Το ποιητικό βιβλίο "Δέηση"
Α) Ο Μητροπολίτης Καστοριάς Γρηγόριος ο Β΄ Μαΐστρος.
«Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Γρηγόριος ο Β΄ Μαΐστρος ήτο από το Τρύγωνον Μυτιλήνης. Εχειροτονήθη Διάκονος στα χρόνια της Γερμανικής κατοχής (το 1942) σε ηλικία 25 ετών και πρεσβύτερος το 1950. Επεράτωσε τις θεολογικές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1956. Υπηρέτησε στην Ιερά. Αρχιεπισκοπή Αθηνών, στην Ιερά Μητρόπολη Νικοπόλεως και Πρεβέζης και τέλος επί 18 χρόνια ως Μόνιμος Στρατιωτικός Ιερεύς του Στρατού Ξηράς της Πατρίδος μας.
Το 1974 εξελέγη υπό της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης Καστοριάς. Αγάπησε τον λαό και τον τόπο αυτής της Ακριτικής Περιοχής. Ίδρυσε τον Σύλλογο «Ο Νεομάρτυς Άγιος Ιάκωβος ο εκ Καστοριάς» προς δωρεάν διάδοσιν της Αγίας Γραφής. Ίδρυσε επίσης το Οικοτροφείο Θηλέων «Η Αγία Ταβιθά» στην Καστοριά. Εκράτησε σε λειτουργία το Οικοτροφείο Αρρένων μαθητών «Ο Μέγας Βασίλειος» στο Άργος Ορεστικό. Εξέδιδε το Περιοδικό «Η Φωνή του Ποιμένος» καθώς και άλλα βιβλία οικοδομητικού περιεχομένου. Ίδρυσε τηλεφωνική Γραμμή χριστιανικών μηνυμάτων, για όσους βρίσκονταν σε καταπιεστική ψυχική κατάσταση και άλλα.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης
Καστοριάς Γρηγόριος Μαΐστρος.
Την 30η Μαΐου του έτους 1985, πορευόμενος προς Αθήνας, βρήκε τραγικό θάνατο σε τροχαίο δυστύχημα. Τον έκλαψαν τότε και τον κλαίνε μέχρι σήμερα τα πνευματικά του παιδιά και όλοι οι φίλοι και γνωστοί του».
(Περιοδικό Βυζαντινά Σήμαντρα, τόμ. Γ’, αριθμ. 43/1994, σελ. 188).
Β) Το ποιητικό βιβλίο «Δέηση»
Ανάμεσα στις εκδόσεις του μακαριστού Μητροπολίτου Καστοριάς Γρηγορίου του Β΄ συγκαταλέγεται και μία συλλογή προσωπικών του ποιημάτων με τίτλο «Δέηση». Την εν λόγω συλλογή παρουσιάζει ο ίδιος στον Πρόλογο τού βιβλίου εκδόσεώς της ως ακολούθως:
«…Κατά την υποκειμενική μου γνώμη, η ποίηση είναι παλμός της ψυχής και ίσως να είναι και μια αποκάλυψη ή και χάρισμα. Η τέχνη του λόγου είναι πάντα θαυμαστή, είτε πεζός λόγος είναι αυτός είτε ποιητικός. Αλλά ειδικότερα για τον ποιητικό λόγο θα έλεγα, ότι με το μέτρο που τον διακρίνει και τις όμοιες αντίστοιχα καταλήξεις και όλα τα άλλα ποιητικά σχήματα, ζωντανεύει ασύγκριτα περισσότερο τον παλμό των συναισθημάτων (χαράς, λύπης, πόνου, ενθουσιασμού κ.λ.π.) και η εσωτερική αυτή ένταση, κινεί ολόκληρη την ύπαρξή μας, ψυχοσωματικά, που ζωγραφίζεται πλέον εξόφθαλμα, στο πρόσωπο του ανθρώπου, του οποίου η ψυχή πάσχει κάτι ανάλογο με την έννοια του έμμετρου λόγου.
Ο Μητροπολιτικός ναός Κοιμήσεως
της Θεοτόκου στην πόλη της Καστοριάς.
Διαβάζοντας κανείς στίχους εγγίζει τούς παλμούς της ψυχής εκείνου που τους έγραψε καιλέγω παλμούς της ψυχής, διότι και το νόημα και η έμμετρη διατύπωση, σαν παλμός, πιστεύω ότι είναι εκ βαθέων. Γι’ αυτό και δεν θέλησα ποτέ να πάρω κάποιο θέμα έξωθεν, δηλαδή από άλλες ποιητικές συλλογές ή να αναζητήσω έναν άλλο τρόπο διατυπώσεως του έμμετρου λόγου…
Εγώ, χωρίς να είμαι ποιητής, απλώς έγραψα λίγους στίχους, κάνοντας υπακοή σε μια εσωτερική ανάγκη και η δημοσίευση τους δεν έχει άλλο σκοπό, ειμή μόνον να δοθούν σαν ένα χέρι που θα πιαστούν και θα συμβαδίσουν αδελφές ψυχές, εφ’ όσον τα προβλήματα των ανθρώπων είναι κοινά. Έτσι, ενώ κατ’ αρχήν οι στίχοι αυτοί φαίνονται σαν ένας ατομικός προβληματισμός, πλην όμως στην πραγματικότητα είναι προβληματισμός κάθε αγωνιζόμενης ψυχής και κάθε άνθρωπου που ζει με υπευθυνότητα και προβληματισμό».
Μητροπολίτης Καστοριάς Γρηγόριος ο Β΄
Καστοριά 1980.
Η ιερή εικόνα Κοιμήσεως της Θεοτόκου
στον Μητροπολιτικό ναό της Καστοριάς.
Γ) Ποίημα της Συλλογής «Δέηση»
Απ’ την εξεταζόμενη ποιητική συλλογή του μακαριστού Μητροπολίτου Καστοριάς Γρηγορίου του Β΄, ως ελάχιστο φόρο εις την μνήμη του, δημοσιεύουμε την ακόλουθη επιλογή:
Α γ ω ν ί σ ο υ
«Δεύτε πρός με πάντες οι κοποιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς».
Κι αν κτυπηθείς, κι αν πληγωθείς
μην αποκάμεις.
Αγωνιστής χωρίς πληγές θάν’ λιποτάκτης.
……………………………………………
Σήκω ξανά, κοίτα μπροστά και αγωνίσου.
Χωρίς πληγές νίκη πως θες; για συλλογίσου.
…………………………………………….
Πρώτα σταυρός, κι αγκαθωτό είν’ το στεφάνι.
Μετά το φως την κεφαλή θα περιβάλλει.
……………………………………………
Γύρνα να δεις για να πεισθείς το Ναζωραίο.
Όπως κι αν πας, λέγει με μιας:«Σε περιμένω.
………………………………………………
Μην κλαις πληγές, μόνο να θες να ’ρθείς κοντά μου.
Θα γιατρευτείς μόλις θα δεις τα τραύματά μου.
……………………………………………
Πληγών πληγή λυτρωτική είν’ το κορμί μου.
Άρση παθών αγωνιστών είν’ η πληγή μου».
(Παρουσίαση: Γ. Τ. Αλεξίου)
Η "ποιητική" Καστοριά.
Το εκκλησιαστικό Οικοτροφείο
"Ο Μέγας Βασίλειος"
στο Άργος Ορεστικό Καστοριάς.
Αναρτήθηκε από Γ. Τ. Αλεξίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου