Περιμένοντας να βολτάρουν στο κτήμα!
.....Σας παρουσίαζω σε μορφή ημερολογίου τις προσπάθειές μου για ένα κοτέτσι στο εξοχικό. Στην παρούσα ανάρτηση θα γίνονται up dates κάθε φορά που θα έχω κάτι καινούργιο να σας πω. Θα ήθελα ο καθένας που γνωρίζει, να συμπληρώνει με τα σχόλιά του αυτά που βλέπει πως λείπουν, ή αυτά που θα βοηθήσουν τον κοσμάκη να φτιάξει ένα αξιοπρεπές κοτέτσι ......
Τα σιχαθήκαμε τα κοτόπουλα των εκτροφείων με το αχυρένιo κρέας τους και τα άχρωμα αυγά. Επιτέλους! Θέλουμε να ξέρουμε τι τρώμε και αυτά που τρώμε να ξέρουμε τι ακριβώς τρώγανε μέχρι να φαγωθούν από εμάς!
Το κοτετσάκι το ήθελα από καιρό! Αφού τον χώρο τον έχω, ποιόν μπορεί να ενοχλούσε; Πήρα λοιπόν και την απόφαση αρχές του 2010. Χρειάστηκα μια κουλούρα κοτετσόσυρμα (25 μέτρα μήκος και 1,5 μ. ύψος, 60 σανίδες από παλέτες, καρφιά, μια κουλούρα σύρμα, λίγα παλιά σιδερένια παλούκια. Συνολικό κόστος κατασκευής γύρω στα 80 €. Το στοίχημα ήταν να είναι εξασφαλισμένα τα κοτερά από αέρος, γης και από τους υπό της γης εχθρούς. Οι αρουραίοι δε χαρίζονται στα μικρά κοτοπουλάκια και έχουν τη καταπληκτική ικανότητα να τα εντοπίζουν με εξαιρετική ακρίβεια.
Σκάφτηκε λοιπόν μια τάφρος βάθους 10 εκατοστών και διαστάσεων 3χ3χ3χ3 όπου θα ήταν και οι τελικές διαστάσεις της περίφραξης. Στη συνέχεια μπήκε το κοτετσόσυρμα και θάφτηκε με το χώμα της εκσκαφής. Καρφώθηκαν τα παλούκια στα καθορισμένα όρια και μπήκαν όλες οι πλευρές του πλέγματος και ενώθηκαν (ράφτηκαν) με το λεπτό σύρμα . Κατασκευάστηκε μια σιδερένια βάση ύψους 50 cm για να υποδεχτεί το κοτέτσι. Το κοτέτσι φτιάχτηκε από τα ξύλα των παλετών, σχετικά ακανόνιστα, επίτηδες για να υπάρχουν και μικρά κενά, προκειμένου να αερίζεται καλά το εσωτερικό.
Πριν κλειστεί και η τελευταία πλευρά με το κοτετσόσυρμα τοποθετήθηκε και το κοτέτσι και μετά κλείστηκε και η τελευταία πλευρά. Αγόρασα μια μπάλα άχυρο το οποίο διασκόρπισα και στο εσωτερικό του κοτετσιού για στρωμνή, αλλά και στην αυλή τους για να έχουν τη ζεστασιά που τόσο αγαπούν οι κότες. Πάνω από το πλέγμα της οροφής τοποθέτησα κι ένα πλαστικό για την προστασία από τη βροχή. Αγόρασα 20 κοτοπουλάκια λίγων γραμμαρίων το καθένα, μια ταΐστρα και μια ποτίστρα.
Σε ηλικία 3 μηνών
Έψαξα αρκετά και βρήκα φυράματα βιολογικών καλλιεργειών, αφού τα βιομηχανοποιημένα περιέχουν προσμίξεις ταχείας ανάπτυξης και δε ξέρω τι άλλο.
Μέσα σε 10 ημέρες είχα απώλειες από τα κοτοπουλάκια της τάξης του 30%. Δηλαδή ψόφησαν 6 εξαιτίας αναπνευστικών προβλημάτων. Σε αυτό ευθύνεται απολύτως η πωλήτρια των πουλερικών, που θα έπρεπε να το είχε διαγνώσει και να μη τα διαθέσει καθόλου.
Οι υπόλοιπες 14 τα κατάφεραν και μετά από 3 μήνες ζουν αριστοκρατικά κι ευτυχισμένες στον χώρο τους. Κάθε 2 – 3 μέρες ανοίγω το πορτάκι τους και βολτάρουν σαν τρελές στο κτήμα, χωρίς να απομακρύνονται για πολλή ώρα από το κοτέτσι τους. Λατρεύουν το χλωρό τριφύλλι , αλλά και ένα κέικ που τους παρασκευάζω με ψιλοκομμένα φύλλα κουνουπιδιών, λάχανου, ψωμιού και φυράματος ζυμωμένα με νερό. Στα έξτρα ταψάκια τους τοποθετώ τη λιχουδιά αυτή και σηκώνουν τα κεφάλια μόνο όταν τα αδειάσουν.
Το άχυρο με τις ακαθαρσίες συλλέγεται κάθε 15 ημέρες περίπου και τοποθετείται στο σωρό του κόμποστ μιας και πρόκειται για πρώτης τάξης βιολογικό λίπασμα για το μπαξέ μου. Καλό είναι να γίνεται που και που καμιά απολύμανση στην εγκατάσταση για τα μικρόβια που πιάνουν τα ξύλα του κοτετσιού.
Δυστυχώς οι μέρες των fantastic 14, τελειώνουν μιας κι έχουν θρέψει αρκετά. Θα κρατήσουμε όμως τις 2-3 πιο συμπαθητικές κι αγαπησιάρες σύμφωνα με την μικρή μου κορούλα τη Δήμητρα και οι υπόλοιπες θα οδεύσουν προς κατανάλωση.
********************************************************
10/2/2011
Η πρώτη γενιά τελείωσε με επιτυχία. Οι κότες πέρασαν τα 2 κιλά βάρους η κάθε μιά και σφάχτηκαν, ξεπουπουλιάστηκαν και καθαρίστηκαν όλες (δυστυχώς και τις αγαπησιάρες που έγραψα παραπάνω) επειδή τα μικρά της νέας γενιάς θα είχαν σοβαρό πρόβλημα συγκατοίκησης με τις "γριές"...
Στα σπλάχνα μερικών βρέθηκαν 4,5 ακόμα και 6 κρόκοι αυγών σε χρώμα βαθύ πορτοκαλί. Πράγμα που σημαίνει πως σε λίγες μέρες θα είχαμε και τα πρώτα αυγά. Δε πειράζει, με τις επόμενες.
Το κρέας τους δίνει καταπληκτικές σούπες και μακαρονάδες, ενώ απέχει έτη φωτός από τα τυποποιημένα κοτόπουλα των S/M.
Τώρα ετοιμάζομαι για την αγορά 25 μικρών ηλικίας 20 - 25 ημερών κι έχω προετοιμάσει το κοτέτσι κατάλληλα. Καθαρίστηκαν όλα τα άχυρα από τις παλιές και απολυμάνθηκε ο χώρος και οι ταϊστρες και ποτίστρες. Στην αγορά οι τιμές του καθενός κοτόπουλου κειμένονται από 1,80 - 2 €. Οι τροφές όσο μεγαλύτερη συσκευασία τόσο φτηνότερα.
********************************************************
15/2/2011
Αγόρασα 25 πουλάκια και μπήκαν στο καθαρισμένο και απολυμασμένο κοτέτσι. Φαίνονται όλα υγιέστατα και τρώνε λαίμαργα. Έκλεισα τις 3 από τις 4 πλευρές του κοτετσιού με πλαστικό για προστασία από το κρύο. Θα το βγάλω όταν ο καιρός ζεστάνει.
********************************************************
15/3/2011
Τα κοτοπουλάκια έχουν μεγαλώσει πολύ. Έχουν αρχίσει και τρώνε το μίγμα που έφτιαχνα και στην πρώτη γενιά. Μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση η ποσότητα νερού που καταναλώνουν. Περίπου 10 λίτρα ημερησίως!! Θα φτιάξω λοιπόν μια πατέντα για να υπάρχει άφθονο νερό, την οποία και θα δημοσιεύσω κι εδώ. Κατά τ' άλλα όταν τους ανοίγω την πόρτα ξεχύνονται προς τη χλόη και γεμίζει ο τόπος κοτόπουλα. Καμάρι να δείς!!
Η δεύτερη γενιά
Το μόνο κακό είναι πως δε μπορώ να συμφιλιώσω τον Μπέν (ο νέος μας σκυλάκος) με τις κότες. Είναι ημίαιμος με τη μισή του καταγωγή από ποιμενική ράτσα. Για την άλλη του μισή δε ξέρω!!
********************************************************
30/4/2011
Η δεύτερη γενιά μεγάλωσε πολύ! Το ωραίο είναι πως τα κοκκόρια και οι κότες είναι μισά - μισά.
Απολαμβάνω να τις βλέπω όταν βόσκουν στο χωράφι. Όταν είναι πεινασμένες και βλέπουν πως αργεί να σερβιρισεί το μενού, τα κοκκόρια αποφασίζουν να μας επισκεφτούν στο σπίτι και οι κότες ακολουθούν πίσω τους. Πάντως έχει πλάκα να βλέπεις μια αράδα από 24 πουλερικά να σε ψάχνουν!!
********************************************************
31/5/2011
Τα κοκκόρια βαρβάτεψαν και ταλαιπωρούν τις καϋμένες τις κότες. Ακούς φωνές απελπισίας από τους "βιασμούς" κάθε λίγο και λιγάκι. Οι παλιοί λέγανε 6 κότες στον ένα κόκορα. Κάτι ήξεραν παραπάνω. Αποφασίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες η σφαγή 5 μεγαλόσωμων αρσενικών για αρχή, τα οποία μας έδωσαν καθαρό κρέας 15 κιλά!
Την επόμενη κιόλας μέρα 1 Ιουνίου πήραμε χαρά μεγάλη με 2 αυγά που ανακαλύψαμε στο κοτέτσι. Το ένα το βρήκαμε πίσω από τη μεγάλη ποτίστρα και το άλλο δίπλα από τη βάση της σκάλας του κοτετσιού. Τα αυγά πολύ μικρά, σχεδόν τα 2/3 των κανονικών αυγών, αλλά πιστεύουμε πως σύντομα θα παίρνουμε μεγαλύτερα μεγέθη. Άντε και καλή αρχή!
Για να μη το ξεχάσω. Το ένα αυγό το πήραμε για γευστική δοκιμή, το άλλο, αφού γέμισα ένα πλαστικό καφάσι μέχρι τη μέση με άχυρο, το τοποθέτησα απαλά στο κέντρο. Το αυγό αυτό αποτελεί το λεγόμενο "φώλο" ή αλλοιώς το κίνητρο για να γεννούν οι κότες σε συγκεκριμένο σημείο κι όχι όπου θέλουν αυτές.
********************************************************
14/6/11
Μέσα στο καφάσι βρήκαμε 11 αυγά. Φαίνεται πως οι κυρίες πήραν μπροστά για τα καλά. Θα σκεφτώ κάτι για κάποια πιο άνετη φωλιά, ίσως και για δύο. Αυτό γιατί όταν κάποια γεννάει και υπάρχουν άλλες στην ουρά, φαίνεται να ανυπομονούν να τελειώσει η πρώτη και κακαρίζουν ανήσυχες μέχρι να το κάνουν κι αυτές. Μερικά από τα αυγά είναι διπλάσια σε μέγεθος από τα υπόλοιπα.
********************************************************
20/6/2011
Κάποια κότα ή κάποιος κόκκορας βρίσκει ελκυστικά τα αυγά σαν τροφή και δεν μαζέψαμε κανένα. Άμεση δράση φτιάχνοντας αυγοπαγίδα, σκεφτείτε τις μπάλες του μπιλιάρδου που πέφτουν μέσα στο τραπέζι, καθώς και ένα αυγό που το γέμισα με γύψο. Είναι τακτική που αποδίδει και αποτρέπει τις αυγόφιλες από το να τρώνε αυγά. Αργά χτές το απόγευμα αρχίσαμε να ξαναπαίρνουμε αυγά.
********************************************************
26/6/2011
Σφάξαμε 5 κοκκόρια, έτσι έμειναν 2 στο κοτέτσι μαζί με 12 κότες. Επλπίζω τώρα σε μικρότερη ταλαιπωρία και σε λιγότερες κραυγές απελπισίας. Τα αυγά γίνονται όλο και πιο μεγάλα.
********************************************************
28/6/2011
Μετά τη μείωση των κοκοριών έβγαλα την αυγοπαγίδα και ξανατοποθέτησα το κλασσικό πλαστικό καφάσι με άχυρο. Βρήκα 13 αυγά. Έχω αφήσει το γύψινο αυγό, το οποίο φαίνεται πως δούλεψε κανονικά. Παρέλειψα να γράψω πως έχω προσθέσει στη διατροφή τους και σπασμένα κοχύλια, και μια χούφτα αλάτι για να πάρουν όσο ασβέστιο θέλουν και να μη τσιμπολογάνε τα τσόφλια των αυγών τους για να το πάρουν από εκεί.
********************************************************
1/7/2011
Η αυγοπαραγωγή συνεχίζεται μια χαρά. Υπολογίζω γύρω στα 40 αυγά την εβδομάδα. Ήδη ξεκινήσαμε να χαρίζουμε! Αυτο με βάζει σε υπόνοιες πως κάποιος από τους μακαρίτες κόκορες έκανε τη ζημιά...
********************************************************
7/9/2011
Για όσους δεν έχουν κοντινή πρόσβαση με το νερό αφιερώνεται η παρακάτω πατέντα. Η μεγάλη ποτίστρα στην οποία τελικά κατέληξα έχει ως εξής : Παίρνουμε ένα πλαστικό δοχείο λαδιού 50 lt (λίμπα τη λέμε στο χωριό μου) και 2 εκατοστά από τη βάση της κάνουμε μια τρύπα με το τρυπάνι διαμέτρου 0,5 cm. Σιγουρευόμαστε πως το καπάκι δεν επιτρέπει να περνάει αέρας. Αγοράζουμε και ένα μεγάλο πιάτο μεγάλης γλάστρας, το οποίο θα αποτελεί τη βάση της κατασκευής και από κει θα πίνουν το νερό οι κότες μας. Γεμίζουμε το δοχείο με νερό και το σφραγίζουμε πολύ καλά με το καπάκι του. Για να είμαστε σίγουροι πως δεν περνάει αέρας βάζουμε ανάμεσα στο καπάκι και στο χείλος του δοχείου ένα πλαστικό φύλλο. Προσωπικά χρησιμοποίησα ένα κομμάτι νεοπρέν 3 χιλιοστών (είναι το υλικό που φτιάχνουν τις στολές κατάδυσης. Η πατέντα λειτουργεί εξαιρετικά καλά. Το νερό στο πιάτο φτάνει μέχρι το ύψος της τρύπας του δοχείου και πλέον δεν υπάρχει φόβος να ξεμένουν οι κότες από νερό. Προσθέστε κάθε φορά στο δοχείο και την ανάλογη ποσότητα ΕΜ. Δεν αφήνουμε ποτέ το ίδιο νερό πάνω από 5-6 μέρες. Αδειάζουμε το παλιό, καθαρίζουμε το δοχείο και γεμίζουμε με φρέσκο. Την όλη κατασκευή μπορείτε να τη σηκώσετε μέχρι εκεί που φτάνουν οριακά οι κότες να πιούν, αποφεύγοντας τα πολλά λερώματα.
********************************************************
28/11/2011
Ο Μπεν ο σκυλάκος που γαϊδουροποιήθηκε από το πολύ φαϊ, θέλοντας να σπάσει τη μονοτονία του, εργάστηκε με ιδιαίτερο ζήλο το κοτετσόσυρμα, καταφέρνοντας να ανοίξει τρύπα ικανή να τον χωρέσει και κατάφερε να σκοτώσει τη μια κότα και τραυματίσει σοβαρά τον ένα κόκορα. Θα ήθελα καμμιά συμβουλή από αυτούς που γνωρίζουν για αποφύγουμε κι άλλα τέτοια επεισόδια στο μέλλον. Αυτό που θα κάνω εγώ με πρώτη μου ευκαιρία, είναι να ενισχύσω εξωτερικά το κοτέτσι με κουνελόσυρμα. Κάτι δηλαδή που έπρεπε να έχω κάνει από την αρχή.
********************************************************
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου