ΦΥΤΟΤΕΧΝΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ
Η υλοποίηση φυτοτεχνικής μελέτης παρέχει σημαντικά πλεονεκτήματα στην προσπάθεια απόδοσης του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος όσον αφορά την κατασκευή ενός κήπου. Συντάσσεται με βάση τις απαιτήσεις του πελάτη και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του χώρου που προορίζεται για διαμόρφωση.Με τη βοήθεια της φυτοτεχνικής μελέτης, ο πελάτης αποκτά σφαιρικότερη αντίληψη σχετικά με τη διαμόρφωση του χώρου ενώ αποφεύγονται τυχόν λάθη κατά τη διάρκεια της υλοποίησης της κατασκευής. Μια ολοκληρωμένη μελέτη περιλαμβάνει την κάτοψη του χώρου (με τη βοήθεια σχεδιαστικών προγραμμάτων), την παρουσίαση του φυτικού υλικού αλλά και την παρουσίαση του κόστους των παρεχόμενων υπηρεσιών.
ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΦΥΤΩΝ
Η επιλογή των κατάλληλων φυτών για τη δημιουργία και εγκατάσταση ενός κηπευτικού συνόλου είναι μια πολύ σημαντική διαδικασία καθώς το φυτό είναι το κύριο στοιχείο του κήπου. Εκτός από την αισθητική αξία που προσδίδουν στο χώρο σημαντικός είναι και ο λειτουργικός τους ρόλος.
Ορισμένοι από τους κυριότερους λειτουργικούς παράγοντες που λαμβάνουμε υπόψη κατά την επιλογή τους είναι οι ακόλουθοι:
- ΣΚΙΑΣΗ-ΔΡΟΣΙΣΜΟΣ. Η δημιουργία σκιερού και δροσερού περιβάλλοντος είναι απαραίτητη στη χώρα μας κατά τους καλοκαιρινούς μήνες που είναι πολύ θερμοί. Για αυτόν τον σκοπό χρησιμοποιούνται συνήθως αειθαλή ή φυλλοβόλα δέντρα με πλούσιο φύλλωμα π.χ. Ακακία Κωνσταντινουπόλεως, Κατάλπη, Πλατάνι κ.α.
- ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΦΡΑΚΤΩΝ. Οι φρακτές χρησιμοποιούνται για διάφορους σκοπούς π.χ. απόκρυψη ενοχλητικής ή άσχημης θεάσεως, προστασία άλλων φυτών από τα θαλασσινά σταγονίδια ή τους δυνατούς βοριάδες κ.α. Για τη δημιουργία φρακτών μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια πλειάδα φυτών π.χ. Πυράκανθος, Φωτείνια κ.α.
- ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΠΟΡΝΤΟΥΡΑΣ. Για τη δημιουργία μπορντούρας χρησιμοποιούνται θάμνοι (π.χ. αγγελική, πυξάρι) φυτεμένοι σε μικρή απόσταση μεταξύ τους ώστε να δημιουργηθεί ένα διαχωριστικό στοιχείο μεταξύ των διαφόρων τμημάτων ενός κήπου ή να δημιουργηθεί το περίγραμμα ενός παρτεριού ή ενός χώρου.
- ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΥΓΡΑΣΙΑΣ. Η χρησιμοποίηση υδροβόρων φυτών (π.χ. Ιτιά, Λεύκα κ.α.) σε ελώδεις ή πολύ υγρές περιοχές συντελεί στην απομάκρυνση του πλεονάσματος της υγρασίας.
- ΑΝΤΙΔΙΑΒΡΩΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ. Σε επικλινείς επιφάνειες ή εδάφη που έχουν φόβο διαβρώσεων πρέπει να χρησιμοποιηθούν φυτά με βαθύ και πλούσιο ριζικό σύστημα (π.χ. λίππια, διμορφοθήκη κ.α.).
- ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ. Σε αυτήν την κατηγορία εντάσσεται π.χ. η χρησιμοποίηση φυτών εδαφοκάλυψης (π.χ. λαντάνα, δεντρολίβανο κ.α.) προκειμένου να αποκρυφτεί μια άδεια και αντιαισθητική επιφάνεια εδάφ
ΣΠΟΡΑ ΓΡΑΣΙΔΙΟΥ
Τα είδη γρασιδιού μπορούν να διαχωριστούν σε δύο γενικές κατηγορίες: Τα ψυχρόφιλα είδη γρασιδιού και τα θερμόφιλα είδη γρασιδιού.
Ψυχρόφιλα θεωρούνται τα είδη γρασιδιού που αναπτύσσονται ικανοποιητικά σε θερμοκρασίες από 15-24οC ενώ χαρακτηρίζονται από τη διατήρηση του πράσινου χρώματος τους σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν οι ποικιλίες Lolium perenne L., Festuca arudinacea, Agrostis palustris κ.α.
Θερμόφιλα θεωρούνται τα είδη γρασιδιού που απαιτούν για την ικανοποιητική τους ανάπτυξη θερμοκρασίες 26-35οC. Η καταγωγή τους είναι από θερμές και τροπικές ή ημιερημώδεις περιοχές π.χ. Αφρική, Νότια Αμερική, Ινδία και Νοτιανατολική Ασία. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα μπαίνουν σε λήθαργο προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις χαμηλές θερμοκρασίες και χάνουν το χαρακτηριστικό πράσινο χρώμα τους το οποίο επανέρχεται την άνοιξη. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν οι ποικιλίες Cynodon spp, Paspalum vaginatum, Pennisetum clandestinum κ.α.
Πριν από τη διενέργεια της σποράς πρέπει να επιλεγεί το είδος ή το μιγμα ειδών γρασιδιού που θα χρησιμοποιηθεί. Η επιλογή αυτή γίνεται με βάση μορφολογικούς (υφή, πυκνότητα κ.α.), περιβαλλοντικούς (αντοχή στις ψηλές ή χαμηλές θερμοκρασίες κ.α.) και άλλους παράγοντες (αντοχή στο πάτημα κ.α.).
Όσον αφορά την εποχή σποράς, η καταλληλότητα της εξαρτάται από την τοποθεσία, τους περιβαλλοντικούς παράγοντες (θερμοκρασία και έντονες βροχοπτώσεις) και το είδος του μίγματος.
Για τα ψυχρόφιλα είδη ως καταλληλότερη εποχή σποράς θεωρούνται οι μήνες Σεπτέμβριος-Οκτώβριος ενώ σαν δεύτερη επιλογή οι μήνες Μάρτιος-Απρίλιος. Οι φθινοπωρινοί μήνες θεωρούνται καταλληλότεροι για τα ψυχρόφιλα είδη γιατί τότε εμφανίζουν τη μεγαλύτερη ανάπτυξη και δραστηριότητα του ριζικού συστήματος.
Για τα θερμόφιλα γρασίδια ως ιδανικότερη περίοδος σποράς θεωρούνται οι μήνες Μάιος-Ιούνιος όταν οι θερμοκρασίες έχουν ανέβει αρκετά για να προκαλέσουν τη βλάστηση των σπόρων.
Η σπορά μπορεί να πραγματοποιηθεί και σε άλλες εποχές του χρόνου εάν το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες. Στις περιπτώσεις αυτές, όμως, είναι μεγαλύτερος ο κίνδυνος εμφάνισης ζιζανίων αλλά και μυκητολογικών προσβολών.
ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΠΟΡΑ
Κατά την διαδικασία της σποράς πρέπει να ακολουθηθούν τα ακόλουθα βήματα:
1. Εφαρμογή ζιζανιοκτονίας με ένα καθολικό ζιζανιοκτόνο προκειμένου να καταστραφεί η προϋπάρχουσα βλάστηση.
2. Προετοιμασία του εδάφους που περιλαμβάνει απομάκρυνση πετρών και φερτών υλικών, τυχόν προσθήκη χώματος, εφαρμογή βασικής λίπανσης και φρεζάρισμα σε βάθος 15 εκατ.
3. Διαμόρφωση του εδάφους με τη βοήθεια μηχανικών μέσων (τσουγκράνα, κύλινδρος) ώστε να έχει τις απαιτούμενες κλίσεις.
4. Εγκατάσταση του αυτόματου ποτίσματος.
5. Ρίψη του σπόρου και ακολούθως κάλυψη του με χώμα.
6. Κυλίνδρισμα ώστε να εφαρμόσει ικανοποιητικά στο έδαφος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου