Υπάρχουν διάφοροι τρόποι ξήρανσης των βοτάνων αλλά ο καλύτερος 
και οικονομικότερος είναι ο φυσικός τρόπος. Ο βασικός λόγος που γίνεται η ξήρανση είναι να εξατμιστεί η υγρασία που περιέχει το φυτό, ώστε να μπορεί να αποθηκευτεί χωρίς να μουχλιάσει και να διατηρεί παράλληλα τις πολύτιμες ιδιότητές του.
Αφού συλλέξουμε τα βότανα την κατάλληλη εποχή, τα τοποθετούμε στην αποθήκη μας, που είναι χώρος σκοτεινός, χωρίς υγρασία και αεριζόμενος। Ανάλογα με το βότανο, δένεται σε ματσάκια και κρεμιέται ανάποδα (φασκόμηλο, μελισσόχορτο, λουΐζα κλπ) ή απλώνεται σε λεπτές στιβάδες πάνω σε λεκάνες με σίτα (θυμάρι, χαμομήλι κλπ)। Η μέθοδος αυτή είναι χρονοβόρα και η διάρκεια ξήρανσης εξαρτάται από το βότανο και επιπλέον από την θερμοκρασία που υπάρχει στην αποθήκη। Με θερμοκρασία γύρω στους 28 βαθμούς κάποια βότανα ξηραίνονται σε 10 μέρες περίπου. Πρέπει να αποφεύγεται η ξήρανση στον ήλιο, παρόλο που συντομεύει το χρόνο ξήρανσης, γιατί τα βότανα περιέχουν αιθέρια έλαια που 
«μειώνονται» εκτιθέμενα στον ήλιο. Το φυτό είναι αποξηραμένο όταν τα φύλλα του θρυμματίζονται και οι βλαστοί του σπάνε (δεν λυγίζουν). Ακολουθεί το «καθάρισμα» και μετά τα τοποθετούμε σε μεγάλα γυάλινα βάζα αεροστεγώς κλεισμένα, που φυλάσσονται επίσης σε σκοτεινό χώρο. Τα μεταλλικά και τα πλαστικά δοχεία δεν συνιστώνται γιατί μπορούν να μολύνουν τα βότανα. Προληπτικά ρίχνουμε μερικούς κόκκους ρυζιού μέσα στα βάζα, ώστε να απορροφηθεί τυχόν πλεονάζουσα υγρασία.
Με αυτόν τον τρόπο ξήρανσης και αποθήκευσης τα βότανα κρατούν τη μυρωδιά τους, το χρώμα τους (τα περισσότερα) και φυσικά όλα τα πολύτιμα συστατικά τους.
Αντίθετα οι περισσότεροι επαγγελματίες, που βασική τους αρχή
είναι η όσο το δυνατόν γρηγορότερη ξήρανση, ακολουθούν άλλες
βιομηχανικές
μεθόδους, όπως βαθιά κατάψυξη του βοτάνου (λυοφιλοποίηση) ή ξήρανση με ρεύμα ξηρού αέρα που οδηγούν σε αλλοίωση των συστατικών τους. Για τους ίδιους λόγους πρέπει να αποφεύγεται η ξήρανση στην κουζίνα ή στο φούρνο μικροκυμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου