παλιό Κωσταράζι

Περατώνονται οι εργασίες στο αρχονταρίκι στο παλιό Κωσταράζι. Σήμερα Σάββατο βρεθήκαν στο χώρο της εκκλησίας περίπου 5 συνεργεία για την ολοκλήρωση των εργασιών του ξενώνα αποτελούμενα από Κωσταραζινούς μαστόρους . από ότι όλα δείχνουν θα είναι έτοιμο το σε λίγες ημέρες . Το αποτέλεσμα δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια διότι όσα και να γράψω θα υστερούν μπροστά στην όψη και την διάσταση του έργου. Μαζί όμως με την περάτωση του ξενώνα θα έχουμε και την ολοκλήρωση του πλακόστρωτου στην πλατεία, εκεί που κάθε χρόνο στήνεται ο χορός, ένα ακόμη βήμα προς την ανάπλαση του χώρου . Φυσικά έχει κάποιες ατέλειες, το πλακόστρωτο, που πιστεύω να διορθωθούν αργότερα.

διαβάστε περισσότερα »

Γράμμος - Βίτσι

Το σχέδιο "Πυρσός"
H τελική επιχείρηση για την κατάληψη των θέσεων των ανταρτών, έγινε από τον ελληνικό στρατό με φάση το επιτελικό σχέδιο "Πυρσός" που εξελίχθηκε σε διαδοχικές φάσεις.
Το σχέδιο "Πυρσός" προέβλεπε τρεις διαδοχικές επιθετικές ενέργειες για την εκκαθάριση του "φυσικού οχυρού" του Γράμμου από τις δυνάμεις των ανταρτών.

Ο "Πυρσός Α΄" (2-8 Αυγούστου 1949) στην ουσία ήταν μία παραπλανητική επιχείρηση την οποία θα εκτελούσαν μονάδες του Α' Σώματος Στρατού για να δώσουν στον αντίπαλο την εντύπωση ότι η κύρια προσπάθεια ήταν κατά των δυνάμεων που είχαν καθηλωθεί στον Γράμμο, οι οποίες ενδεχομένως θα ενισχύονταν από άλλες που θα άφηναν τα καταφύγιά τους στο Βίτσι σπεύδοντας προς βοήθειά τους.

Έχοντας απέναντί τους δύο "Μεραρχίες" ανταρτών ελαττωμένης συνθέσεως (περίπου 5000), 16 πυροβόλα, δύο βαρείς όλμους των 120 χιλ. και άπειρα αντιαρματικά και αντιαεροπορικά πυροβόλα, οι δυνάμεις του Στρατού, υποστηριζόμενες από δύο συντάγματα πεδινού πυροβολικού και από την Αεροπορία, όχι μόνο πέτυχαν τον αντικειμενικό τους σκοπό καταλαμβάνοντας τον βορειοανατολικό και νότιο Γράμμο, αλλά κατέλαβαν και τα οχυρά σημεία 1425 "Ταμπούρι" και 1356.

Η επιχείρηση Πυρσός Β' διεξήχθη από τις 10 έως τις 16 Αυγούστου 1949 στο Βίτσι, μια ισχυρά οργανωμένη από τους αντάρτες περιοχή, με τα γιουγκοσλαβικά σύνορα στον βορρά, τα αλβανικά στα δυτικά και νοτιοδυτικά και την πλαγιά του όρους Βαρνούς στα ανατολικά της. Τις δυνάμεις που προστάτευαν το Βίτσι και το Γενικό Αρχηγείο των ανταρτών, αποτελούν δύο "Μεραρχίες" συν δύο "Ταξιαρχίες", Κέντρα Εκπαιδεύσεως και Σχηματισμοί ενώ στην διάθεσή τους οι περίπου 8000 υπερασπιστές του Βίτσι είχαν 45 ορεινά πυροβόλα, 15 αντιαεροπορικά και δύο αντιαρματικά. Από την άλλη πλευρά έτοιμες για δράση οι II,IX,X,XI,XV Μεραρχίες του Β' Σώματος Στρατού, η III Μεραρχία Καταδρομών, το 12ο Ελαφρύ Σύνταγμα Πεζικού και έξι Τάγματα Εθνοφρουρών (ΤΕ) υποστηριζόμενα από τέσσερα Συντάγματα Πεδινού Πυροβολικού, τρεις Μοίρες Μέσου Πυροβολικού, τέσσερις Μοίρες Ορειβατικού Πυροβολικού, τα II και IX Συντάγματα Αναγνωρίσεως (μείον Ιλη), την XI Ιλη Αρμάτων και βεβαίως από τον "φύλακα-άγγελό" τους, την Αεροπορία. Μάλιστα προκειμένου να ανταποκριθεί στις ανάγκες του Στρατού η Αεροπορία είχε μετατρέψει σε βομβαρδιστικά ακόμα και μεταγωγικά C-47, τις γνωστές "Ντακότες".

Τα προπαρασκευαστικά πυρά του Πυροβολικού και της Αεροπορίας ήταν μόνοι η αρχή...

Στις 6:30 π.μ. της 10ης Αυγούστου, η 22α Ταξιαρχία αρχίζει την επίθεσή της καταλαμβάνοντας ύστερα από πέντε ώρες σκληρού αγώνα τα οχυρά σημεία 1585 και Πολενάτα .

Από τον διάδρομο που άνοιξαν οι ηρωικώς μαχόμενοι άνδρες της Ταξιαρχίας, διεισδύει η XI Μεραρχία με την Ε' Μοίρα Ορεινών Καταδρομών και το πρωί της επόμενης ημέρας βρίσκει τους άνδρες του Στρατού κυρίους της οχυρής θέσης Τσούκα και πλησίον του υψώματος Λέσιτς, πίσω ακριβώς από τους αντάρτες.

Το ίδιο βράδυ, η III Μεραρχία Καταδρομών ορμά αιφνιδιαστικά στο εσωτερικό της τοποθεσίας που κατέχουν οι αντάρτες και την 11η Αυγούστου οι ΛΟΚατζήδες καταλαμβάνουν το ιδιαιτέρως σημαντικό ύψωμα Μπάρο, προσβάλλοντας ταυτόχρονα το ύψωμα Λέσιτς από το νότο, την ώρα που εναντίον του Λέσιτς επιτίθεται άλλη Μοίρα Καταδρομών με ορμητήριο την περιοχή Κουλκουθούρια. Η μάχη συνεχίζεται το ίδιο λυσσαλέα μέχρι την 16η Αυγούστου, οπότε οι αντάρτες "σπάνε" και το Βίτσι πέφτει στα χέρια του Στρατού μαζί με το μεγαλύτερο μέρος του βαρέως πολεμικού υλικού των ανταρτών και τις εγκαταστάσεις της κυβέρνησής τους.

Οι περισσότεροι αντάρτες καταφεύγουν όπως- όπως στο αλβανικό έδαφος, όμως πολλοί ιστορικοί εκτιμούν ότι με την κατάληψη του "φρουρίου" Βίτσι, ο αγώνας κατά των ανταρτών είχε ήδη κριθεί.

Από τις 24 έως τις 30 Αυγούστου 1949, ο Πυρσός Γ' "βάζει φωτιά" στις κορυφές του Γράμμου. Περίπου 8000 αντάρτες -δύο Μεραρχίες ενισχυμένες με όσους κατάφεραν να γλιτώσουν από το Βίτσι- προσπαθούν να αναχαιτίσουν την ορμή των εθνικών δυνάμεων τις οποίες αποτελούν οι I,VIII,IX,XV Μεραρχίες, η77η Ανεξάρτητη Ταξιαρχία, η III Μεραρχία Καταδρομών και τέσσερα Ελαφρά Συντάγματα Πεζικό (8ο,15ο, 24ο και 40ο ΕΣΠ). Τις ανωτέρω μονάδες υποστηρίζουν πέντε Συντάγματα Πεδινού Πυροβολικού, τρεις Μοίρες Μέσου Πυροβολικού, πέντε Μοίρες Ορειβατικού Πυροβολικού, το IX Σύνταγμα Αναγνωρίσεως και η II Ιλη Αρμάτων Μάχης. Εγγύς υποστήριξη στις επίγειες δυνάμεις παρέχουν αεροσκάφη Spitfire και τα καθέτου εφορμήσεως SB2C-5 Helldiver, τα οποία προκαλούν πραγματική πανωλεθρία στους πιεζόμενους αντάρτες.

Προωθούμενη μεταξύ της Αλεβίτσας και του Γιαννοχωρίου στις 21:00 μ.μ. της 24ης Αυγούστου, μέχρι το πρωί η XI Μεραρχία έχει καταλάβει τα υψώματα Κόντρα, Πολίγκα, Μονόπυλο, Σλήμνιτσα. Καλύβια και Κατσαρά, την ώρα που οι υπόλοιπες Μεραρχίες πολεμούσαν τους αντάρτες που μάχονταν για τη ζωή τους.

Στις 30 Αυγούστου 1949 ο στρατός κατέλαβε τον φοβερό Γράμμο , με τον λαβύρινθο των πολυβολείων και των ναρκοπεδίων... Από εκείνη την επιτυχία και μετά ο Στρατός ασχολήθηκε με εκκαθαριστικές επιχειρήσεις κατά των εναπομεινάντων ανταρτών, ενώ στην ηγεσία τους δεν έμεινε άλλη επιλογή πέρα από τη διαταγή για κατάπαυση του πυρός

διαβάστε περισσότερα »

Kαστοριά

Ιστορία
Άποψη της πόλης της Καστοριάς και της λίμνης της.

Η πόλη της Καστοριάς, που είναι έδρα και του ομώνυμου νομού, ταυτίζεται με τη ρωμαϊκή πόλη Κέλετρο. Κατά τη Βυζαντινή εποχή μετονομάστηκε σε Ιουστινιανούπολη.

Η Καστοριά αναδυόμενη από νερά της Λίμνης Ορεστίδος βρίσκεται σε υψόμετρο 600 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Η πόλη δείχνει να αγκαλιάζεται από την λίμνη της καθώς και από τα γύρω βουνά Βίτσι και Γράμμο δημιουργώντας μια εικόνα φυσικής ομορφιάς .

Στη νότια πλευρά της λίμνης εκεί που σήμερα βρίσκεται το χωριό Δισπηλιό, το 1932 ο καθηγητής Αντώνης Κεραμόπουλος επωφελούμενος από τη χαμηλή στάθμη του νερού της λίμνης κάνει τις πρώτες έρευνες. Τα ευρήματα πιστοποιούν ότι εδώ αναπτύχθηκε ένας Λιμναίος προϊστορικός οικισμός. Μετά από ανασκαφές που πραγματοποίησε ο καθηγητής της προϊστορικής αρχαιολογίας του ΑΠΘ Γιώργος Χουρμουζιάδης επιβεβαιώνεται η ύπαρξη του προϊστορικού οικισμού στο Δισπηλιό.

Στη θέση της σημερινής Καστοριάς, βρίσκεται χτισμένη μια αρχαία πόλη των κλασικών χρόνων. Ο Ρωμαίος ιστορικός Τίτος Λίβιος αναφέρει για μία οχυρωμένη πόλη της Ορεστίδας με το όνομα Κηλητρόν[1], όνομα το οποίο προέρχεται από το ρήμα "κηλώ" το οποίο σημαίνει "θέλγω" γιατί ίσως από τότε η περιοχή ήταν εντυπωσιακή.

Ο δε Προκόπιος ο Καίσαρες στο έργο του "Περί κτισμάτων" που συνέγραψε το 558 αναφέρει λίμνη Καστοριάς στη Μακεδονία. Αναφέρει μάλιστα ότι επί της χερσονήσου της λίμνης Καστοριάς υπήρχε από παλιά πόλη "ευδαίμων" που ονομαζόταν Διοκλητιανούπολη. Όταν όμως δέχτηκε επιδρομές βαρβάρων, καταστράφηκε και έμεινε έρημη. Στη συνέχεια ο Ιουστινιανός Α' πάνω στα ερείπια της Διοκλητιανούπολης έκτισε την τωρινή πόλη. Την περιτείχισε με διπλό κάστρο, από το οποίο σήμερα μόνον σπαράγματα σώζονται. Το κάστρο αποτελούσαν δύο γραμμές τειχών που άρχιζαν από ένα μέρος της όχθης του λαιμού στα νότια, προχωρούσαν προς τη βόρεια όχθη της λίμνης και κατέληγαν στο ανατολικό μέρος της λίμνης. Εκεί το κάστρο γινόταν πιο φαρδύ και σχημάτιζε το ογκωδέστερο μέρος του νησιού καταμεσής της λίμνης.

Για το όνομα "Καστοριά" υπάρχουν δύο εκδοχές. Η μία εκδοχή λέει ότι η πόλη το πήρε από τους κάστορες, οι οποίοι παλαιοτέρα διατρέφονταν στη λίμνη της. Η δεύτερη εκδοχή λέει ότι το πήρε από τον μυθικό Μακεδόνα ήρωα Κάστορα, ο οποίος ήταν γιος του Δία.

Πολλές είναι οι περιπέτειες που πέρασε η πόλη μέσα στη μακραίωνη ιστορία της. Από το 927 μέχρι το 969 ήταν υπό την κατοχή των Βουλγάρων , που εκδιώχθηκαν από τους Πετσενέγγους με προτροπή των Βυζαντινών. Το 990, ο Τσάρος των Βουλγάρων Σαμουήλ κατά την επιδρομή του στον ελλαδικό χώρο κατέλαβε και την Καστοριά, ξεπερνώντας τη φυσική αλλά και την τεχνική της οχύρωση. Όταν απελευθερώθηκε το 1018 από τον Βασίλειο Β' τον Βουλγαροκτόνο, η πόλη έγινε ορμητήριο για τις επόμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις του αυτοκράτορα.

Από το 1082 μέχρι την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους το 1024, άλλοτε βρίσκεται υπό τους Νορμανδούς και άλλοτε στα χέρια των Βυζαντινών. Στη συνέχεια, Βούλγαροι, Αλβανοί, Έλληνες Δεσπότες της Ηπείρου, Βυζαντινοί, Σέρβοι και τέλος Τούρκοι γίνονται κυρίαρχοί της. Στην κατοχή των τελευταίων, όπως και τόσες άλλες ελληνικές πόλεις, έμεινε επί περίπου πέντε αιώνες. Η κατάληψη της Καστοριάς από τους Τούρκους τοποθετείται περίπου το 1385. Η Καστοριά απελευθερώθηκε κατά τον Α' Βαλκανικό πόλεμο τον Νοέμβριο του 1912. Είχαν προηγηθεί οι αγώνες των Μακεδονομάχων, με πρωταγωνιστή τον Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανό Καραβαγγέλη. Ο Άγιος Μηνάς τιμάται σαν ελευθερωτής της πόλης.

Τα ίχνη της ανθρώπινης παρουσίας στην περιοχή της Καστοριάς χάνονται στα βάθη της προϊστορίας. Η συστηματική αρχαιολογική έρευνα έφερε στο φως τον πρώτο λιμναίο οικισμό που χρονολογείται περί το 5000 π.Χ. καθώς και το Απολιθωμένο Δάσος στο χωριό Νόστιμο.

Παλαιοντολογία

Σημαντικό εύρημα της εποχής εκείνης είναι το Απολιθωμένο Δάσος ηλικίας τουλάχιστον 20 εκατομμυρίων χρόνων με τροπικά και υποτροπικά φυτά.

Προϊστορικοί χρόνοι

Η προϊστορική έρευνα εντόπισε στην λίμνη της Καστοριάς λείψανα εκτεταμένου νεολιθικού λιμναίου οικισμού στο Δισπηλιό. Ακόμη, νεολιθική εγκατάσταση ανακαλύφθηκε πρόσφατα στην περιοχή της Αυγής 12χλμ. ΝΔ της πόλης. Τέλος,οχυρώσεις που ανάγονται στην εποχή της Χαλκοκρατίας έχουν βρεθεί στις θέσεις Ψαλίδα και Αγ.Αθανάσιος γύρω από την πόλη.

Ιστορικοί χρόνοι

Ο ευρύτερος γεωγραφικός χώρος ταυτίζεται με την περιοχή της αρχαίας Ορεστιάδας όπου κατοικούσαν οι Ορέστες, Μακεδνοί όπως τους αποκαλεί ο Ηρόδοτος. Από εδώ άρχισαν οι Μακεδόνες Βασιλείς να συνενώνουν τα υπόλοιπα κρατίδια για να δημιουργήσουν το μεγάλο Μακεδονικό κράτος. Κατά την περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, η περιοχή υποτάσσεται στους Ρωμαίους το 197 π.Χ., οι οποίοι επιτρέπουν την διαμόρφωση μιας ιδιότυπης τοπικής αυτονομίας.

Βυζαντινή περίοδος

Το 395, όταν το Ρωμαϊκό κράτος διαιρέθηκε, η περιοχή της Καστοριάς αποτέλεσε τμήμα του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους που μετέπειτα εξελίχθηκε σε ελληνικό, τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Η φυσική ομορφιά της περιοχής προσέλκυσε το ενδιαφέρον των αυτοκρατόρων του Βυζαντίου, ενώ η στρατηγική θέση της περιοχής αποτέλεσε ορμητήριο ενάντια στις προσπάθειες επέκτασης του έθνους των Βουλγάρων που εμφανίστηκε μετά τον 10ο αιώνα. Την περιοχή καταλαμβάνουν κατά καιρούς οι Βούλγαροι, οι Πετσενέγγοι, οι Νορμανδοί, οι Σταυροφόροι, οι Σέρβοι για μικρό διάστημα οι Αλβανοί και τελικά το 1385 οι Τούρκοι.
Μεταβυζαντινή περίοδος

Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας η περιοχή της Καστοριάς αναδείχτηκε σε κέντρο ελληνισμού[i], διατηρώντας αλώβητη την εθνική συνείδηση, τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα ήθη και τα έθιμα. Στην δύσκολή αυτή περίοδο του Ελληνικού Γένους είναι σημαντικός ο ρόλος της Εκκλησίας στη διατήρηση του εθνικού στοιχείου. Την εποχή αυτή η περιοχή ανέπτυξε έντονη οικονομική και εμπορική δραστηριότητα και γνώρισε άνθηση στις τέχνες και τα γράμματα. Το 1710 ιδρύθηκε το Ανώτερον Σχολείον Κυρίτζη, τη διεύθυνση του οποίου ανέλαβε ο Μεθόδιος Ανθρακίτης[2]. Η ανάπτυξη κατέστησε την περιοχή κέντρο υλικής και ηθικής στήριξης των προεπαναστατικών κινημάτων που οδήγησαν στην Επανάσταση του 1821 καθώς και των απελευθερωτικών κινημάτων του 19ου αιώνα. Κατά την επανάσταση του 1821 σημειώθηκαν αρκετές επιχειρήσεις στην περιοχή και ιδιαίτερα στο Βογατσικό. Καστοριανός ήταν ο οπλαρχηγός Ιωάννης Παπαρέσκας, ο οποίος πήρε μέρος στη σύνοδο της Μονής Δοβρά μαζί με άλλους οπλαρχηγούς της Μακεδονίας[3]. Σπουδαίοι αγωνιστές του 1821 από την Καστοριά, ήταν επίσης ο Καραγιάννης, ο Αναστάσιος Καρίτσης (Ζ΄ τάξη αξιωματικών), ο Δήμος Παναγιώτου (μπουλουκτσής), ο Ζήσης Δημητρίου και ο Ναούμ Νικολάου (γενν. 1799) που συμμετείχε στο Μεσολόγγι[4].

Μακεδονικός αγώνας

Η περιοχή της Καστοριάς αποτέλεσε τον πυρήνα προετοιμασίας και δράσης του ένοπλου απελευθερωτικού Μακεδονικού Αγώνα. Αν και στην πόλη της Καστοριάς ήταν αναμφισβήτητη η κυριαρχία του ελληνικού στοιχείου, σε αρκετά χωριά της υπαίθρου υπήρχε σημαντική βουλγαρική παρουσία, πράγμα που ευνοούσε την παρουσία κομιτατζήδων. Έτσι στην περιοχή οργανώνεται η αντίσταση κατά των Βουλγάρων και δρουν σημαντικές ιστορικές μορφές όπως ο Παύλος Μελάς, ο Γερμανός Καραβαγγέλης και ο Ίων Δραγούμης, που με τη σθεναρή τους στάση καθοδηγούν τον Αγώνα μέχρι την απελευθέρωση της περιοχής στις 11 Νοεμβρίου του 1912. Σημαντικοί Καστοριανοί οπλαρχηγοί έδρασαν την περίοδο αυτή, όπως ο Αριστείδης Μαργαρίτης, ο Κωνσταντίνος Γκολογκίνας και ο Ιωάννης Πακίτσας (ή Νακίτσας). Στην οργάνωση της Ελληνικής άμυνας ξεχωρίζει ο Ναούμ Τσακάλης, οι Μακεδονομάχοι Αριστείδης Χαρισιάδης, Σωτήριος Τουτουντζής και ο δάσκαλος Βασίλειος Μελεγκάνος.[5]
Σύγχρονη ιστορία

Κατά τις περιόδους των Βαλκανικών πολέμων (1912-13), του Α' Παγκοσμίου πολέμου (1914-18), και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (1940 - 45) ήταν σημαντική η συμβολή των κατοίκων της περιοχής στον αγώνα κατά των Ιταλών, Σλάβων και Γερμανών κατακτητών. Στη μαύρη για την Ελληνική Ιστορία σελίδα της περιόδου του εμφυλίου πολέμου, η περιοχή της Καστοριάς αποτέλεσε το θέατρο εξέλιξης της ένοπλης αιματοχυσίας και των θλιβερών κοινωνικών συνεπειών που ακολούθησαν.

διαβάστε περισσότερα »

τέλος στην αγωνία των υποψηφίων

Σε υψηλά επίπεδα, πάνω από 19.000 μόρια, διατηρούνται οι σχολές- ναυαρχίδες της θετικής κατεύθυνσης, Ιατρική και Αρχιτεκτονική, ενώ τα νομικά τμήματα καταγράφουν αύξηση της τάξης των 150 μορίων αγγίζοντας το «19».

Μεγάλη είναι η ζήτηση στα Τεχνολογικά Ιδρύματα, τα οποία παρουσιάζουν τις περισσότερες ευκαιρίες για την επαγγελματική αποκατάσταση του αποφοίτου. Άνοδο σημειώνουν και οι φιλολογικές σχολές με εξαίρεση τα παιδαγωγικά τμήματα τα οποία σημειώνουν μικρή κάμψη στις βάσεις τους.

Αύξηση της απαιτούμενης βαθμολογίας παρατηρείται στις λογιστικές και χρηματοοικονομικές σχολές καθώς και στα τμήματα πληροφορικής. Στα ίδια επίπεδα με πέρυσι, καταγράφοντας ελαφρώς ανοδική πορεία, παραμένουν οι στρατιωτικές σχολές.

Επιπλέον, κατά τη φετινή χρονιά εισάγεται στα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ ο μεγαλύτερος αριθμός υποψηφίων της τελευταίας πενταετίας, περίπου 84.000, ενώ η κατάργηση του «10» έχει προκαλέσει τεράστιο βαθμολογικό χάσμα της τάξης των 15.000 μορίων ανάμεσα στις βάσεις εισαγωγής της πρώτης και της τελευταίας σχολής.

Για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια, θα υπάρχουν υποψήφιοι που θα εισαχθούν σε Τεχνολογικά Ιδρύματα με περίπου 2.500 μόρια, ενώ στην πρώτη θέση των ΤΕΙ παραμένει το τμήμα Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής και Διακόσμησης. Μικρή αύξηση της απαιτούμενης βαθμολογίας σημειώνεται και σε περιφερειακά Ιδρύματα λόγω της τάσης οι υποψήφιοι να επιλέγουν σχολές κοντά στον τόπο κατοικίας τους προκειμένου να αποφύγουν τα έξοδα.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να ενημερώνονται για τις βάσεις εισαγωγής μέσω της ιστοσελίδας του Υπουργείου Παιδείας πληκτρολογώντας τον 8ψήφιο κωδικό αριθμό τους και τα τέσσερα αρχικά γράμματα των προσωπικών τους στοιχείων (επώνυμο- όνομα- πατρώνυμο- μητρώνυμο).

διαβάστε περισσότερα »

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων

O αρχαίος ελληνικός υπολογιστής .

Επιμέλεια:
Χρήστος Μυστιλιάδης


Ο πρώτος υπολογιστής ήταν ελληνικής καταγωγής. Χρονολογείται από το 80 π.Χ. και κρατάει ακόμα καλά κρυμμένα τα μυστικά του. Πρόκειται για τον «Μηχανισμό των Αντικυθήρων», που ανασύρθηκε από το βυθό της θάλασσας πριν από 103 χρόνια.
Έκτοτε, οι επιστήμονες προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν τον μηχανισμό με τα 30 η 32 γρανάζια, που σύμφωνα με μια θεωρία η μια όψη του λειτουργούσε περίπου σαν ένα πλανητάριο, ενώ η άλλη είχε σχεδιαστεί για να μετράει μήνες, χρόνια και να προβλέπει την πιθανότητα εκλείψεων.


Πως βρέθηκε
Ήταν παραμονές Πάσχα του 1900. Δυο σφουγγαράδικα της Σύμης που έρχονταν από την Αφρική αναγκάζονται από τον οστριογράρμπη (νοτιοδυτικό άνεμο) να καταφύγουν στην άμμο του ποταμού στα Αντικύθηρα. Το ένα από τα καίκια ξεμύτισε μέχρι τον διπλανό κάβο, τη Βλυχάδα και σε 25 μέτρα από την ακτή κατέβασε με σκάφανδρο δύτη στις 35 οργιές να βγάλει θαλασσινά για τη νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας.
Σε λίγο ο δύτης έκανε σινιάλο να τον τραβήξουν επάνω. Κι αντί για πίνες και «γαϊδουρόποδα» ανέβασε στο καίκι ένα χάλκινο χέρι αγάλματος. Εντυπωσιασμένοι οι δυο καπετάνιοι των καικιών, ο Δημήτρης Ελευθερίου η Κοντός και ο Ηλίας Σταδιώτης βουτούν οι ίδιοι και βλέπουν με τα μάτια τους αυτά που τους είχε περιγράψει ο δύτης. Ένα βουλιαγμένο πλοίο φορτωμένο αγάλματα, μαρμάρινα και χάλκινα και πλήθος άλλα αντικείμενα, διάσπαρτα σε μια έκταση 55 μέτρων, καλυμμένα από λάσπη. Τα καϊκια επέτρεψαν στη Σύμη και για καιρό δεν ξανάγινε λόγος για το συμβάν.
Στο διάστημα αυτό ο καταγόμενος από τη Σύμη καθηγητής της Αρχαιολογίας Α. Οικονόμου που είχε πληροφορηθεί το περιστατικό προσπάθησε να πείσει τους καραβοκύρηδες να δηλώσουν τα ευρήματά τους στην κυβέρνηση. Επτά μήνες χρειάσθηκε για να τους πείσει.
Οι δύο Συμιακοί ήρθαν σε επαφή με τον υπουργό Παιδείας Σπύρο Στάη, του έδειξαν το χάλκινο χέρι και συμφώνησαν να υπογράψουν συμβόλαιο με το οποίο θα αμείβονταν τόσο για τα δικαιώματα ανεύρεσης, ανάλογα με την αξία τους, όσο και για τις εργασίες ανέλκυσής τους από το βυθό. Μάλιστα τους διατέθηκε το οπλιταγωγό «Μυκάλη» με κυβερνήτη τον ύπαρχο Ανδρέα Σωτηριάδη που απέπλευσε για τα Αντικύθηρα ρυμουλκώντας τα δύο καίκια.
Η συνεχής θαλασσοταραχή και οι ξέρες των βραχονησίδων «Θημωνιές» στα ανοιχτά του όρμου της Βλυχάδας δυσχέραιναν το έργο των δυτών, ενώ δεν ήταν δυνατόν να παραμένουν στο βυθό, σε βάθος 60 μέτρων, παραπάνω από πέντε λεπτά. Μετά από πολυήμερες προσπάθειες και τη συνδρομή ενός ακόμα βοηθητικού πλοίου, που εν τω μεταξύ είχε καταφθάσει από τον Πειραιά, οι σφουγγαράδες έφεραν στην επιφάνεια μαρμάρινα και χάλκινα αγάλματα, πολυάριθμα πήλινα αγγεία και μεταξύ άλλων μερικά περίεργα κομμάτια από οξειδωμένο μπρούντζο που έμοιαζαν με σπασμένα γρανάζια.
Τα ευρήματα αυτά οι αρχαιολόγοι τα καταχώρισαν στα αρχεία τους με τον προσδιορισμό «ωρολόγιο η εξάντας» και μετά τα ξέχασαν... Επίσης αποφάνθηκαν ότι επρόκειτο για ναυάγιο αρχαίου ελληνικού πλοίου του 1ου αι. π.Χ. που μετέφερε έργα τέχνης στη Ρώμη, ανάμεσα στα οποία ήταν και ο περίφημος «Έφηβος των Αντικυθήρων», του 340 π.Χ., από τα ελάχιστα χάλκινα αγάλματα που έχουν βρεθεί ως σήμερα. Εικάζεται πως απεικονίζει τον Περσέα, τον Πάρι η κάποιον ανώνυμο αθλητή.
Για πολλά χρόνια κανείς δεν ασχολήθηκε με τα οξειδωμένα μπρούντζινα γρανάζια, τα οποία έφεραν δυσδιάκριτη ελληνική επιγραφή. Ώσπου τα «ανακάλυψε» ο Άγγλος φυσικός Ντέρεκ ντε Σόλο Πράϊς (1922-1983, φωτογραφία αριστερά). Έπειτα από επίπονες μελέτες και χρησιμοποιώντας ακτίνες Χ, μόλις το 1973, διαπίστωσε ότι αποτελούσαν μέρος ενός οργάνου που χρησίμευε για τον υπολογισμό της ανατολής και της δύσης των αστέρων και αστερισμών του ζωδιακού συστήματος, τις διάφορες φάσεις της σελήνης, το σεληνιακό και ηλιακό έτος και τις θέσεις των πλανητών σε συγκεκριμένες περιόδους.
Διέθετε 30 η 32 ορειχάλκινα κυκλικά γρανάζια, 27 από τα οποία κινούνται ταυτόχρονα με τις επιλογές μιας χειρολαβής. Όλα βρίσκονταν σε ξύλινο κουτί με πιθανότερες διαστάσεις 33Χ17Χ10 εκατοστά. Στο εμπρός μέρος υπήρχαν δυο ομόκεντροι δίσκοι, με ενδείξεις ημερομηνίας σε σχέση με τη θέση του ήλιου και ημερομηνία σε σχέση με τη σελήνη. Στην πίσω όψη υπήρχαν δυο δίσκοι. Ο ένας μετρούσε μέρες του σεληνιακού μήνα, αλλά και τον υπολογισμό των εκλείψεων της σελήνης. Αξίζει να αναφερθεί ότι αντίστοιχοι υπολογισμοί απαιτούν χρήση αριθμών με έξι δεκαδικά ψηφία…
Ο Άγγλος φυσικός προσδιόρισε ότι το όργανο αυτό κατασκευάστηκε στη Ρόδο (όπου, ως γνωστόν, έζησε τον 1ο αι. π.Χ. ο αστρονόμος Γέμινος) και υπολόγισε με βάση τις θέσεις των πλανητών, κατά το έτος 80 μ.Χ., ότι ο «αστρονομικός υπολογιστής» είχε κατασκευαστεί το 82 π.Χ. Άλλοι υποστηρίζουν ότι κατασκευάστηκε από κάποιον μηχανικό στο εργαστήρι του φιλόσοφου Ποσειδώνιου στη Ρόδο.
Σήμερα 4 κομμάτια του μοναδικού αυτού οργάνου μεγάλης ακριβείας που ανασύρθηκαν από τη θάλασσα των Αντικυθήρων φυλάσσονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και εξακολουθούν να συναρπάζουν και να μαγεύουν ειδικούς και μη. Στο τμήμα που διασώθηκε υπάρχει ημερολόγιο βασισμένο στους χρόνους ανατολής και δύσης λαμπρών άστρων (όπως ο Αρκτούρος), είτε αστερισμών του ζωδιακού κύκλου (όπως οι Δίδυμοι και ο Ταύρος), είτε ακόμη χαρακτηριστικών αστρικών ομάδων (όπως οι Υάδες).

Τέσσερα θραύσματα από τον Υπολογιστή των Αντικυθήρων, που εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών
Σημειωτέον ότι κοντά στο 500 μ.Χ. συναντάμε μια παρόμοια κατασκευή στο Βυζάντιο, που μπορούσε να υπολογίσει με κάποιο μηχανισμό θέσεις του Ήλιου. Το Τεχνικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης φιλοξενεί αντίγραφο αυτού ηλιακού ρολογιού- ημερολογίου που θεωρείται, λόγω της ύπαρξης των γραναζιών, «απόγονος του Μηχανισμού των Αντικυθήρων. Τέλος, δύο παρόμοιους μηχανισμούς, το Πλανητάριο και τη Μηχανική Ουράνια Σφαίρα, είχε κατασκευάσει ο Αρχιμήδης δυο αιώνες νωρίτερα στις Συρακούσες. Ο Μάρκελλος μετά το φόνο του Αρχιμήδη τα πήρε και τα εγκατέστησε στο ναό της Αρετής στη Ρώμη, όπου έμειναν για αιώνες. Ο Ποσειδώνιος που είχε ζήσει για ένα διάστημα στη Ρώμη ως πρέσβης της Ρόδου τα είχε μελετήσει και πιθανόν να πήρε ιδέες.
Πέρασαν πάνω από 100 χρόνια από τότε που ανακαλύφθηκε ο αρχαίος Υπολογιστής. Η επιστημονική επιθεώρηση “Scientific American” που φιλοξένησε, τον Ιούνιο του 1959, ένα άρθρο για τον μηχανισμό είχε τίτλο: «Ένας αρχαίος ελληνικός υπολογιστής».
Έκπληκτοι οι επιστήμονες συνεχίζουν να ερευνούν τον πιο γοητευτικό γρίφο των αρχαίων. Έλληνες με τη βοήθεια ενός αξονικού τομογράφου βάρους 8 τόνων, ετοιμάζονται να ξεδιαλύνουν μυστικά που κρατάει ακόμα ο «Μηχανισμός των Αντικυθήρων». Ο αρχαίος ελληνικός υπολογιστής έχει ακόμα πολλά να πει…

διαβάστε περισσότερα »

Αυγουστιάτικο φεγγάρι

Απόψε το βράδυ θα έχουμε την χαρά να απολαύουμε την μεγαλύτερη πανσέληνο του έτους. Το αυγουστιάτικο φεγγάρι είναι από τα πλέον αγαπημένα των καλλιτεχνών μιας και έχει τραγουδηθεί από πολλούς καθώς επίσης κάθε χρόνο τέτοια μέρα διοργανώνονται ανά την Ελλάδα διάφορες συναυλίες και υπαίθριες εκδηλώσεις υπό το φως του.

διαβάστε περισσότερα »

amber alert

Κάθε βράδυ την ίδια ώρα ,στις 20.00, εάν τολμήσεις να καθίσεις μπροστά στην τηλεόραση για να μάθεις τι συμβαίνει στην Ελλάδα αλλά και στον κόσμο σε πιάνει ένα σφίξιμο στο στήθος και γενικότερα μια απογοήτευση από όλα όσα ακούς να συμβαίνουν γύρω μας. Κάποτε λέγαμε πως ζούμε σε χωριό και τέτοια πράγματα δεν χτυπούν την πόρτα μας…… οι καιροί αλλάζουν και παντού πλέον υπάρχουν άνθρωποι ικανοί να κάνουν κακό και ζημιά. Το θέμα είναι πως όταν πηγαίνει το μικρόφωνο ο ρεπόρτερ όλοι έχουν μια συγκεκριμένη ατάκα……. ‘’ήταν καλός άνθρωπος και υπέρ άνω υποψίας, δεν το φανταζότανε κανένας’’.
Λίγο η αθρόα προσέλευση μεταναστών [λαθρομεταναστών] από κάθε γωνιά της γης, λίγο το γεγονός πως στο όνομα των λαθρομεταναστών και οι δικοί μας βρίσκουν ένα γερό άλλοθι να κινηθούν καλυμμένοι και να φορτώνουν όλες τις ευθύνες σε ανθρώπους άλλων εθνοτήτων , ζούμε όλοι μας γεγονότα χωρίς προηγούμενο. Υπήρξε μια παρόμοια κατάσταση πολλά χρόνια πριν όταν κυκλοφορούσαν οι κομιτατζήδες και σπέρνανε το φόβο σε όλη την Μακεδονία με σκοπό να επικρατήσουν επί των εδαφών της. Ο λόγος που συντάσσω αυτό το κείμενο είναι η οργή που ένιωσα μέσα μου όταν άκουσα στο δελτίο ότι ένα κοριτσάκι 11 χρόνων από την Βουλγαρία που έμενε στο ελαιοχωρι της Αρκαδίας παραπλανήθηκε καί κακοποιήθηκε, πιθανόν και σεξουαλικά, από ένα Αλβανό ο οποίος την παρέσυρε σε ερημική περιοχή ικανοποίησε τις αρρωστημένες του φαντασιώσεις και την πέταξε σε ένα πηγάδι με αποτέλεσμα να είναι εξαφανισμένη επί σειρά ημερών και να έχει ενεργοποιηθεί από το ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ το amber alert.

διαβάστε περισσότερα »

Γιορτή μανιταριού

Υπεύθυνος: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΖΕΔΑΚΙΣ / tzedakis@enet.gr

* Για 8η χρονιά μανιταρόφιλοι από την Ελλάδα και από άλλες χώρες θα συγκεντρωθούν στα Γρεβενά για να ανταλλάξουν γνώσεις και εμπειρίες, να δοκιμάσουν νέες μανιταρογεύσεις, να γνωρίσουν τα τοπικά προϊόντα, την τοπική κουζίνα και να απολαύσουν την ντόπια φιλοξενία, τα δάση, τις φυσικές ομορφιές της Πίνδου και τα πανέμορφα πέτρινα μνημεία λαϊκής αρχιτεκτονικής.

Η γιορτή θα γίνει στις 19-22 Αυγούστου στις κατασκηνώσεις «Κουρούνας» στους Φιλιππαίους Γρεβενών και πρόκειται για το κορυφαίο γεγονός μανιταροφιλίας και μανιταρογνωσίας στη χώρα.

Στον χώρο της γιορτής θα λειτουργούν μανιταροταβέρνες, αναψυκτήριο-τσιπουράδικο, καφενείο, παιδότοπος, εργαστήρι μυκητογνωσίας, παζάρι τοπικών προϊόντων με έμφαση στα μανιταροπροϊόντα, έργα τέχνης και προϊόντα μικροτεχνίας με θέμα το μανιτάρι, έκθεση φωτογραφίας και το περίπτερο των μανιταρόφιλων Δυτικής Μακεδονίας, που αποτελεί σημείο συνάντησης όλων των μανιταρόφιλων Ελλάδας και Κύπρου. Φέτος η γιορτή είναι αφιερωμένη στα παλαιοντολογικά ευρήματα των Γρεβενών. Για τον λόγο αυτό κεντρική θέση έχει η διάλεξη της Ευαγγελίας Τσουκαλά με τίτλο: «Ο τελευταίος παράδεισος, η παλαιοντολογία στα Γρεβενά». Για πρώτη φορά θα εκτεθούν στον χώρο και τα ξύλινα, φυσικά γλυπτά του μανιταρόφιλου Θόδωρου Καραγιάννη.

Οι επισκέπτες και οι κατασκηνωτές θα μπορούν να απολαύσουν τις φυσικές ομορφιές της περιοχής (δάση, ποτάμια, γεφύρια, καταρράκτες), να επισκεφτούν τον αρχαιολογικό χώρο «Καστρί», να κάνουν αναρρίχηση, τοξοβολία ή ποδήλατο βουνού, να πάρουν μέρος στην αναζήτηση και συλλογή μανιταριών στα κοντινά δάση, να παρακολουθήσουν επίδειξη ανεύρεσης τρούφας από τρουφοσυλλέκτες με τα εκπαιδευμένα τρουφόσκυλά τους, να παρακολουθήσουν σεμινάρια μανιταρογνωσίας, παλαιοντολογίας, αρχαιολογίας, γεωλογίας και περιβαλλοντολογίας, να πάρουν μέρος σε συζητήσεις μανιταρογνωσίας, να δουν τα μικροσκοπικά χαρακτηριστικά των μανιταριών μέσα από το μικροσκόπιο στο εργαστήρι μυκητογνωσίας, να αγοράσουν τοπικά προϊόντα ή να δοκιμάσουν μοναδικές μανιταρογεύσεις στο περίπτερο του συλλόγου και στις μανιταροταβέρνες και να παρακολουθήσουν τα απογευματινά μουσικά δρώμενα και τις βραδινές συναυλίες

διαβάστε περισσότερα »

octoberfest

Το "Oktoberfest" θεωρείται από τους κορυφαίους πολιτιστικούς θεσμούς της Γερμανίας και ειδικότερα της Βαυαρίας. Ήδη, μετράει 199 χρόνια «ζωής» και κάθε χρόνο προσελκύει στο Μόναχο, όλο και περισσότερους επισκέπτες απ΄ όλο τον κόσμο.

Ήταν η 12η Οκτωβρίου του 1810, η μέρα που ο διάδοχος του χρόνου της Βαυαρίας Λουδοβίκος, ο μετέπειτα βασιλιάς Λουδοβίκος ο Α’, και η πριγκίπισσα Τερέζα της Σαξονίας - Χίλτμπουργκχαουζεν γιόρταζαν το γάμο τους.

Οι τελετές κράτησαν πέντε μέρες και πήραν τη μορφή ευχαριστιών προς το νεαρό τότε βασιλικό κράτος. Κατά τη διάρκειά των εκδηλώσεων παρέλασαν πυροβολητές της εθνικής φρουράς, καθώς και άλλων τμημάτων, η πόλη φωταγωγήθηκε, παντού ακούγονταν μουσική, τρομπέτες και τύμπανα, ενώ προσφέρθηκε άφθονο φαγητό και ποτά. Ήταν μια μεγαλειώδης γιορτή για το Μόναχο. Η πόλη διακοσμήθηκε, χαρμόσυνες καμπάνες ηχούσαν παντού και οι κρότοι από τα πέταλα των αλόγων πάνω στα πλακόστρωτα σιγοντάριζαν το γιορτινό κλίμα. Η δυναστεία των Βίτελσμπαχ έδειχνε "την ευγνωμοσύνη της" προς τους υπηκόους της, για το γεγονός ότι παρά τους πολέμους και τις δυσκολίες, τής έμειναν πιστοί.

Οι εκδηλώσεις έληξαν με τη διοργάνωση μιας ιπποδρομίας, στην πεδιάδα που απλώνεται μπροστά στις πύλες του Μονάχου. Για να τιμηθεί η νύφη, η πεδιάδα πήρε το όνομά της και ονομάστηκε «Theresienwiese», στην τοπική διάλεκτο «Wies’n». Οι ιπποδρομίες, επαναλήφθηκαν και το 1811 την ίδια ακριβώς περίοδο και σταδιακά δημιουργήθηκε η παράδοση της μεγάλης αυτής λαϊκής γιορτής, του «Oktoberfest», που αργότερα εξαιτίας του καιρού μεταφέρθηκε στα μέσα Σεπτεμβρίου.

Χρόνο με το χρόνο, η γιορτή γιγαντώθηκε με αποτέλεσμα στις μέρες μας να συγκεντρώνει πάνω από 6 εκατομμύρια επισκέπτες. Τα μεγαλύτερα ρεκόρ συμμετοχής σημειώθηκαν τις χρονιές 1984, 1985, 1996 και 2000, όταν οι επισκέπτες ξεπέρασαν τα 7 εκατομμύρια. Μόνο το 1999, οι επισκέπτες του «Oktoberfest» κατανάλωσαν 5,8 εκατομμύρια λίτρα μπύρας, έφαγαν 152.025 ζευγάρια χοιρινά λουκάνικα και 609.661 κοτόπουλα σούβλας! Πέρσι, πωλήθηκαν 6,6 εκατομμύρια κούπες του ενός λίτρου με Βαυαρική μπύρα.

διαβάστε περισσότερα »

το ψωμί ψωμάκι

Πριν ακόμη καλά καλά καταλαγιάσει και σβήσει η φωτιά που τις τελευταίες ημέρες ταλαιπωρεί την Ρωσία , έρχονται οι έλληνες αρτοποιοί και έμποροι ζυμαρικών και μας ανακοινώνουν πως στις επόμενες ημέρες θα έχουμε ανατίμηση σε ψωμί και ζυμαρικά. Δεν μας λένε όμως που βρίσκονται οι εκατοντάδες τόνοι σιτηρών που μαζευτήκαν τα δυο προηγούμενα χρόνια και η τιμή που πήραν οι παραγωγοί δεν ξεπερνούσε τα δέκα λεπτά του euro /κιλό. Πριν τρεις περίπου μήνες είχα παρακολουθήσει ένα ρεπορτάζ στην τηλεόραση που παρουσίαζε τεράστιες σιταποθήκες και οι έμποροι με τόνο αγωνίας στην φωνή τους εζητάγανε από το κράτος να κάνει κάτι ούτος ώστε να απορροφηθούν όλοι αυτοί οι τόνοι σιτηρών στην αγορά με , φυσικά, καλή τιμή………….. τώρα ξαφνικά και με την φετινή σοδειά βγαίνουν και λένε πάλι με τον ίδιο αγωνιώδη τόνο φωνής ότι δεν έχουν παραγωγή λόγο πυρκαγιάς στη Ρωσία και αυξάνουν την τιμή των προϊόντων στο ράφι……….
Εμείς σαν έλληνες καταναλωτές που τα υπομένουμε όλα αγόγγυστα πότε θα ξυπνήσουμε και θα τους φωνάξουμε ,σαν τον Διονύση Παπαγιανόπουλο σε μια ταινία …………. ΩΞΩ ΡΕΕΕ!!!

διαβάστε περισσότερα »

καύσωνας

Η μετεωρολογική υπηρεσία προέβλεψε για το σαββατοκύριακο του δεκαπενταύγουστου καύσωνα και έπεσε μέσα. Από την παρασκευή ο υδράργυρος φλερτάρει με τους 40 βαθμούς. Όλοι μας είμαστε σαν ζαλισμένα κοτόπουλα και ψάχνουμε για λύσεις που θα μπορέσουν να μας δροσίσουν. Ανοιχτόχρωμα ρούχα ελαφριά , πολλά νερά κατά την διάρκεια της ημέρας , αποφυγή της κυκλοφορίας στον δρόμο τις ώρες που καίει ο ήλιος , εξαίρεση ο πίπης που είναι παντός καιρού και εδάφους.
Σε αυτή ακριβώς την περίοδο βρέθηκα να οδηγώ στην εθνική οδό Θεσσαλονίκης – Αθηνών καλά δεν το συζητάω ότι γίνεται χαμός από όλες τις απόψεις……. Οι βενζινοπώλες αποθρασυνθήκαν και σε μερικά σημεία επί της εθνικής είδα τιμές που με άφησαν άφωνο, κάνω λόγο για 1.74 e το λίτρο!!!, από την άλλη τα διόδια που τα έχουν αναλάβει εδώ και καιρό ιδιώτες με αποτέλεσμα κάθε λίγα χιλιόμετρα να τυχαίνεις και ένα καλά στημένο μαγαζί που σου ζητά 2.90 e έκαστο, υπολογίστε πως εάν ταξιδέψετε από την Θεσσαλονίκη μέχρι και την Αθήνα το αντίτιμο στα διόδια είναι περίπου 17e…… και το κακό είναι πως σε κανένα σημείο, εκτός ορισμένων εξαιρέσεων, δεν συναντάς σωστό ασφαλτοτάπητα παντού υπάρχουν τρύπες και προειδοποιητικές πινακίδες για ελάττωση της ταχύτητας. φυσικά το μεγαλύτερο πλήγμα όλων είναι η απομάκρυνση από την εθνική των καντινών γιατί λέει πρέπει να δουλέψουν τα μεγάλα μαγαζιά που τα στήνουν εταιρίες κολοσσοί και τα ονομάζουν σταθμούς ξεκούρασης και μπαίνεις να ξεκουραστείς από το πολύωρο ταξίδι σε πιάνει πονοκέφαλος στο άκουσμα των τιμών που υπάρχουν μέσα εκεί. Όμως κάνεις από τους ιθύνοντες και τους υπεύθυνους δεν το ονομάζει καρτέλ ή μονοπώλιο, έχουν πάρει τις μίζες τους όλοι και κάνουν λόγο για υπηρεσίες ξεκούρασης υψηλού επιπέδου….
Στο γυρισμό αποφάσισα να συνδυάσω την δουλειά με λίγη ξεκούραση, να αλμυρίσω λίγο το κορμί μου, έτσι κατευθύνθηκα προς παραλιακό θέρετρο στην περιοχή της Λάρισας. Φοβερή θάλασσα και απόλυτη ηρεμία ένας ιδανικός συνδυασμός.

διαβάστε περισσότερα »

Ιστορική λειτουργία στην Παναγία Σουμελά

Ιστορική λειτουργία στην Παναγία Σουμελά

Ιδιαίτερη συναισθηματική φόρτιση συνοδεύει φέτος τον εορτασμό του Δεκαπενταύγουστου στον Πόντο, καθώς για πρώτη φορά μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και την ελληνοτουρκική συμφωνία ανταλλαγής πληθυσμών, θα τελεστεί θεία λειτουργία την ημέρα της εορτής της Παναγίας στην ιστορική Μονή Σουμελά.
Για τους Πόντιους, ορθοδόξους Έλληνες και Ρώσους, η λειτουργία που θα τελεστεί από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, είναι μια μεγάλη στιγμή που πολλοί εύχονταν σε όλη τους τη ζωή να ζήσουν.

Οι ορθόδοξοι Πόντιοι, όπου κι αν βρίσκονται διασπαρμένοι, έχουν συνηθίσει να στρέφουν τα βλέμματά τους τον Δεκαπενταύγουστο στην Παναγία Σουμελά, που επί αιώνες φύλασσε, στην κορυφή του βουνού στη Μάτσκα, πάνω από την Τραπεζούντα, την ιερή εικόνα της Παναγίας.

Φέτος, η τουρκική κυβέρνηση, δια μέσω του υπουργού Πολιτισμού, Ερτουγρούλ Γκιουνάι, έκανε δεκτό το αίτημα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και έδωσε την άδεια να τελείται, ελεύθερα, κάθε χρόνο, η ορθόδοξη θρησκευτική τελετή, στην ιστορική μονή της Παναγίας του Όρους Μελά, που πλέον λειτουργεί ως μουσείο.

Προσκυνητές από όλο τον κόσμο και κυρίως από τη Βόρεια Ελλάδα, όπου έχει εγκατασταθεί το μεγαλύτερο μέρος των Ποντίων, σπεύδουν φέτος να τιμήσουν την Κοίμηση της Θεοτόκου στη Μονή Σουμελά. Εκεί όπου την τιμούσαν και οι πρόγονοί τους.

Στην περιοχή έχουν ήδη συρρεύσει και προσκυνητές από τη Ρωσία και τη Γεωργία, για να υπογραμμίσουν τους δεσμούς που τους συνδέουν με τη Μονή Σουμελά.

Η Νομαρχία της Τραπεζούντας διαβεβαιώνει ότι έχουν ληφθεί όλα τα μέτρα ασφαλείας για τον απρόσκοπτο εορτασμό του Δεκαπενταύγουστου, ενώ ο δήμαρχος της Μάτσκα, Ερτουγλούλ Γκενς, παρότρυνε τους δημότες του «να ανοίξουν τα σπίτια τους και να φιλοξενήσουν τους χριστιανούς προσκυνητές».

Το ίδιο βράδυ, ο δήμαρχος θα παραχωρήσει επίσημο δείπνο («Ιφτάρ Σοφρασί») στις τοπικές αρχές και στους υψηλούς επισκέπτες, στο οποίο έχουν κληθεί και μέλη ελληνικών ποντιακών σωματείων.

Από την άλλη πλευρά, από το Φανάρι και τα ποντιακά σωματεία γίνονται συστάσεις στους προσκυνητές να αποφεύγονται οι δημόσιες συνεστιάσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας, καθώς από χθες άρχισε η ιερή για τους μουσουλμάνους νηστεία του Ραμαζανιού , ώστε να αποφευχθεί οτιδήποτε θα μπορούσε να εκληφθεί ως πρόκληση για το θρησκευτικό συναίσθημα του τοπικού πληθυσμού.

Άλλωστε, παραδοσιακά, το μοναστήρι, την ημέρα του Δεκαπενταύγουστου, επισκέπτονται και αρκετοί ντόπιοι, μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα, που αποδίδουν θαυματουργές ιδιότητες στην πηγή, που κυλά από τους γρανιτώδεις βράχους, πάνω στους οποίους είναι χτισμένο το μοναστήρι.

Η θεία λειτουργία θα τελεστεί στον περίβολο του ναού, λόγω της περιορισμένης χωρητικότητας του καθολικού. Οι άδειες που έχουν εκδοθεί για τους επισκέπτες, στους οποίους θα επιτραπεί η πρόσβαση στον περίβολο του ναού, είναι συνολικά πεντακόσιες.

Οι επισκέπτες θα εισέλθουν στον περίβολο της Μονής, φορώντας τις ειδικές κάρτες, ενώ οι υπόλοιποι θα παρακολουθήσουν τη Θεία Λειτουργία έξω από το μοναστήρι, όπου θα υπάρχουν γιγαντοοθόνες. Μετά το πέρας της λειτουργίας θα επιτραπεί η είσοδος με τη σειρά και κατά ομάδες σε όλους όσοι επιθυμούν να προσκυνήσουν.

διαβάστε περισσότερα »

Mercedes SEL 300 w 108

Σε μια βόλτα που έκανα το περασμένο Σάββατο βρέθηκα αντιμέτωπος με ένα κομψοτέχνημα της νεότερης αυτοκινητιστικής τέχνης. Ένα σπάνιο Mercedes sel 300 w108 μοστράριζε πάνω σε ένα χλοοτάπητα στην αυλή ενός σπιτιού. Με το που το αντίκρισα αισθάνθηκα να διαπερνά το σώμα μου ένα ισχυρό κύμα ηλεκτρικής ενέργειας!! Διατηρημένο σε σχεδόν άριστη κατάσταση …… μετά από τόσα χρόνια – μοντ.1967-και δεν έχει χαθεί από την αίγλη του το παραμικρό. Εξοπλισμένο με όλα τα καλούδια που θα μπορούσε να τα ζηλέψει ακόμα και ένα μοντέλο των ημερών μας. Κατασκευασμένο για να μετακινεί πολιτικό πρόσωπο της εποχής σε όλες τις συναντήσεις του. Στο εσωτερικό κλέβει την παράσταση το μπεζ δερμάτινο σαλόνι και η επένδυση όλων των σημείων με μια επιβλητική μπλε μοκέτα…… τα ηλεκτρικά παράθυρα και οι λεπτομέρειες με νίκελ έρχονται να συμπληρώσουν την εικόνα . Με το γύρισμα του κλειδιού ζωντανεύει ένα θηριώδες μοτέρ ,3500 cc V6, χωρίς κόπο αν και περιμένει στο υπόστεγο υπομονετικά επί σειρά ετών τον άνθρωπο που θα το βγάλει βόλτα και θα ζωντανέψει στιγμές του παρελθόντος που είναι ανεξίτηλα χαραγμένες στο μυαλό αλλά και στην ιστορία της χώρας μας .

διαβάστε περισσότερα »

το αρχονταρίκι

Για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε έμπρακτα πως όταν θέλουμε να κάνουμε κάτι και είμαστε μονιασμένοι πετυχαίνουμε αποτελέσματα αξιοθαύμαστα, σαν και αυτό που έγινε υπό την στέγη της εθελοντικής εργασίας και με την συνδρομή της εκκλησίας. Αναφέρομαι στον ξενώνα που έγινε στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας στο παλιό Κωσταράζι. Ένας ξενώνας στον οποίο όλοι όσοι συνδράμανε με την βοήθεια τους στην περάτωση έβαλαν προσωπική εργασία , μεράκι και γούστο για να μας εντυπωσιάσει το αποτέλεσμα .Τέτοιου είδους ενέργειες πρέπει να τις ανάγουμε και να τις προβάλουμε ως πρότυπα προς μίμηση. Συγχαρητήρια σε όλους.

διαβάστε περισσότερα »