Μπορεί να έχουν περάσει 17 χρόνια από τότε που ο Άιρτον Σένα έφυγε τόσο άδικα από τη ζωή, αλλά κανείς δεν τον έχει ξεχάσει.
Το sportgr αποτίει φόρο τιμής στον «αθάνατο» Βραζιλιάνο οδηγό.
Ήταν Πρωτομαγιά του 1994 όταν συνέβη το δυστύχημα που όχι μόνο άλλαξε τη Formula 1 αλλά και ολόκληρο τον αθλητισμό, καθώς τίποτα δεν ήταν ίδιο από εκείνη τη στιγμή και έπειτα…
Από τότε η δικαιοσύνη ποτέ δεν απέδωσε ευθύνες στη Williams ή σε κάποιον άλλο για τον θάνατο του Άιρτον Σένα, ρίχνοντας ουσιαστικά τις ευθύνες στον Βραζιλιάνο οδηγό!
Το τραγικό γκραν πρι
Στα πρώτα δύο Grand Prix δεν πέτυχε τίποτα ο παγκόσμιος πρωταθλητής, αφού ούτε καν τερμάτισε και το ιταλικό γκραν πρι ήταν η ευκαιρία της αντεπίθεσης. Ο τραυματισμός του Μπαρικέλο στις ελεύθερες δοκιμές της Παρασκευής και ο θάνατος του Ρόλαντ Ρατζενμπέργκερ κατά τη διάρκεια των κατατακτήριων δοκιμών είχαν αναστατώσει τον Σένα, ο οποίος προσπαθούσε να αποτρέψει τη διεξαγωγή του γκραν πρι.
Παρά τους φόβους του, η εκκίνηση δόθηκε και ύστερα από μόλις επτά γύρους συνέβη το μοιραίο. Ο Σένα μπήκε στη στροφή Ταμπουρέλο με 217 χλμ. την ώρα, η Williams δεν έστριψε ποτέ και ο 34χρονος πιλότος καρφώθηκε στις μπάρες!
Όσοι έτρεξαν αμέσως κοντά, ανέσυραν τον Βραζιλιάνο νεκρό από τη σμπαραλιασμένη Williams. Με ελικόπτερο διακομίστηκε στο νοσοκομείο της Μπολόνιας απλώς για να επικυρωθεί και τυπικά.
Η είδηση του θανάτου του Σένα συγκλόνισε όλο τον κόσμο, ενώ η κυβέρνηση της Βραζιλίας μίλησε για εθνική τραγωδία. Την ημέρα της… τελευταίας κούρσας , τρια εκατομμύρια κόσμος βγήκε στους δρόμους για να δείξει την οδύνη του για τον χαμό του ανθρώπου που τους έκανε υπερήφανους.
Στο επόμενο Grand Prix του Μονακό οι δύο πρώτες θέσεις της pole position έμειναν κενές, με τις σημαίες της Βραζιλίας και της Αυστρίας να παίρνουν τη θέση των μονοθέσιων.
Η καριέρα του
Το 1984, ο 24χρονος τότε Σένα ξεκινούσε την καριέρα του στη Formula 1 με την άσημη Toleman, στη συνέχεια μετακόμισε στη Lotus βγαίνοντας τέταρτος στο πρωτάθλημα για δύο συνεχόμενα έτη, ενώ το 1987 κατετάγη τρίτος για να πάει το 1988 McLaren, όπου έγινε απλώς ο κορυφαίος!
Μόλις στην πρώτη του χρονιά κατακτά τον παγκόσμιο τίτλο, το 1989 βγαίνει δεύτερος, μέχρι να επιστρέψει το 1990 και το 1991 στην κορυφή. Το 1994 «μετακόμισε» στην ομάδα που ήταν και η τελευταία στην καριέρα του, τη Williams. Με τη βρετανική ομάδα έτρεξε μόλις τρεις φορές πριν φύγει για πάντα!
http://kartgr.blogspot.com/
4 σχόλια:
σαν να ηταν χτες εκεινη ημερα οταν καθομασταν θλιμενοι στην πλατεια του χωριου μας οι λιγοι τοτε φιλοι της φ1 και δεν μπορουσαμε να το πιστεψουμε στο χωριο ειχαμε εκδηλωσεις και εμεις δεν μιλιωμασταν
πραγματικά ήταν ένας άνθρωπος που μπόρεσε να περάσει πολλά στον κόσμο μέσα από το ταλέντο που είχε να οδηγά! Διάβασα σήμερα ένα σχόλιο που ο συντάκτης του έκανε ένα ΤΡΟΜΕΡΟ λάθος ......... Τον αποκάλεσε ... απλό ραλίστα και ότι δεν πρόσφερε τίποτα στο γενικό σύνολο. Ξεχνά όμως αυτός ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ ότι αν δεν υπήρχε η f1 και οι οδηγοί της ,σήμερα θα κινούμασταν με ΚΑΡΑ!!!! ΟΛΑ ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΚΑΛΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΑΣ, ΟΤΑΝ ΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΟΧΗΜΑ ΜΑΣ, ΟΦΕΙΛΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ακριβως ετσι ας μη ξεχναμε οτι αυτοι οι λιγοι δεν ειναι ραλιστες αλλα πιλοτοι που εχουν ιδιαιτερες ικανοτητες και βελτιωνονται επειτα απο σκληρη προπονηση για να βρισκονται σε αυτο το κορυφαιο επιπεδο πολλοι απο αυτους οταν αποσυρονται απο την φ1 αγωνιζονται σε αλλους αγωνες αυτοκινητων με σαφως λιγοτερες απαιτησεις εν πασει περιπτωσει οσν αφορα τον σεννα νομιζω ειχε πλουσιο φιλανθρωπικο εργο που το κρατουσε κρυφο αν κανω λαθος διορθωςε με
Instituto Ayrton Senna, Με έδρα το Σάο Πάολο της Βραζιλίας, αποσκοπεί στην υποστήριξη των φτωχών και των απόρων παιδιών στη Βραζιλία και υποστηρίχθηκε από την οικογένεια του Ayrton Senna που ιδρύθηκε μετά το θάνατό του.
Στο βόρειο τμήμα της Santana βραζιλιάνικη μητρόπολη των κατοίκων Σάο Πάολο, το φιλανθρωπικό ίδρυμα είναι μόνο ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα στον κόσμο που αναγνωρίζεται από την UNESCO. Οι εργασίες για το έργο αυτό είχαν ήδη αρχίσει κατα την διάρκεια της ζωής του Ayrton, και στην κυριολεξία, έγινε η τελευταία μεγάλη φιλοδοξία του, εκτός από αθλητικές επιτυχίες.
Δημοσίευση σχολίου