Ο αερισμός του χλοοτάπητα είναι μια από τις απαραίτητες φροντίδες και συμβάλλει σημαντικά στην αναζωογόνησή του. Με το πέρασμα του χρόνου το έδαφος κάτω από τον χλοοτάπητα συμπιέζεται, λόγω διάφορων παραγόντων όπως το συνεχές πάτημα του, το βάρος του χλοοκοπτικού κατά τη διάρκεια του κουρέματος, το είδος του χώματος σε συνδυασμό με τις αρδεύσεις. Ετσι κλείνουν οι πόροι του εδάφους με αποτέλεσμα τη δυσκολία κυκλοφορίας του υγρών και των αέριων στοιχείων που είναι απαραίτητα για το ριζικό σύστημα του χλοοτάπητα.
Τα βασικότερα πλεονεκτήματα τα οποία μας δίνει ο αερισμός του χλοοτάπητα είναι:
- Μείωση ασθενειών
- Καλύτερη και μεγαλύτερη ανάπτυξη του ριζικού συστήματος
- Καλύτερη λειτουργία του φυτού και εύκολη αφομοίωση της λίπανσης
- Ομοιόμορφη ανάπτυξη
- Αύξηση διηθητικότητας (άρα και βελτίωση αρδευσιμότητας του χλοοτάπητα)
- Εξάλειψη ανομοιομορφίας κατανομής του νερού άρδευσης
- Βελτίωση και αύξηση της υδατοπερατότητας στο υπέδαφος του χλοοτάπητα (με αποτέλεσμα την βελτίωση των συνθηκών στράγγισης)
- Αύξηση της χρήσης για χλοοτάπητα γηπέδων λόγω της καλύτερης αντοχής του χλοοτάπητα στην φθορά
- Απομάκρυνση νεκρών φυτικών ιστών
- Ευρωστία
- Μακροβιότητα
- Αναγέννηση
Είναι μια πρακτική λοιπόν, που έχει σαν βασικό σκοπό να εξασφαλίσει καλύτερες συνθήκες ανάπτυξης για το ριζικό σύστημα το οποίο χρειάζεται αέρα, για να λειτουργεί σωστά. Υπάρχουν δύο διαφορετικές κατηγορίες αερισμού οι οποίες εκτελούνται από διαφορετικά μηχανήματα και επιδρούν σε διαφορετικής φύσης προβλήματα. Οι κατηγορίες αυτές είναι ο επιφανειακός αερισμός και ο βαθύς αερισμός.
Οι βασικές διαφορές είναι στον βαθύ αερισμό ότι οι τομές είναι βαθύτερες και μεγαλύτερης διατομής. Η διαφορά στην συχνότητα είναι ότι ο επιφανειακός αερισμός γίνεται συχνότερα από τον βαθύ. Οι συνιστώμενες επαναλήψεις αυτής της εργασίας, για τα ελληνικά δεδομένα, είναι τρεις έως πέντε φορές κατά έτος, με τελείως απαραίτητο τον επιφανειακό αερισμό νωρίς την άνοιξη, αρχές καλοκαιριού και τέλη φθινοπώρου.
http://www.antemisaris.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου