Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

ΦΑΡΑΓΓΙ ΚΟΡΟΜΗΛΙΑΣ

Γράφει ο 
 Γιώργος Πετκανάς
Φαράγγι που βρίσκεται στα βόρεια του χωριού Κορομηλιά Καστοριάς και διασχίζεται από τον ποταμό Λιβαδοπόταμο, παραπόταμο του Αλιάκμονα. Οι βραχώδεις ασβεστολιθικές ορθοπλαγιές είναι διάσπαρτες από μικρά σπήλαια. Θάμνοι και διάφορα φυλλοβόλα δένδρα φυτρώνουν στα βράχια και στις όχθες του μικρού ποταμού. Το ποτάμι με τα γρήγορα νερά του, που τρέχουν όλο το χρόνο, δίνει ζωή στο τοπίο.
Ένα από τα πιο καλά κρυμμένα μυστικά του τόπου μας είχαμε την τύχη να «ανακαλύψουμε» στην τελευταία μας εξόρμηση, το Φαράγγι της Κορομηλιάς. Το Φαράγγι της Κορομηλιάς, χωρίζεται ουσιαστικά σε δύο τμήματα. Το πρώτο τμήμα, το οποίο ξεκινάει από το πέτρινο γεφύρι, έχει μήκος κοντά στα 700 μέτρα. Το δεύτερο τμήμα του Φαραγγιού που είναι και το πιο εντυπωσιακό, βρίσκεται περίπου 300 μέτρα μετά το τέλος του πρώτου, φτάνει σε μήκος τα 500 μέτρα, ενώ το ύψος των βράχων, σε αυτό το τμήμα, πρέπει να πλησιάζει και ίσως να ξεπερνά τα 100 μέτρα.
Διασχίσαμε σχετικά γρήγορα το πρώτο κομμάτι του Φαραγγιού και φτάσαμε στο δεύτερο όπου και πήραμε την απόφαση να ανηφορίσουμε. Αφού ανεβήκαμε ανάποδα την κοίτη ενός εποχικού ρέματος, τα νερά του οποίου καταλήγουν στον παραπόταμο του Αλιάκμονα που έχει δημιουργήσει το Φαράγγι, συναντήσαμε το «μονοπάτι». Το μονοπάτι κινείται κοντά στο φρύδι των κάθετων βράχων του Φαραγγιού και σε κάποια σημεία είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο. Δεν υπάρχει φυσικά σήμανση και περισσότερο σε οδηγεί το ένστικτο.
Στις σπηλιές του Φαραγγιού της Κορομηλιάς βρεθήκανε παλαιότερα ίχνη που μαρτυρούν την παρουσία του ανθρώπου εκεί, χιλιάδες χρόνια πριν από το σήμερα. Η τοποθεσία βρίθει από κοιλώματα στους απόκρημνους βράχους που ίσως κάποτε φιλοξενούσαν ανθρώπους, στον αγώνα για την επιβίωση, πολύ πριν τα «καταλάβουν» οι ασκητές του Βυζαντίου. Και αναφέρουμε το Βυζάντιο διότι είναι γνωστό ότι στη βόρεια όχθη του Φαραγγιού, υπήρχε κάποτε η Βυζαντινή Ιερά Μονή των Ταξιαρχών, τα ερείπια της οποίας με δυσκολία εντοπίζονται σήμερα, κομμάτι της οποίας πρέπει μάλλον να θεωρείται και η Σκήτη.
Φτάνοντας στη βάση του βράχου, κάτω ακριβώς από τη Σκήτη, διαπιστώσαμε με σχετική απογοήτευση ότι η εξόρμηση μας, για εκείνη τουλάχιστον τη μέρα, είχε ουσιαστικά τελειώσει... Δεν υπήρχε ασφαλής τρόπος για την πρόσβαση και δεν ήμασταν κατάλληλα προετοιμασμένοι για ριψοκίνδυνη αναρρίχηση. Παραμένει η απορία να διαπιστώσουμε, τι άλλο ακόμα μπορεί να «κρύβεται» μέσα στα σπλάχνα των βράχων και πίσω από τον πέτρινο τοίχο της Σκήτης, στην καρδιά αυτού του μοναδικού μνημείου της φύσης που βρίσκεται στον Δήμο Καστοριάς και ονομάζεται Φαράγγι της Κορομηλιάς...






Δεν υπάρχουν σχόλια: