«Ἡμέρα χαρμόσυνος καί εὐφροσύνης ἀνάπλεως» ἡ σημερινή ἡμέρα, ὅπως ψάλλει, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί καί φιλόθεοι συνεορταστές, ὁ ἐμπνευσμένος ἱερός ὑμνογράφος.
Ἡμέρα θριάμβου γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, ἀλλά καί ἐξάρσεως πνευματικῆς καί ἱεροῦ ἐνθουσιασμοῦ στήν ἀρχή τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.
Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας σήμερα!
Κεντρίζει τή μνήμη μας καί ζωντανεύει μπροστά μας τούς... ἡρωικούς ἀγῶνες τῶν πατέρων μας, ὄχι μόνο κατά τήν περίοδο τῆς εἰκονομαχίας, ἀλλά καί ὅλων τῶν ἄλλων ἐποχῶν, γιά νά μείνει ἡ πίστη ἀνόθευτη καί ἡ ἀλήθεια ἀπαραχάρακτη καί ἀκέραιη, ὅπως ἀκριβῶς μᾶς τήν παρέδωσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες.
Καί ἀξίζει σήμερα, πού γιορτάζει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, ἡ μοναδική Ἐκκλησία γιατί δέν ὑπάρχουν ἄλλες, νά δοῦμε αὐτόν τό θρίαμβο τῆς πίστεως, ὅπως φανερώθηκε μέσα στήν ἐκκλησιαστική μας ἱστορία, ἔπειτα ἀπό ἀγῶνες καί θυσίες, ἀπό μαρτύρια καί αἵμα-τα, ἔχοντας πρό ὀφθαλμῶν μας τόν προφητικό λόγο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πώς, οἱ Δίκαιοι, οἱ Ἅγιοι «κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπό ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροί ἐν πολέμῳ».
Καί, πρῶτον. Ὁ θρίαμβος αὐτός καί ἡ «δύναμις ἐν ἀσθενείᾳ», κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο, ἐκδηλώθηκε στούς διωγμούς κατά τῆς πίστεως. Ἄν πάντοτε ἀνθεῖ τό γνώρισμα τῆς πίστεως, αὐτό φανερώνεται περισσότερο τήν περίοδο τῶν διωγμῶν.
Διωγμός κατά τοῦ Χριστοῦ. Διωγμός κατά τῶν Ἀποστόλων. Διωγμοί κατά τῶν Χριστιανῶν. Μαρτύρια φοβερά καί φρικαλεότητες ἀνύποτες κατά τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, προκειμένου νά ἐξαλειφθεῖ «ἡ εἰς Χριστόν πίστις». Ἑκατομμύρια Μάρτυρες ἔβαψαν μέ τό αἷμα τους καί πορφύρωσαν καί στόλισαν τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία.
Δέν σβήστηκε ὅμως ἡ πίστη. Ἀντιθέτως αὐξήθηκε, μεγάλωσε καί ἐξαπλώθηκε στά πέρατα τοῦ κόσμου. Ἔφθασε μέχρι καί αὐτά τά ἀνάκτορα τῶν αὐτοκρατόρων καί θαυματούργησε καί ἐκεῖ. Γιατί ἁπλούστατα αὐτή ἡ πίστη στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, «ἡ νικήσασα τόν κόσμον» κατά τόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη, παραμένει ἀνόθευτη μέ τή βοήθεια καί τή χειραγωγία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ὅταν πολεμεῖται, ἀνθίζει περισσότερο καί ὅταν ἐνοχλεῖται, αὐξάνεται, θά πεῖ ὁ Ἱερός Χρυσόστομος. Δέν ἐξαπλώνεται αὐτή ἡ πίστη μέ τή βία. Ἡ πλάνη δέν καταστρέφεται μέ τρόπο ἀναγκα-στικό καί βίαιο, ἀλλά μέ τήν πειθώ, μέ τή διδασκαλία καί τήν πραότητα ὁδηγεῖται ὁ ἄνθρωπος στή σωτηρία.
Γι’ αὐτό καί ὁ μεγάλος μυσταγωγός τῆς πίστεως, ὁ πολύπαθος Πατέρας τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων, ὁ ἀνεπανάληπτος Χρυσόστομος θά πεῖ καί πάλι: Χωρίς τήν πίστη εἶναι ἀδύνατο νά εὐαρεστήσει κανείς τό Θεό. Ἡ πίστη στερεώνει, ἁγιάζει καί κατορθώνει μεγάλα πράγματα.
Δεύτερον. Ὁ θρίαμβος τῆς πίστεως κυριάρχησε ὅταν στό στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας φύτρωσαν οἱ αἱρέσεις, ὁ πλέον ἐπικίνδυνος ἐχθρός μέσα στά τείχη της. Ἀπό τούς ἀποστολικούς ἀκόμη χρόνους παρουσιάστηκαν αὐτοί πού θέλησαν νά νοθεύσουν τήν ἀλήθεια καί νά διαστρεβλώσουν τή διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ· νά φανερώσουν τόν ἑαυτό τους καί ὄχι τό Χριστό· νά προβληθοῦν ὡς σωτῆρες, ὅπως γίνεται στίς μέρες μας, καί ὄχι νά προβληθεῖ ὁ μοναδικός Σωτήρας τοῦ κόσμου, ὁ Χριστός.
«Λύκοι βαρεῖς» κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο, τότε καί σήμερα, ποικιλώνυμοι ἐχθροί πολέμησαν καί πολεμοῦν τήν ὀρθόδοξη πίστη, τήν ὁποία μέ ἀσφάλεια διακρατεῖ καί ὡς πολύτιμη παρακαταθήκη διαφυλάσσει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία.
Ὅλοι αὐτοί οἱ παλαιοί πολέμιοι ἐξαφανίστηκαν, «ἀπώλετο μετ’ ἤχου τό μνημόσυνον αὐτῶν». Τούς κατεδίκασε ἡ Ἐκκλησία μέ τίς Οἰκουμενικές Συνόδους καί τούς παρέδωσε στό αἰώνιο ἀνάθεμα ὁ σύλλογος τῶν θεοφόρων Πατέρων.
Τό ἴδιο βεβαίως θά συμβεῖ καί μέ ὅλους αὐτούς τούς πολεμίους πού ὑπάρχουν καί σήμερα: καί αὐτοί θά ἐκλείψουν. Ἐμεῖς πρέπει μόνο νά μείνουμε σταθεροί καί ἀμετακίνητοι στήν «ἅπαξ τοῖς Ἁγίοις παραδοθεῖσαν πίστιν», στά δόγματα καί στή διδασκαλία τῶν Πατέρων, ἔχοντας ὡς πρότυπα τούς Ἁγίους μας, τούς θεοφόρους Πατέρες καί ὑπερμάχους τῆς πίστεως:
τόν Μέγα Ἀθανάσιο,
τόν Ἱερό Φώτιο,
τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ,
τόν Ἅγιο Μᾶρκο τόν Εὐγενικό, καί ὅλη τή χορεία τῶν Ἁγίων μας, πού μᾶς συνιστᾶ νά κρατήσουμε ἀναλλοίωτο αὐτό τό δῶρο πού μᾶς χάρισε ὁ Θεός.
Τρίτον. Ὁ θρίαμβος αὐτός τῆς πίστεως φάνηκε, ἐπίσης, καί σ’ αὐτά τά πρόσωπα τῆς διωκτῶν της.
Βλέπουμε ἀνά τούς αἰῶνες τά θαυμαστά σημεῖα τῆς πίστεως, τή μαρτυρία καί τό ζωντανό παράδειγμα τῶν Ἁγίων μας, ἰδιαιτέρως τήν προσευχή τους κατά τήν ὥρα τοῦ μαρτυρίου καί τῆς θυσίας. Ἄφηναν τήν πλάνη καί δέχονταν τήν ἀλήθεια, ἐγκατέλειπαν τήν εἰδωλολατρεία καί ἐνδύονταν τή θεογνωσία.
Ὁ ληστής πάνω στό σταυρό γίνεται ὁ πρῶτος πολίτης τοῦ Παραδείσου χρησιμποιῶντας τό «Μνήσθητί μου». Ὁ διώκτης Σαῦλος γίνεται ὁ θερμότερος τῶν Ἀποστόλων καί κήρυκας τῆς οἰκουμένης. Ὁ Ἱερός Εὐαγγελιστής Λουκᾶς μᾶς πιστοποιεῖ στό βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων πώς «πολύς ὄχλος τῶν ἱερέων ὑπήκουον τῇ πίστει».
Μάρτυρες μεγάλοι μετέστρεψαν τούς δήμιους τους, ὅπως οἱ δήμιοι τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους, οἱ 150 ρήτορες μέ τήν Ἁγία Αἰκατερίνα, στρατηγοί καί ἁπλοί στρατιῶτες κατά το μαρτύριο τοῦ Ἁγίου Γεωργίου.
Καί ὄχι μόνον αὐτοί στίς παλαιές ἐποχές, ἀλλά καί μέγα πλῆθος νέων, ὅπως στή χώρα τῆς Ρωσίας, τῆς Ρουμανίας, τῆς γειτονικῆς Ἀλβανίας καί σέ ἄλλες, ὅπου ἀθεϊστικά καθεστῶτα σβήστηκαν καί κυριάρχησε καί πάλι ἡ πίστη τοῦ Χριστοῦ.
Ποιός περίμενε, ἀλήθεια, ἐκεῖ πού οἱ Ναοί γκρεμίζονταν καί τά Μοναστήρια διαλύονταν καί οἱ Ἐπίσκοποι, οἱ Ἱερεῖς, οἱ Μονα-χοί καί οἱ Μοναχές θανατώνονταν, τώρα νά ὑψώνονται πελώριοι Ναοί, νά κατακλύζονται ἀπό ἔμψυχα θυσιαστήρια (πού εἶναι οἱ καρδιές τῶν Χριστιανῶν), νά ὑμνολογεῖται τό ὄνομα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, νά θριαμβεύει καί πάλι ἡ πίστη τοῦ Χριστοῦ, νά συνεχίζεται ἀδιάκοπα τό ἔργο τῆς σωτηρίας μέσα στήν κιβωτό τῆς Ἐκκλησίας, νά γεμίζει ὁ Παράδεισος μέ σεσωσμένους ἀνθρώπους!
Ἀδελφοί μου,
Κυριακή πρώτη τῶν Νηστειῶν. Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ 2012.
Οἱ δυσκολίες πολλές καί τά προβλήματα στόν τόπο μας μεγάλα. Ἀδύνατοι ἐμεῖς, δυνατός ὅμως ὁ Θεός! Πτωχοί σέ ὑλικά ἀγαθά, πλούσιοι ὅμως σέ πνευματικά. Ἔχουμε τό θησαυρό τῆς πίστεως μέσα στό ὀστράκινο σκεῦος μας. Μόνο αὐτός ὁ θησαυρός θά μᾶς σώσει. Καί αὐτός ὁ θησαυρός εἶναι ὁ Χριστός. Αὐτός, κατά τόν Εὐαγγελιστή Θεολόγο, «ἐξῆλθεν νικῶν καί ἵνα νικήσῃ».
Ὁ Χριστός θά νικήσει.
Ὁ Χριστός θά θριαμβεύσει καί πάλι.
Ἡ Ὀρθοδοξία μας θά βγεῖ νικήτρια στούς δύσκολους καιρούς.
Ὑπομονή, λοιπόν, ἀδελφοί μου.
Κουράγιο, ἀγαπητά μου παιδιά.
Ὁ Χριστός θά εἶναι μαζί μας. Ἡ Παναγία καί οἱ Ἅγιοι, ἡ Ὁσία Σοφία ἀπό τήν Κλεισούρα, θά πρεσβεύουν γιά ὅλους μας στό Θρόνο τῆς Θείας Μεγαλωσύνης.
Μέ αὐτή τήν πίστη ἄς πορευόμαστε καί μέ αὐτή τή βεβαιότητα ἄς συνεχίζουμε τόν ἀγῶνα μας «ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν». ΑΜΗΝ.
Μέ θερμές πατρικές εὐχές καί εὐλογίες
Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΑΣ
Ο ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ
το διαβάσαμε εδώ: http://www.mpetskas.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου