Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ
"Όταν διηγούμαστε τη ζωή εκείνων που διέπρεψαν στην ευσέβεια, δοξάζουμε πρώτα τον Κύριο διά μέσου των δούλων Του, εγκωμιάζουμε τους δικαίους, αναγγέλοντας όσα γνωρίζουμε γι' αυτούς και ευφραίνουμε τους λαούς με το να ακούνε τα καλά τους έργα. Ο βίος π.χ. του Ιωσήφ, αποτελεί προτροπή για εγκράτεια και τα κατορθώματα του Σαμψών παρακινούν στην ανδραγαθία". (Εις Γόρδιον μάρτυρα 1, ΕΠΕ 7,250 - ΒΕΠ 54, 164-165 - MG 31, 492B).
Εγκωμιάζοντας στην ομιλία του στον Άγιο Μάρτυρα Γόρδιο, ο θαυμαστός Ιεράρχης της Καισαρείας Μέγας Βασίλειος, υπενθυμίζει στον περιούσιο λαό του Θεού πως όταν διηγούμαστε την ζωή των Αγίων μας, δοξάζουμε πρώτα από όλα και πάνω από όλα τον δωρεοδότη Κύριο Ιησού Χριστό. Και τούτο γιατί οι Άγιοι ενωμένοι με τον Χριστό έχοντας μέσα στην καρδιά τους "ενιδρυμένο εν εαυτώ τον Παράκλητον", είχαν αντιγράψει την ζωή του Χριστού. Ο λόγος του Χριστού, η διδασκαλία του Χριστού, το Ευαγγέλιο του Χριστού ήταν συγχρόνως ο καθημερινός τρόπος ζωής τους. Έφεραν πάνω στο σώμα τους τα παθήματα του Χριστού και επαναλάμβαναν μαζί με τον Απόστολο Παύλο : "Εγώ τα στίγματα του Ιησού Χριστού εν τω σώματί μου βαστάζω".
Εγκωμιάζοντας ακόμη τους Αγίους, εγκωμιάζουμε συγχρόνως και την αρετή των Αγίων. Ο βίος και η πολιτεία και τα κατορθώματα των Αγίων μάς παρακινούν προκειμένου να τους μιμηθούμε. Εφόσον είναι οι φίλοι μας, άρα θα πρέπει κι εμείς να γίνουμε κατά την έκφραση του Αποστόλου Παύλου "συμπολίται των Αγίων και οικείοι του Θεού".
Οι εκπληκτικοί βίοι των Αγίων είναι αγάλματα ζωντανά και έμπρακτα μνημεία της αρετής που μας διδάσκουν και μας καλούν "το εκείνον αγαθόν οικείον ποιήσεσθαι δια μιμήσεως", θα γράψει σε μια επιστολή του ο Μέγας Βασίλειος. Οι Άγιοι ακόμη είναι οι θερμότατοι πρεσβευτές μας στο θρόνο της Θείας Μεγαλοσύνης. Παρακαλούν και δέονται για την στρατευομένη Εκκλησία που αγωνίζεται στην θάλασσα της παρούσης ζωής και που δίνει μάχες καθημερινά "με τας αρχάς και τας εξουσίας του σκότους" ώστε ο αγώνας αυτός να ευλογηθεί από τον στεφανοδότη Κύριο ώστε να αυξάνονται και να πολλαπλασιάζονται αυτές οι πνευματικές νίκες. Γι' αυτό και ο Άγιος Ιωάννης, ο συγγραφέας της Κλίμακος, στον 31ο λόγο του, συμβουλεύει : "Καλόν κεκτήσθαι φίλους τους νοερούς φίλους. Ουδείς γαρ έτερος ούτω προς αρετήν ημίν συνεργεί". Δηλαδή κανείς δεν μπορεί να μας βοηθήσει τόσο στην αρετή όσο αυτοί οι νοεροί μας φίλοι.
Όπως κάθε πόλη και χώρα έχει τους φίλους της, έτσι και η βυζαντινή Μητρόπολη των Καστοριέων έχει τους δικούς της φίλους, που είναι οι Άγιοί της. Είναι τα πρόσωπα εκείνα τα οποία τιμήθηκαν σ' αυτήν και έγιναν οι προστάτες της, οι έφοροι και οι οδηγοί στην πνευματική της πορεία. Άλλοι γεννήθηκαν στον ένδοξο τόπο της, άλλοι πέρασαν ακόμη και τον αγίασαν με την ζωντανή τους παρουσία και τα θαύματά τους και άλλοι τον πότισαν με τα δάκρυα της ασκήσεως και με το αίμα του μαρτυρίου τους.
Τιμάται στην Καστοριά εξόχως το πρόσωπο της Παναγίας που κατέχει στην ορθόδοξη διδασκαλία μας κατά την έκφραση του Αγίου Ανδρέου Επισκόπου Κρήτης τα δευτερεία της Αγίας Τριάδος. Μαζί με την βασιλίδα Πόλη, μπορεί και η Καστοριά με τα μοναστήρια, τους ναούς και τα παρεκκλήσια που είναι αφιερωμένα "τη μητρί του Θεού", να ψάλλει "της Θεοτόκου της πόλης...".
Προστάτης της μαζί με τον θαυματουργό Άγιο Νικόλαο πριν από την ελευθέρωσή της ο θαυμαστός καβαλάρης , Άγιος Μηνάς. Μετά το 1912 που ανήμερα της μνήμης του της χάρισε την ελευθερία από τον τουρκικό ζυγό, έγινε ο λατρεμένος Άγιός της.
Η πρώτη τιμή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και ο πρώτος ναός προς τιμήν του αναφέρεται από τον μαθητή του τον Άγιο Φιλόθεο τον Κόκκινο στην Καστοριά. Μαζί με της Ορθοδοξίας τον φωστήρα τιμάται και ο Άγιος Γεράσιμος ο Παλαδάς ο οποίος εχρημάτισε μητροπολίτης της.
Τα ιερά καυχήματα της Κορησού, οι δύο κατά σάρκα αδελφοί, Διονύσιος και Θεοδόσιος καυχώνται για την ιδιαίτερη πατρίδα τους.
Σεμνύνεται η Καστοριά για τον συντοπίτη της Άγιο Ιάκωβο που μαρτύρησε το 1519 στην Ανδριανούπολη. Καυχάται για τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό που δίδαξε τις δύσκολες εκείνες ημέρες στο έδαφός της τον λαό του Θεού.
Τιμά τον Άγιο Νικάνορα που την ευεργέτησε ποικιλοτρόπως και συνεχίζει να την ευεργετεί.
Δεν ξεχνά ο Καστοριανός τον Άγιο Σπυρίδωνα, του οποίου το ιερό λείψανο, η παράδοση θέλει να πέρασε από τον τόπο αυτό. Γι’ αυτό και κάθε χρόνο, την παραμονή της εορτής του, τον περιμένει να διασχίσει την λίμνη και να τον ευλογήσει και πάλι.
Μνημονεύει τον Άγιο Ιωάννη τον Βατάτζη, τον Ελεήμονα που εκείνος την επιβλέπει από το Ουράνιο Θυσιαστήριο.
Δέχτηκε ως θυμίαμα ευώδες το αίμα των παιδιών της, των Αγίων Νεομαρτύρων, του Νούλτσου και του Μάρκου του Κλεισουριέως που αγίασε με το μαρτύριό του την πόλη του Άργους Ορεστικού. Για τον Νούλτσο, γράφουν χαρακτηριστικά οι κώδικες της Μητροπόλεως :
«Εις τους 1696 Απριλίου 21 εκρέμασαν τον Νούλτσον συν τω αδελφώ και τω γαμβρώ αυτού, και έγινε μεγάλη καλωσύνη εις τους χριστιανούς ότι τον είδον εις το σκυνί και εδόξασαν τον Θεόν την δευτέραν ημέραν πώς ετελειώθησαν εις μεγάλην δόξαν και τοιουτοτρόπως να δώση ο Θεός σε πολλούς τέτοιους χριστιανούς ωσάν τον Νούλτσον να λάβουν δόξαν».
Χρεωστικώς αναφέρεται στον ένδοξο γόνο της τον Άγιο Νεομάρτυρα Γεώργιο των εξ Αγαρηνών, που μαρτύρησε στα μέρη της Ακαρνανίας.
Αιτείται τις πολλές πρεσβείες του Οσίου Διονυσίου του εν Ολύμπω που την επισκέφτηκε και την ευλόγησε, του Οσίου Νεκταρίου του Καρεώτου που ασκήθηκε για λίγο στην μονή των Αγίων Αναργύρων, του Οσίου Ναούμ του Φωτιστού, καθώς και του Οσίου Νικοδήμου από την Ρουμανία που έλκει την καταγωγή του από τον τόπο αυτό.
Η παρουσία του Αγίου νεομάρτυρος Πλάτωνος του νέου, που εχρημάτισε πρωτοσύγκελλος αυτής της ιεράς μητροπόλεως και μαρτύρησε για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία το 1921 στην Αμάσεια του Πόντου είναι ενισχυτική.
Μέρος και κλήρο στο ιερό σύνταγμα των Αγίων της Καστορίας κατέχει και η Οσία Σοφία από το μοναστήρι της Κλεισούρας. Η αηδόνα του Πόντου μεταφέρει καθημερινά τα αιτήματα των κατοίκων αυτής της περιοχής στο υπερουράνιο θυσιαστήριο, υπενθυμίζοντας με την αγία ζωή της πως "Χριστός σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας".
Θα ήταν παράλειψη εάν δεν ανέφερα και τον ευσταλή νεομάρτυρα Άγιο Νικόδημο από το Βυθκούκι, το οποίο τότε ανήκε μαζί με ένα μεγάλο τμήμα της σημερινής Μητροπόλεως Κορυτσάς στην αδιαίρετη Ιερά Μητρόπολη Καστορίας.
Τέλος, οι μαρτυρίες ακόμη μας αναφέρουν για την παρουσία του Πατριάρχου της ταπεινώσεως, Αγίου Νήφωνος του Διονυσιάτου στην Καστοριά και άλλων νεομαρτύρων, οσίων και δικαίων οι οποίοι έζησαν στον τόπο αυτό και βρίσκονται τώρα εν χειρί Θεού.
Μνημονεύοντες όλων αυτών τα τίμια ονόματα σύμφωνα με την προτροπή της Εκκλησίας μας "πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες", ζητάμε την πρεσβεία τους και τη μεσιτεία τους. Την προστασία τους και τη βοήθειά τους. Ζητάμε να μας χαρίσουν όχι υλικά αγαθά, αλλά πνευματικά όπως την υψοποιό ταπείνωση και την μακαρία απλότητα. Αρετές που στόλιζαν τα πρόσωπά τους, προκειμένου και εμείς να δούμε όπως εκείνοι, το πρόσωπο του Θεού, εκπληρώνοντας έτσι τον δικό μας στόχο και τον προορισμό της ζωής μας. Τους ζητάμε ακόμη να μας χαρίσουν και το ανώτατο επίγειο αγαθό που είναι η υγεία.
«Φωστήρες της Εκκλησίας θεόφωτοι,
οι φαίνοντες πάσιν αρετής υμών πυρσεύμασι,
μη παύσησθε δυσωπούντες Κυρίω, τω ελεήμονι και ψυχοσώστη,
υπέρ υγιείας του σύμπαντος κόσμου
και σωτηρίας των ψυχών ημών.» (Δοξαστικό Αίνων Όρθρου πάντων των εν Καστορία τιμωμένων Αγίων)
- See more at: http://www.imkastorias.gr/index.php/o-mitropolitis/2013-09-10-09-20-52/poimantika-keimena/item/1381-kastorias-agion-xoron-theolekton#sthash.4MqsXPfr.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου