Sample text
''πέτρα που γκιλνάει μούσκουρου δεν πιάν ........''
Δευτέρα 31 Αυγούστου 2020
Κυριακή 30 Αυγούστου 2020
Κάλεσμα σε έκτακτη λαϊκή συνέλευση για το φωτοβολταϊκό πάρκο στο Παλαιό Κωσταράζι.
Αναλυτικά η ανακοίνωση - πρόσκληση προς τους κατοίκους της τοπικής κοινότητας Κωσταραζίου:
''Σας προσκαλούμε σε Λαϊκή Συνέλευση της Κοινότητας Κωσταραζίου, που θα πραγματοποιηθεί στο πρώην κοινοτικό κατάστημα προκειμένου να συζητηθεί το θέμα του φωτοβολταϊκό πάρκου στο Παλαιό Κωσταράζι.
Απαραίτητη προϋπόθεση η τήρηση όλων των προβλεπόμενων μέτρων για την αποφυγή διασποράς του Cocid - 19 (υποχρεωτική χρήση μάσκας).''
Σάββατο 29 Αυγούστου 2020
Επιφυλλακτική η Επιτροπή περιβάλλοντος για τα 7 φωτοβολταϊκά πάρκα στο Κωσταράζι
Συνεδρίασε την Τρίτη 25/8/2020 η Επιτροπή Περιβάλλοντος του Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτικής Μακεδονίας.
Ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα που συζητήθηκε εκτενώς στην Επιτροπή ήταν η κατασκευή 7 Φ/Β πάρκων δυναμικότητας 14,992MWp έκαστο καλύπτοντας έκταση περίπου 3.600στρ. στο Τ.Κ. Κωσταραζίου του Δήμου Άργους Ορεστικού της Π.Ε. Καστοριάς.
Ομόφωνα η Επιτροπή αποφάσισε, ύστερα από εισήγηση της Προέδρου, της Αντιπεριφερειάρχη Ενέργειας, Υποδομών και Περιβάλλοντος κας Καλλιόπης Κυριακίδου, να παραπεμφθούν τα θέματα των 7 Φ/Β πάρκων στο Περιφερειακό Συμβούλιο προς λήψη απόφασης λόγω της σπουδαιότητάς τους για την Περιφέρεια.
Στην εισήγησή της η κα Κυριακίδου δήλωσε:
«Τα συγκεκριμένα θέματα πραγματεύονται 7 Φ/Β πάρκα για τα οποία καλούμαστε να γνωμοδοτήσουμε για τις ΜΠΕ για λήψη άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας αυτών, δυναμικότητας 14,992MWp το καθένα, τα οποία προβλέπεται να αναπτυχθούν συγκεντρωμένα σε μια έκταση περίπου 3.600στρ. στην περιοχή του Κωσταραζίου Δήμου Άργους Ορεστικού Π.Ε. Καστοριάς.
Η συγκεκριμένη επένδυση, εάν την θεωρήσουμε στο σύνολό της, είναι της τάξης των 104,994 MWp. και καλύπτει την προαναφερθείσα τεράστια έκταση.
Δεδομένου ότι:
Το συνολικό μέγεθος των Φ/Β πάρκων είναι μεγάλης κλίμακας.
Η έκταση κατάληψης επίσης ιδιαίτερα σημαντική, για την οποία πρέπει να επισημάνουμε ότι αποτελεί εδώ και χρόνια βοσκότοπο με ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά σε μια περιοχή με ένταση στην κτηνοτροφία.
Για τη συγκεκριμένη έκταση διεκδικεί δικαιώματα ο Δήμος Άργος Ορεστικού και ταυτόχρονα εκφράζει επιφυλάξεις ως προς τους νομικούς και περιβαλλοντικούς όρους της επικείμενης αδειοδότησης.
Η Περιφέρεια στο στρατηγικό σχεδιασμό της έχει θέσει ψηλά στην αναπτυξιακή της ατζέντα την ενίσχυση της πρωτογενούς παραγωγής, του αγροδιατροφικού και κτηνοτροφικού τομέα, με ανάπτυξη αντίστοιχων υποδομών.
Παρατηρείται, με αυξανόμενο ενδιαφέρον, μία άναρχη και ερήμην των τοπικών κοινωνιών αξίωση εξωπεριφερειακών, κυρίως, ενεργειακών επενδύσεων σε ΑΠΕ μεγάλων δυναμικοτήτων. Οι επενδύσεις αυτές έχουν ουσιαστικά μηδενική συνεισφορά στην τοπική οικονομία (ως προς τις μόνιμες θέσεις εργασίας και του επακόλουθου μόνιμου εισοδήματος). Ταυτόχρονα καταλαμβάνουν σημαντικές δημόσιες εκτάσεις της Περιφέρειάς μας, οι οποίες εν δυνάμει θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στην ενίσχυση της πρωτογενούς παραγωγής. Αυτές οι εκτάσεις που απαρτίζονται από τα πιο ηλιόλουστα εδάφη και τα πιο παραγωγικά βοσκοτόπια είναι ιδιαίτερης σημασίας. Ειδικά αυτήν την περίοδο που γίνεται συλλογική προσπάθεια για την ομαλή και δίκαιη μετάβαση της οικονομίας.
Δεν είμαστε κατά των νέων τεχνολογιών παραγωγής ενέργειας, αλλά αντίθετοι όταν αυτές λαμβάνουν χώρα προσβάλλοντας το Περιβάλλον, θίγοντας τις παραγωγικές δραστηριότητες της περιοχής και γενικά γίνονται ερήμην της Τοπικής Κοινωνίας και αποκλείοντάς την χωρίς ουσιαστικά αντισταθμιστικά οφέλη για την Περιφέρεια και τους Πολίτες της Δυτικής Μακεδονίας.
Για όλους τους παραπάνω λόγους θεωρώ ότι είναι υπόθεση μείζονος σημασίας και προτείνω τα πρώτα 7 θέματα να παραπεμφθούν στο Περιφερειακό Συμβούλιο για τη λήψη απόφασης».
Τα μέλη της Επιτροπής Περιβάλλοντος, ταυτόχρονα με την ομόφωνη απόφαση παραπομπής των θεμάτων, εξέφρασαν την αρνητική θέση για τους λόγους που κάθε παράταξη προέβαλε και οι οποίοι θα αναλυθούν στο επικείμενο Περιφερειακό Συμβούλιο της Δευτέρας 31/8/2020.
Στη συνεδρίαση συμμετείχε και τοποθετήθηκε για τα ανωτέρω 1-7 θέματα ο Δήμαρχος Άργους Ορεστικού, κ. Παναγιώτης Κεπαπτσόγλου. Τάχθηκε εναντίον της παραπάνω επένδυσης, δεδομένης της καταπάτησης των συμφερόντων της τοπικής κοινωνίας, σε οικονομικό, υδρογεωλογικό και ιστορικό-πολιτιστικό επίπεδο.
Τα θέματα που συζητήθηκαν κατά σειρά είναι:Μ.Π.Ε. του έργου: «Φωτοβολταϊκό Πάρκο «ΚΩΣΤΑΡΑΖΙ 1» συνολικής ισχύος 14,992 MWp στη θέση «ΠΑΛΙΟΜΑΝΔΡΑ – ΚΛΑΔΙ» της Τ.Κ. Κωσταραζίου Δήμου Άργους Ορεστικού, με φορέα του έργου την ABO Wind AG.
Μ.Π.Ε. του έργου: «Φωτοβολταϊκό Πάρκο «ΚΩΣΤΑΡΑΖΙ 2» συνολικής ισχύος 14,992 MWp στη θέση «ΠΑΛΙΟΜΑΝΔΡΑ – ΚΛΑΔΙ» της Τ.Κ. Κωσταραζίου Δήμου Άργους Ορεστικού, με φορέα του έργου την ABO Wind AG.
Μ.Π.Ε. του έργου: «Φωτοβολταϊκό Πάρκο «ΚΩΣΤΑΡΑΖΙ 3»ύ συνολικής ισχύος 14,992 MWp στη θέση «ΠΑΛΙΟΜΑΝΔΡΑ – ΚΛΑΔΙ» της Τ.Κ. Κωσταραζίου Δήμου Άργους Ορεστικού, με φορέα του έργου την ABO Wind AG.
Μ.Π.Ε. του έργου: «Φωτοβολταϊκό Πάρκο «ΚΩΣΤΑΡΑΖΙ 4» συνολικής ισχύος 14,992 MWp στη θέση «ΠΑΛΙΟΜΑΝΔΡΑ – ΚΛΑΔΙ» της Τ.Κ. Κωσταραζίου Δήμου Άργους Ορεστικού, με φορέα του έργου την ABO Wind AG.
Μ.Π.Ε. του έργου: «Φωτοβολταϊκό Πάρκο «ΚΩΣΤΑΡΑΖΙ 5» συνολικής ισχύος 14,992 MWp στη θέση «ΠΑΛΙΟΜΑΝΔΡΑ – ΚΛΑΔΙ» της Τ.Κ. Κωσταραζίου Δήμου Άργους Ορεστικού, με φορέα του έργου την ABO Wind AG.
Μ.Π.Ε. του έργου: «Φωτοβολταϊκό Πάρκο «ΚΩΣΤΑΡΑΖΙ 6» συνολικής ισχύος 14,992 MWp στη θέση «ΠΑΛΙΟΜΑΝΔΡΑ – ΚΛΑΔΙ» της Τ.Κ. Κωσταραζίου Δήμου Άργους Ορεστικού, με φορέα του έργου την ABO Wind AG.
Μ.Π.Ε. του έργου: «Φωτοβολταϊκό Πάρκο «ΚΩΣΤΑΡΑΖΙ 7» συνολικής ισχύος 14,992 MWp στη θέση «ΠΑΛΙΟΜΑΝΔΡΑ – ΚΛΑΔΙ» της Τ.Κ. Κωσταραζίου Δήμου Άργους Ορεστικού, με φορέα του έργου την ABO Wind AG.
Μ.Π.Ε. του έργου: «Μονάδα Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Οργανικών Υποπροϊόντων [Μονάδα διαχείρισης – θερμικής αδρανοποίησης υποπροϊόντων σφαγής και κατεργασίας κρέατος (υλικά κατηγορίας 1, 2 & 3)]», στο αγρόκτημα Πεπονιάς, με φορέα του έργου: BIOEXIS Μονοπρόσωπη Ι.Κ.Ε.
Μ.Π.Ε. του έργου: «Αποκατάσταση – Εκμετάλλευση ενιαίου λατομικού χώρου 47.128,34 τ.μ. (συνένωση 2 όμορων λατομείων μαρμάρων)» στη θέση ‘Αλωνοράχη’ ΤΚ Μικροβάλτου, Δήμου Σερβίων, με φορέα του έργου: ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΤΕΡΝΕΝΟΠΟΥΛΟΥ & ΥΙΟΙ Ο.Ε.
Μ.Π.Ε. του έργου: «Νέος σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας εγκατεστημένης ισχύος 997,50 kWe, με καύση βιορευστών», στο αγροτεμάχιο υπ’ αρ. 3485 Δ/Κ Αμυνταίου, με φορέα του έργου: ΓΑΛΗΝΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΣΩΤΗΡΑ Ι.Κ.Ε.
Μ.Π.Ε. του έργου: «Υφιστάμενος Σταθμός Βάσης Κινητής Τηλεφωνίας με οδοποιία, με κωδική ονομασία θέσης «ΜΕΣΟΒΟΥΝΟ Χ 140 3312» στο Τρ. ΓΥΣ «Ύψωμα κορυφή Κομνηνά», Δήμου Εορδαίας, με φορέα του έργου: COSMOTE A.E.
Όλα τα θέματα είχαν θετικές εισηγήσεις από τις αρμόδιες Υπηρεσίες.
Τα θέματα 1-7 παραπέμφθηκαν στο Περιφερειακό Συμβούλιο.
Τα θέματα 8, 9 κ 11 ψηφίστηκαν ομόφωνα βάσει των σχετικών εισηγήσεων, ενώ το θέμα 10 ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία, με εξαίρεση τον κ. Καραντζίδη Βασίλειο που το καταψήφισε.
Νέα προσπάθεια απομάκρυνσης εγκαταλελειμμένων οχημάτων ξεκίνησε ο Δήμος Άργους Ορεστικού
Νέα προσπάθεια απομάκρυνσης εγκαταλελειμμένων οχημάτων ξεκίνησε ο Δήμος Άργους Ορεστικού, τόσο την πόλη, όσο και στα χωριά.
Πέμπτη 27 Αυγούστου 2020
Ο Παναγιώτης Κώττας για την δημιουργία φωτοβολταϊκού πάρκου στο Κωσταράζι
Από sentra.com.gr -
Ανάρτηση του Παναγιώτη Κώττα για την δημιουργία φωτοβολταϊκού πάρκου στο Κωσταράζι.
Διαβάστε αναλυτικά:
“Όχι καθρεφτάκια στους ιθαγενείς”
Στη σημερινή συνεδρίαση της επιτροπής περιβάλλοντος της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, ένα από τα θέματα συζήτησης ήταν η γνωμοδότηση για την αδειοδότηση ενόςτεράστιου φωτοβολταϊκού πάρκου 3.500 περίπου στρεμμάτων, με δυναμικότητα άνω των 120mwatt, στην περιοχή του Κωσταραζίου Καστοριάς.
Ενδιαφερόμενος επενδυτής μεγάλη γερμανική εταιρεία που δραστηριοποιείται σε διάφορες χώρες της Ευρώπης.
Απέναντι σε αυτήν την επένδυση στάθηκε ο δήμαρχος Άργους Ορεστικού, οι κάτοικοι της περιοχής, οι περιφερειακοί σύμβουλοι της αντιπολίτευσης, αλλά και η περιφερειακή αρχή, η οποία νιώθωντας την πίεση όλων, αλλά και βλέποντας όσα τόσο άκομψα και άγαρμπα διαδραματίζονται στην περιοχή μας το τελευταίο διάστημα, αναγκάστηκε να φέρει το μείζον αυτό θέμα προς συζήτηση στο επόμενο περιφερειακό συμβούλιο.
Θέματα ιδιοκτησίας από το δήμο Άργους Ορεστικού, κατάληψη βοσκήσιμων εκτάσεων, επενδύσεις του δήμου στην περιοχή αλλά και η γειτνίαση του φωτοβολταϊκού πάρκου με τον ιστορικό οικισμό του παλιού Κωσταραζίου αλλά και του Αγίου Νικολάου του Κρεμαστού στους Αμπελόκηπους, η ανυπαρξία ανταποδοτικότητας του έργου στην τοπική κοινωνία και πολλά άλλα βρέθηκαν στο επίκεντρο της συζήτησης.
Η ουσία όμως του θέματος, που δεν είναι μόνο αυτό, αλλά τα δεκάδες “επενδυτικά” σχέδια γύρω από τις ΑΠΕ που πρόκειται να υλοποιηθούν στην περιοχή μας με αφορμή την απόφαση για τη βίαιη απολιγνιτοποίηση της χώρας μας, με άμεσα πληττόμενη την Περιφέρεια μας.
Η αλλαγή της Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας καθώς και οι θέσεις του πρωθυπουργού, ο οποίος δε δίστασε μιλώντας στη Γερμανία για τις μεγάλες “επενδυτικές ευκαιρίες” για γερμανικές επιχειρήσεις στην περιοχή μας, να αναφέρει πως οι κάτοικοι της θα πρέπει ψάξουν να βρουν κάτι άλλο να κάνουν, απεμπολούν στην ουσία την εθνική μας περιουσία με τον βίαιο και χωρίς εναλλακτικό σχέδιο αποκλεισμό του λιγνίτη.
Από τη συγκεκριμένη επένδυση αλλά και όλες όσες ακολουθούν, αποδεικνύουν πως ούτε οικολογική συνείδηση έχουν, αλλά ούτε και ενδιαφέρονται για την επιβίωση της περιοχής μας. Αποδεικνύουν δε περίτρανα πως ήρθαν να μοιράσουν στην κυριολεξία, καθρεφτάκια στους ιθαγενείς, θα τα δεχτούμε;
Παναγιώτης Κώττας
Περιφερειακός σύμβουλος με το συνδυασμό “Ανατροπή Δημιουργία”.
Μέλος της επιτροπής περιβάλλοντος της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.
Δευτέρα 10 Αυγούστου 2020
Ατομική βόμβα στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι...........Αύγουστος 1945
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έριξαν ατομικές βόμβες στις ιαπωνικές πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι τον Αύγουστο του 1945 για να επιταχύνουν τον τερματισμό του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου στον Ειρηνικό.
Αν και ήταν η πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα πρακτική χρησιμοποίησης παρόμοιων όπλων «μαζικής καταστροφής», το ατομικό μανιτάρι εξακολουθεί από τότε να κρέμεται πάνω από κάθε στρατιωτική και διπλωματική πολιτική.
Λιγότερο από πέντε μήνες μετά την αιφνιδιαστική επίθεση κατά του Περλ Χάρμπορ, οι Αμερικανοί έκαναν μια αεροπορική επιδρομή εναντίον του Τόκιο με βομβαρδιστικά από αεροπλανοφόρα. Αν και η επιχείρηση ήταν καλή για το ηθικό των Αμερικάνων, δεν επέτυχε τίποτε περισσότερο από το να δείξει στους Ιάπωνες οτι οι ακτές τους δεν ήταν άτρωτες. Αργότερα, στη διάρκεια του πολέμου, τα βομβαρδιστικά των Ηνωμένων Πολιτειών μπόρεσαν να επιτεθούν στα ιαπωνικά νησιά απο βάσεις στην Κίνα. αλλά μονό στα τέλη του 1944 κατάφεραν να εξαπολύσουν οργανωμένες αεροπορικές επιθέσεις.
Λόγω της μεγάλης απόστασης από την Ιαπωνία, τα αμερικανικά βομβαρδιστικά δεν μπορούσαν να φθάσουν στους στόχους τους και να επανέλθουν με ασφάλεια στις φιλικές βάσεις τους στον Ειρηνικό, μέχρι τη στιγμή που κατέλαβαν τα νησιά Βόρειες Μαριάνες. Από τις βάσεις τους εκεί, τα μεγάλου βεληνεκούς υπερφρούρια Β-29 άρχισαν βομβαρδιστικές επιδρομές απο μεγάλο ύψος στις 24 Νοέμβριου 1944.
Στις 9 Μαρτίου 1945, ένα σμήνος απο 234 Β-29 κατεβηκε στα 2.100 μέτρα και έριξε 1.667 τόνους εμπρηστικών βομβών στο Τόκιο. Οταν κατασβέστηκε τελικά η φωτιά, μια έκταση γης 16 τεταγωνικών μιλίων που περιλάμβανε 250.000 σπίτια είχε γίνει στάχτη και περισσότεροι απο 80.000 Ιάπωνες, κυρίως πολίτες, ήταν νεκροί. Μόνο ο συμμαχικός βομβαρδισμός της Δρέσδης στη Γερμανία πριν απο έναν μήνα όπου σκοτώθηκαν 135.000 άτομα, ήταν καταστρεπτικότερος από την επίθεση εναντίον του Τόκιο.
Τόσο το Τόκιο όσο και η Δρέσδη ήταν κυρίως πολιτικοί παρά στρατιωτικοί στόχοι. Πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι διεθνείς νομοί θεωρούσαν παράνομους και βάρβαρους τους βομβαρδισμούς αμάχων. Ωστόσο, μετά απο αρκετά χρόνια εχθροπραξιών, ούτε οι Σύμμαχοι ούτε ο ΄Αξων έκαναν διακρίσεις μεταξύ στρατιωτικών και πολιτικών αεροπορικών στόχων. Είναι πραγματικά οξύμωρο το γεγονός ότι ενώ ένας πιλότος μπορούσε να ρίξει τόνους εκρηκτικών και βομβών πάνω σε άμαχες πόλεις, ένας στρατιώτης συνήθως αντιμετώπιζε το στρατοδικείο για πολύ μικρότερη κακομεταχείριση αμάχων.
Παρά τις αεροπορικές επιδρομές και τις πληττόμενες περιοχές τους έξω από τα νησιά τους, οι Ιάπωνες συνέχισαν τον πόλεμο. Ο στρατιωτικός κώδικας τους δεν επέτρεπε την παράδοση και τόσο οι στρατιώτες όσο και οι πολίτες, συνήθως προτιμούσαν την αυτοκτονία αντί της παράδοσης. Τον Ιούλιο του 1945 οι Αμερικανοί έκαναν πάνω από 1.200 βομβαρδιστικές επιθέσεις κάθε ε βδομάδα εναντίον της Ιαπωνίας. Σε αυτούς τους βομβαρδισμούς σκοτώθηκαν περισσότεροι από 250.000 άνθρωποι και άλλοι 9.000.000 έμειναν άστεγοι. Όμως οι Ιάπωνες δεν έδειχναν καμιά διάθεση για παράδοση καθώς οι Αμερικανοί ετοιμάζονταν για εισβολή στα νησιά τους.
Ενώ συνεχίζονταν οι αεροπορικές επιθέσεις και τα σχέδια για χερσαία εισβολή στον Ειρηνικό, ένα άκρως απόρρητο σχέδιο ετοιμαζόταν πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στις 16 Ιουλίου 1945 το Εργαστήριο Τεχνολογίας του Μανχάταν πραγματοποίησε την πρώτη επιτυχημένη ατομική έκρηξη της ιστορίας. Οταν πληροφορήθηκε το γεγονός, ο πρόεδρος Τρούμαν έγραψε στο ημερολόγιο του: «Φαίνεται ότι είναι το φρικτότερο πράγμα που εφευρέθηκε ποτέ. αλλά μπορεί να γίνει το χρησιμότερο».
Ο Τρούμαν κατάλαβε άτι το «φρικτότερο πράγμα» μπορούσε να συντομεύει τον πόλεμο και να αποτρέψει ένα εκατομμύριο ανθρώπινες συμμαχικές απώλειες και αμέτρητους ιαπωνικούς θανάτους που θα προκαλούνταν απο μια χερσαία εισβολή στην Ιαπωνία. Στις 27 Ιουλίου οι Ηνωμένες Πολιτείες έστειλαν τελεσίγραφο: παραδοθείτε, διαφορετικά θα χρησιμοποιήσουμε ένα «υπερ’οπλο». Η Ιαπωνία αρνήθηκε.
Τις πρωινές ώρες της 6ης Αυγούστου 1945, ένα Β-29 με όνομα Ενόλα Γκέϊ και πιλότο τον αντισμήναρχο Πολ Τίμπετς απογειώθηκε από το νησί Τίνιαν των Μαριανων. Μετέφερε μια μόνο ατομική βόμβα βάρους 3,5 τόνων με καταστρεπτική ισχύ 12.5 χιλιάδων τόνων ΤΝΤ. Ο Γίμπετς οδήγησε το αεροπλάνο του προς τη Χιροσίμα, η οποία είχε επιλεγεί ως κύριος στόχος λόγω των στρατιωτικών βάσεων και των βιομηχανικών περιοχών της. Αλλωστε, δεν είχε υποστεί σημαντικούς βομβαρδισμούς μέχρι τότε και συνεπώς θα πρόσφαερε ακριβή εκτίμηση για την καταστρεπτική ισχύ της βόμβας.
Στις 8 :15 π.μ. το Ενόλα Γκέι έριξε τη βόμβα που ονομαζόταν Little Boy (Αγοράκι). Λίγο αργότερα ο Τίμπετς παρατήρησε: «Ένα ζωηρό φως πλημμύρισε το αεροπλάνο. Στραφήκαμε και κοιτάξαμε τη Χιροσίμα. H πόλη ήταν κρυμμένη πίσω από ένα φοβερό νέφος… που υψωνόταν στην ατμόσφαιρα σαν μανιτάρι». Η άμεση επίπτωση ήταν ο θάνατος τουλάχιστον 70.000 κατοίκων της Χιροσίμα. Ορισμένοι υπολογισμοί αναφέρουν ότι ο αριθμός ήταν τριπλάσιος, αλλά ακριβείς εκτιμήσεις είναι αδύνατες επειδή η έκρηξη κατέστρεψε όλα τα αρχεία της πόλης.
Ο Γρούμαν ξαναζήτησε την παράδοση της Ιαπωνίας. Μετά από τρεις ημέρες χωρίς απάντηση, άλλο ένα Β-29 απογειώθηκε από το νησί Τίνιαν με μία α κόμη μεγαλύτερη ατομική βόμβα στο κύτος του. Όταν το πλήρωμα διαπίστωσε ότι το Κοκούρα, που αποτελούσε τον αρχικό στόχο, ήταν καλυμμένο με σύννεφα, στράφηκε προς τον δεύτερο στόχο, το Ναγκασάκι. Στις 11:02 π.μ. της 9ης Αυγούστου έριξαν την ατομική βόμβα που ονομαζόταν Ραΐ Μαη (Χοντρός), η οποία κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος της πόλης και σκότωσε πάνω απο 6Ο.ΟΟΟ κατοίκους της.
Οι παραδοσιακές βομβαρδιστικές επιδρομές συνεχίστηκαν επίσης εναντίον άλλων πόλεων στις 9 Αυγούστου και μετά από πέντε ημέρες 800 Β-29 σάρωσαν ολόκληρη την Ιαπωνία. Τελικά, στις 15 Αυγούστου οι Ιάπωνες δέχτηκαν να παραδοθούν άνευ όσων. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε τελειώσει.
Πολλές συζητήσεις έγιναν μετά τους ατομικούς βομβαρδισμούς. Ενώ ορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι οι Ιάπωνες σκέφτονταν να παραδοθούν, πολύ περισσότερες πληροφορίες οδηγούν στην αντίθετη περίπτωση. Προφανώς οι Ιάπωνες σχεδίαζαν να εκπαιδεύσουν πολίτες στη χρήση όπλων και λογχών για ενίσχυση των στρατιωτικών δυναμεων που θα αντιστέκονταν στη χερσαία εισβολή. Οι πολέμιοι των ατομικών βομβαρδισμών αγνοούν οτι οι παραδοσιακές βόμβες που έπεσαν στο Τόκιο και στη Δρέσδη προκάλεσαν πολύ περισσότερες απώλειες. Ορισμένοι ιστορικοί αναφέρουν επίσης ότι οι απώλειες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι ήταν πολΰ λιγότερες από τις αναμενόμενες ιαπωνικές απώλειες μετά από μια εισβολή και τους συνεχιζόμενους παραδοσιακούς βομβαρδισμούς.
Οπως και να έχει το πράγμα, δεν υπάρχει αμφιβολία άτι η ρίψη των ατομικών βομβών στην Ιαπωνία συντόμευσε τον πόλεμο. Τα χτυπήματα εναντίον της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι είναι οι μοναδικές αεροπορικές επιδρομές που επηρέασαν ευθέως το αποτέλεσμα μιας σύγκρουσης. Ο αεροπορικός πόλεμος τόσο πριν όσο και μετά, συμπληρώνει απλώς τις χερσαίες επιχειρήσεις. Οπως αποδείχτηκε από τους πρόσφατους ατελέσφορους συμμαχικούς βομβαρδισμούς του Ιράκ στην Επιχείρηση θύελλα της Ερήμου και στη Βοσνία, οι αεροπορικές επιδρομές μπορούν να βασανίσουν και να κάνουν δύσκολη τη ζωή του άμαχου πληθυσμού, αλλά οι μάχες και οι πόλεμοι κρίνονται από χερσαίες δυνάμεις.
Πέρα από τη συντόμευση του πολέμου με την Ιαπωνία, η ανάπτυξη και η χρησιμοποίηση της ατομικής βόμβας πρόσφερε στις Ηνωμένες Πολιτείες ασύ γκριτη στρατιωτική υπεροπλία – τουλάχιστον για λίγο, μέχρις ότου η Σοβιετική Ένωση δοκίμασε με επιτυχία τη δική της ατομική βόμβα. Οι δυο υπερδυνάμεις άρχισαν τότε ανταγωνιστικές προσπάθειες για πυρηνικό εξοπλισμό που έφεραν τον κόσμο στα πρόθυρα της καταστροφής. Μόνο κάποιες δοκιμαστικές συνθήκες και η απειλή της αμοιβαίας ολικής καταστροφής περιόρισαν τη χρήση των ατομικών όπλων, δημιουργώντας την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, οπότε οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ έλυναν τις διαφορές τους με παραδοσιακά μέσα.
Από το βιβλίο του Michael Lee Lanning ,οι “100 μεγαλύτερες μάχες όλων των εποχών”-Εκδόσεις Ενάλιος
Παρασκευή 7 Αυγούστου 2020
7 Αυγούστου 480π.Χ.: Η Μάχη των Θερμοπυλών! ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ...
Για τέσσερα χρόνια όλη η Ασία συγκλονίστηκε από τις στρατιωτικές προετοιμασίες του Ξέρξη! Χιλιάδες άνδρες στρατολογήθηκαν από τα διάφορα έθνη της περσικής αυτοκρατορίας. Κατασκευάστηκαν δύο σπουδαία τεχνικά έργα για να περάσει ο περσικός στρατός σύντομα και με ασφάλεια προς την Ελλάδα: μια πλωτή γέφυρα στο στενό του Ελλησπόντου και μια διώρυγα στον Άθω. Στάλθηκαν, επίσης, κήρυκες σε πόλεις της Ελλάδας για να βρουν συμμάχους στις επιχειρήσεις.
Στο μεταξύ και οι Έλληνες γνωρίζοντας ότι οι Πέρσες δε θα αργήσουν να τους επιτεθούν, προετοιμάζονταν κατάλληλα. Στην Αθήνα ο διορατικός πολιτικός Θεμιστοκλής έπεισε τον δήμο να ναυπηγηθούν πολεμικά πλοία και κατέστησε το κράτος του την πρώτη ναυτική δύναμη στην Ελλάδα.
Το φθινόπωρο του 481 π.Χ. αντιπρόσωποι των Ελλήνων συγκεντρώθηκαν στον Ισθμό και πήραν ορισμένα μέτρα για την αντιμετώπιση της επικείμενης περσικής εισβολής:
- Να αμυνθούν οι Έλληνες ενωμένοι
- Να τιμωρηθούν οι πόλεις που θα μήδιζαν
- Να είναι αρχηγός στρατού και στόλου οι Σπαρτιάτες.
Την Άνοιξη του 480 π.Χ. ο Ξέρξης με τον πολυάριθμο στρατό του πέρασε τον Ελλήσποντο. Προχώρησε στην Θράκη και την Μακεδονία. Όλη η Θεσσαλία, η Λοκρίδα και η Βοιωτία (εκτός τις Πλαταιές και τις Θεσπιές) δήλωσαν υποταγή. Οι Πέρσες είχαν φτάσει χωρίς πόλεμο ως τα στενά των Θερμοπυλών.
Ο Περσικός στρατός αποτελούνταν από άνδρες διαφόρων εθνοτήτων που διέφεραν στην γλώσσα, στην ενδυμασία, στον οπλισμό και στην τακτική. Ο Αισχύλος θέλοντας να δώσει το μέγεθος του στρατεύματος που ξεκίνησε να υποδουλώσει την Ελλάδα αναφέρει ότι η Ασία άδειασε απ’ όλους τους άρρενες. Ο Ηρόδοτος υπολογίζει τους στρατιώτες του Ξέρξη -σε πεζικό, ναυτικό, ιππικό- σε δυόμισι εκατομμύρια άτομα. Ο αριθμός αυτός είναι υπερβολικός. Νεότεροι ιστορικοί πιστεύουν ότι στρατός ξηράς θα ήταν περίπου 500.000 άτομα. Παρά την αριθμητική υπεροχή του, ο στρατός αυτός υστερούσε στην πολεμική τακτική, στον αμυντικό οπλισμό και στο φρόνημα. Στα στενά των Θερμοπυλών δεν μπορούσε να αναπτυχθεί μετωπικά και να εκμεταλλευτεί την αριθμητική του υπεροχή...
Ο Ελληνικός στρατός που συγκεντρώθηκε στις Θερμοπύλες ήταν περίπου 6.000 στρατιώτες από διάφορες πόλεις κι ανάμεσά τους 300 Σπαρτιάτες με αρχηγό το βασιλιά τους Λεωνίδα.
Η στρατιωτική δύναμη που διέθεσαν οι Έλληνες στις Θερμοπύλες θεωρείται μικρή. Ο Ηρόδοτος πιστεύει ότι το σώμα αυτό αποτελούσε την προφυλακή και ότι επρόκειτο να σταλούν ενισχύσεις μόλις θα τελείωνε η Ολυμπιάδα που γινόταν εκείνη την χρονιά. (Αύγουστος 480π.Χ.). Το πιθανότερο όμως είναι ότι οι Έλληνες θεώρησαν αρκετή την δύναμη αυτή, επειδή το στενό των Θερμοπυλών ήταν δυνατό να κρατηθεί με μικρή στρατιωτική δύναμη, με την προϋπόθεση ότι θα είχαν οι υπερασπιστές του στενού την προστασία του στόλου από την θάλασσα και αν δε συνέβαιναν αστάθμητοι παράγοντες όπως η προδοσία του Εφιάλτης και η εγκατάλειψη της θέσης που είχε ανατεθεί στους Φωκείς.
Στόχος των Περσών ήταν να περάσουν τα στενά των Θερμοπυλών για να κατευθυνθούν προς την Αθήνα και την Νότια Ελλάδα. Ανάμεσα στο όρος Καλλίδρομο και στην θάλασσα του Μαλιακού, υπήρχαν τρία πολύ στενά σημεία κοντά στο βωμό της Δήμητρας, στο τείχος των Φωκέων και στους Αλπηνούς. Ο περσικός στρατός θα αντιμετώπιζε μεγάλες δυσκολίες περνώντας από εκεί λόγω της στενότητας του τόπου, αλλά και εξαιτίας των ελών των θερμών πηγών.
Ο Ξέρξης στρατοπέδευσε για τέσσερις μέρες ανάμεσα στους ποταμούς Μέλανα και Αστυπό και σκεπτόταν πώς θα ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο. Σχεδίαζε να βρει την κατάλληλη ευκαιρία να εξαπολύσει συντονισμένη επίθεση από ξηρά και θάλασσα. Πιθανόν και να ήλπιζε ότι οι Έλληνες θα αποσύρονταν από τα Στενά βλέποντας την τεράστια στρατιά του. Γι' αυτό έστειλε κήρυκες στον Λεωνίδα ζητώντας του να του παραδώσει τα όπλα. Τότε όμως πήρε την αγέρωχη απάντηση από τον βασιλιά των Λακεδαιμονίων: "Μολών Λαβέ" (Έλα να τα πάρεις).
Οι Έλληνες από την άλλη μεριά επέλεξαν την αμυντική γραμμή των Θερμποπυλών για να εμποδίσουν την διέλευση του περσικού στρατού στην Νότια Ελλάδα.
Ο στρατός του Λεωνίδα εγκαταστάθηκε πίσω από το τείχος των Φωκέων, για να αποκρούσει την περσική επίθεση. Το μονοπάτι της Ανοπαίας ατραπού ανατέθηκε να το φυλάγουν 1.000 Φωκείς για να καλύπτουν τα νώτα των Ελλήνων.
Κατά την μάχη ο Λεωνίδας θα χρησιμοποιούσε το επίλεκτο σώμα των 300 Σπαρτιατών εφαρμόζοντας την παραπλανητική τακτική της υποχώρησης για να προξενήσει την μεγαλύτερη δυνατή φθορά στους Πέρσες.
Οι Έλληνες απέκρουαν με επιτυχία τις επιθέσεις και αυτό οφείλεται και στην ειδική τακτική που εφάρμοσε ο Λεωνίδας. Στην αρχή δηλαδή οι Σπαρτιάτες προχωρούσαν προς τις γραμμές του εχθρού και έπειτα έκαναν μια παραπλανητική κίνηση υποχώρησης για να παρασύρουν όσον το δυνατό περισσότερους εχθρούς προς το Ελληνικό στρατόπεδο. Στην συνέχεια αναστρέφονταν απότομα και ενεργούσαν ορμητική επίθεση με αποτέλεσμα να σκοτώνονται πολλοί Πέρσες.
Την δεύτερη μέρα, ο Ξέρξης βλέποντας να εξοντώνονται τα επίλεκτα τμήματα του στρατού του είχε φτάσει σε αδιέξοδο. Το βράδυ παρουσιάστηκε ένας κάτοικος της περιοχής, ο προδότης Εφιάλτης, ο οποίος αποκάλυψε την ύπαρξη της Ανοπαίας ατραπού και οδήγησε τους Αθανάτους του Υδάρνη από το μονοπάτι αυτό στα νώτα των Ελλήνων. Οι Φωκείς που φύλαγαν το μονοπάτι αιφνιδιάστηκαν και εγκατέλειψαν δυστυχώς τις θέσεις τους και έτσι οι Πέρσες πραγματοποίησαν ανενόχλητοι τον κυκλωτικό ελιγμό τους.
Την τρίτη μέρα, ο Λεωνίδας πληροφορήθηκε εγκαίρως τι είχε συμβεί. Δεν υπήρχε πια καμιά ελπίδα για νίκη ή σωτηρία των Ελλήνων. Γι' αυτό ζήτησε απ' τους συμμάχους ν' αποχωρήσουν για να σωθούν και να χρησιμοποιηθούν σ' άλλες μάχες. Ο ίδιος με τους 300 Σπαρτιάτες αποφάσισε να παραμείνει στην θέση του πιστός στο χρέος προς την πατρίδα και να συνεχίσει τον αγώνα μέχρι τέλους. Μαζί του παρέμειναν και 700 Θεσπιείς με αρχηγό τον Δημόφιλο.
Ο Λεωνίδας μετακίνησε σχεδόν το σύνολο του στρατού του έξω από το τείχος και το παρέταξε σε σχηματισμό φάλαγγας οπλιτών, για να δώσει μάχη οπλιτικής μορφής και να προκαλέσει μεγάλη φθορά στον εχθρό. Σ' αυτή την φάση οι Έλληνες γνωρίζοντας ότι δεν επρόκειτο να σωθούν πολεμούσαν με μανία ξεπερνώντας κάθε όριο γενναιότητας. Οι Αξιωματικοί των Περσών μαστίγωναν τους στρατιώτες τους για να τους αναγκάσουν να ορμήσουν στους Έλληνες. Κατά την αγριότατη αυτή μάχη σκοτώθηκε ο Λεωνίδας.
Στην τελευταία φάση οι Έλληνες που απέμειναν οπισθοχώρησαν, πέρασαν το τείχος και συσπειρώθηκαν κυκλικά στο ύψωμα του Κολωνού για να διατηρήσουν μέτωπο προς όλες τις κατευθύνσεις. Αν και είχαν μείνει λίγοι προξενούσαν τρόμο στους Πέρσες μαχόμενοι γενναία. Στο τέλος χτυπήθηκαν από τα βέλη των Περσών και σκοτώθηκαν όλοι.
Ο Ξέρξης ήταν πια νικητής, αλλά με βαρύτατες απώλειες! Στην μάχη αυτή σκοτώθηκαν και δύο αδέλφια του.
Η μάχη των Θερμοπυλών αν εξεταστεί με κριτήρια στρατιωτικά, ήταν μια ήττα για τους Έλληνες. Οι Πέρσες είχαν αναδειχτεί νικητές, αλλά με μεγάλες απώλειες και πεσμένο ηθικό.
Οι ητημένοι Έλληνες κέρδισαν μια ηθική νίκη. Οι Θερμοπύλες έγιναν το αιώνιο σύμβολο της θυσίας και του χρέους για την υπεράσπιση της πατρίδας και των μεγάλων ιδανικών.
"Ω ΞΕΙΝ, ΑΓΓΕΛΛΕΙΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΙΣ, ΟΤΙ ΤΗΔΕ ΚΕΙΜΕΘΑ ΤΟΙΣ ΚΕΙΝΩΝ ΡΗΜΑΣΙ ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ"
Τετάρτη 5 Αυγούστου 2020
ΠΕΘΑΝΕ Ο ΡΕΜΠΕΤΗΣ ΑΓΑΘΩΝΑΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ
Δευτέρα 3 Αυγούστου 2020
Ίων Δραγούμης 100 χρόνια από την δολοφονία του....
Διπλωμάτης, πολιτικός και συγγραφέας. Aνάλωσε τη ζωή του στην προάσπιση των εθνικών υποθέσεων, μέχρις ότου πέσει και ο ίδιος θύμα του Εθνικού Διχασμού το 1920. Μαζί με τους φίλους του Περικλή Γιαννόπουλο και Αθανάσιο Σουλιώτη - Νικολαΐδη, υπήρξε ένας από τους κύριους εκπροσώπους του ελληνικού ρομαντικού εθνικισμού των αρχών του 20ου αιώνα.
Με καταγωγή από το Βογατσικό της Καστοριάς, ο Ίων Δραγούμης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Σεπτεμβρίου του 1878. Ήταν ο πέμπτος γιος του δικαστικού και μετέπειτα πρωθυπουργού Στέφανου Δραγούμη και της Ελισάβετ Κοντογιαννάκη. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1897 κατατάχτηκε εθελοντής στον άτυχο για τα ελληνικά όπλα ελληνοτουρκικό πόλεμο.
Το 1899 εισήλθε στο διπλωματικό σώμα και το 1902 τοποθετήθηκε ως υποπρόξενος στο Γενικό Προξενείο του Μοναστηρίου. Από τη θέση αυτή και με τη συνεργασία του πατέρα του και του γαμπρού του Παύλου Μελά εργάστηκε επίμονα για την οργάνωση των ορθοδόξων κοινοτήτων της Μακεδονίας κατά των Βούλγαρων σχισματικών, γνωστών και ως κομιτατζήδων.
Τα επόμενα χρόνια υπηρέτησε ως πρόξενος στις Σέρρες (1903), στον Πύργο Βουλγαρίας, στη Φιλιππούπολη (1904), στην Αλεξανδρούπολη (τότε Δεδέαγατς) και στην Αλεξάνδρεια, όπου γνώρισε τους δύο έρωτες της ζωής του: την Πηνελόπη Δέλτα και τη Μαρίκα Κοτοπούλη. Το 1907 τοποθετήθηκε στο προξενείο της Κωνσταντινούπολης με τον βαθμό του γραμματέα. Η παραμονή του εκεί συνέπεσε με την Επανάσταση των Νεοτούρκων.
Οι επαγγελίες των επαναστατών «περί ισοπολιτείας των διαφόρων εθνοτήτων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία» φάνηκαν να δικαιώνουν ορισμένες απόψεις του, που θεωρούσαν ότι η λύση του ελληνικού ζητήματος θα μπορούσε να αναζητηθεί όχι με την ενσωμάτωση των αλύτρωτων πατρίδων στο Ελληνικό Κράτος, αλλά με τη «δημιουργία των συνθηκών που θα επέτρεπαν την ελεύθερη οικονομική, πολιτική και πολιτισμική ανάπτυξη των Ελλήνων στην ανατολική τους κοιτίδα». Ο Δραγούμης πίστευε στην ελληνοτουρκική συνεννόηση και φοβόταν τον από βορρά σλαβικό κίνδυνο.
Στη συνέχεια διορίσθηκε διαδοχικά επιτετραμμένος στις πρεσβείες της Πετρούπολης, της Βιέννης, του Βερολίνου και το 1914 πρεσβευτής στην Πετρούπολη. Οι συχνές μεταθέσεις όλα αυτά τα χρόνια οφείλονταν στην άκαμπτη στάση του στα ευαίσθητα εθνικά θέματα και στις απρόβλεπτες πρωτοβουλίες που ανέπτυσσε.
Τον Μάιο του 1915 παραιτήθηκε από τη διπλωματική υπηρεσία για να πολιτευθεί. Πήρε μέρος στις εκλογές της 31ης Μαΐου και εκλέχθηκε ανεξάρτητος βουλευτής Φλώρινας. Υποστηρικτής αρχικά του Ελευθέριου Βενιζέλου ήλθε σε ρήξη μαζί του, καθώς διέκρινε σημάδια αυταρχισμού και εθνικής υποτέλειας στην πολιτική του. Ο αντιβενιζελισμός του Δραγούμη δεν προερχόταν από κάποια τυφλή πίστη στη Μοναρχία, αλλά αντίθετα από την πίστη στην εθνική αυτοδιάθεση. Τον Ιανουάριο του 1916 εξέδωσε το περιοδικό Πολιτική Επιθεώρησις, που συμμεριζόταν τις επιλογές της αντιβενιζελικής παράταξης.
Μετά την επιτυχία του βενιζελικού κινήματος το 1917 εξορίσθηκε με άλλους αντιβενιζελικούς πολιτικούς στην Κορσική, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου (1918). Επανήλθε στην Ελλάδα για να εξοριστεί αυτή τη φορά στη Σκόπελο. Απελευθερώθηκε στα τέλη του 1919 και ανέπτυξε δράση υπέρ της «Ηνωμένης Αντιπολιτεύσεως», η οποία συσπείρωνε τους αντιβενιζελικούς. Ο Ίων Δραγούμης ήταν ένας από τους ηγέτες της, καθώς ξεχώριζε τόσο για τις πολιτικές και διπλωματικές του ικανότητες, όσο και για την πνευματικότητα και την αγνή φιλοπατρία του.
Την επομένη της απόπειρας δολοφονίας του Ελευθερίου Βενιζέλου στο Παρίσι (30 Ιουλίου 1920), ο Ίων Δραγούμης δολοφονήθηκε από βενιζελικούς αξιωματικούς στη διασταύρωση των οδών Βασιλίσσης Σοφίας (τότε Κηφισίας) και Παπαδιαμαντοπούλου. Η άσκοπη και άδικη δολοφονία του συγκίνησε το Πανελλήνιο και τον πολιτικό κόσμο. Ο Κωστής Παλαμάς από τις στήλες της Καθημερινής του αφιέρωσε τη Νεκρική Ωδή:
Λευκή ας βαλθεί όπου έπεσες, Κολώνα
(Πώς έπεσες, γραφή να μη το λέη)
Λευκή με της Πατρίδας την εικόνα
Μόνο εκείνη ταιριάζει να σε κλαίη,
Βουβή, μαρμαρωμένη να σε κλαίη!
Το συγγραφικό του έργο, αποτελούμενο από πολιτικές μελέτες, άρθρα κοινωνικού προβληματισμού και λογοτεχνήματα, συντονίζεται με την εθνική και πολιτική του δράση. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες του δημοτικισμού στην Ελλάδα και συχνά υπέγραφε με το ψευδώνυμο Ίδας. Το πολιτικό του μανιφέστο εμπεριέχεται στο κείμενα Ελληνικός Πολιτισμός (1914) και Μονοπάτι, στο οποίο αναλύει τους σκοπούς της ύπαρξης του ελληνικού έθνους και το περιεχόμενο της εθνικής ιδεολογίας. Ο Ίων Δραγούμης πίστευε βαθιά στην κοινοτική ιδέα και όχι στην αυταπάτη της δημοκρατίας, που μας «σαπίζει», όπως έλεγε.
Ρήσεις Δραγούμη
- «Θέλω να είμαι ωραίο δείγμα Έλληνος. Να σκοπός μιας ζωής!»
- «Να ξέρετε πως αν σώσουμε τη Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει… Αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε…»
- «Δεν ξέρω αν είμαστε καθαροί απόγονοι των αρχαίων. Είτε καθαροί, είτε κι ανακατωμένοι, μιλούμε όμως γλώσσα ελληνική».
- «Ξεσκέπασε τη δημοτική παράδοση και πρόσωπο με πρόσωπο θα αντικρίσεις γυμνή την ψυχή σου».
- «Εκείνο που με συνδέει μ' έναν τόπο δεν είναι το καλοκαίρι, είναι ο χειμώνας, και με τους ανθρώπους, οι λύπες της αγάπης».
- «Η φρονιμάδα είναι τυφλή. Η τρέλα έχει μάτια και βλέπει».
Επιλεγμένη Εργογραφία
- «10 άρθρα στο ΝΟΥΜΑ» («Ρηγόπουλος»)
- «Ελληνικός Πολιτισμός» («Ευθύνη»)
- «Μονοπάτι» («Νέα Θέσις»)
- «Σαμοθράκη» («Ρηγόπουλος»)
- «Μαρτύρων και ηρώων αίμα» («Ρηγόπουλος»)
- «Πολιτικά Κείμενα» («Δωδώνη»)
- «Φύλλα Ημερολογίου 1895 - 1920» («Ερμής»)
Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/178
© SanSimera.gr