Το αγαθό που έγινε απειλή!
Ανησυχία προκαλεί στους κατοίκους των τοπικών κοινοτήτων, που υδρεύονται από τον Αλιάκμονα, η αναστολή εκτέλεσης του αποχετευτικού δικτύου της δημοτικής ενότητας Αγίας Τριάδας, τουλάχιστον για ένα εξάμηνο,
με αποτέλεσμα τα λύματα των οικισμών να εξακολουθούν να πέφτουν στο ποτάμι, σε μικρή απόσταση από τα σημεία όπου υπάρχουν τα αντλιοστάσια άλλων κοινοτήτων!
Το συγκεκριμένο έργο εντάχθηκε στο ΠΕΠ Μακεδονίας - Θράκης από τον Δήμο Καστοριάς και προκηρύχθηκε πριν από ένα χρόνο περίπου, με προϋπολογισμό 3.100.000 ευρώ.
Ακολούθησε μια μακρά περίοδος, περίπου οκτώ μηνών, με την εκδίκαση των προσφυγών που κατέθεσαν ανταγωνιστές εναντίον του αναδόχου.
Και ενώ η κατάσταση έδειχνε να εκτονώνεται, ήρθε η δημόσια δήλωση του αρμόδιου αντιδημάρχου κ. Χρήστου Παρχαρίδη, που ουσιαστικά παραπέμπει το έργο στην επόμενη κατασκευαστική (και προεκλογική) περίοδο, διότι εν τω μεταξύ θα το προλάβει ο επόμενος χειμώνας!
Κανονικά θα έπρεπε να δοθεί άμεση προτεραιότητα, διότι το έργο αφορά την δημόσια υγεία και όχι να ρίχνεται βορά στην αρρένα των εργοληπτικών συμφερόντων, που θα το παραπέμψουν με την σειρά τους στις ρωμαϊκές καλένδες...
Ένα από τα βαρίδια, που κληρονόμησε ο Καλλικράτης από τον προκάτοχό του Καποδίστρια, είναι αναμφισβήτητα η διαχείριση των αστικών λυμάτων, τα οποία, με εξαίρεση τους παραλίμνιους δήμους, που είναι υποχρεωτικά συνδεδεμένοι με τον βιολογικό καθαρισμό, συνήθως καταλήγουν στους παραπόταμους του Αλιάκμονα, μολύνοντας σταδιακά τον υδροφόρο ορίζοντα!
Το φαινόμενο αυτό πήρε ανησυχητικές διαστάσεις τα τελευταία χρόνια, λόγω της ανεπάρκειας των απαρχαιωμένων δικτύων, να απορροφήσουν τον όγκο των λυμάτων, που παρήγαγαν οι συγχωνευθείσες κοινότητες και να τα κατευθύνουν στον μοναδικό βιολογικό καθαρισμό, που διαθέτει ο νομός της Καστοριάς.
Έτσι οι απερχόμενοι δήμαρχοι, επέλεξαν την εύκολη λύση και η περιφέρεια γέμισε με αυτοσχέδιους “βιολογικούς καθαρισμούς”, αλλά με την κυριολεκτική έννοια του όρου...
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση δύο γειτονικών διαμερισμάτων του δήμου Αγίας Τριάδας, όπου εκφράζονται φόβοι, ότι οι κάτοικοι του ενός “γεύονται” τα λύματα του άλλου, μέσω του δικτύου ύδρευσης, αν κρίνουμε από τα κρούσματα γαστρεντερίτιδας που εμφανίζονται κατά καιρούς στους κατοίκους!
Συγκεκριμένα, τα λύματα του δ/δ Πενταβρύσου καταλήγουν (όπως δείχνουν οι φωτογραφίες) σε μια μεγάλη τάφρο με καλαμώνες και βρύα στην άκρη του χωριού, όπου αφού... διυλίζονται από αυτά, παίρνουν τον δρόμο προς το ποτάμι... Αυτά το καλοκαίρι, διότι τον χειμώνα οι καταρρακτώδεις βροχές και οι πλημμύρες, παρασύρουν τα λύματα χωρίς την προηγούμενη “επεξεργασία” και τα διοχετεύουν στον Αλιάκμονα, ακριβώς στο σημείο όπου υπάρχουν τα αντλιοστάσια της Τσάκωνης και του Χιλιοδένδρου!
Το γεγονός προκάλεσε πανικό στις τότε δημοτικές αρχές της περιοχής, οι οποίες με αυλάκια προσπάθησαν να εκτρέψουν την ροή των λυμάτων, παρακάμπτοντας τα δύο αντλιοστάσια αλλά χωρίς να αποφύγουν την τελική εκροή τους στο ποτάμι!
Στο πρόβλημα αναμείχθηκε και η πρώην Νομαρχία, προτού πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και με αγωγό από την Πεντάβρυσο, τροφοδότησε με “καθαρό” νερό, το υδραγωγείο της Τσάκωνης, κατευνάζοντας προς το παρόν, τις δικαιολογημένες αντιδράσεις των κατοίκων της.
Όμως το πρόβλημα παραμένει ανέπαφο και μεταφέρθηκε αυτούσιο στο νέο διευρυμένο δήμο της Καστοριάς, όπου έχουν ενσωματωθεί τα δύο δημοτικά διαμερίσματα αλλά με συνθήκες πολύ πιο δύσκολες, στην παρούσα οικονομική συγκυρία του μνημονίου και της... τρόϊκας, όπου τα πάντα διυλίζονται από τον... “βιολογικό καθαρισμό” του ΔΝΤ και της ΕΚΤ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου