Μιλώντας για παγκοσμιοποίηση εννοούμε την παγκόσμια διαδικασία ομογενοποίησης ανθρώπων και εταιρειών σε διάφορα μέρη του κόσμου. Είναι ένας γενικός όρος που αναφέρεται στην αλληλεξάρτηση, ενσωμάτωση και τριβή στα πεδία της οικονομίας, του εμπορίου, της κοινωνίας, της τεχνολογίας, της κουλτούρας και της πολιτικής.
Οι νεοταξίτες προπαγανδιστές ταυτίζουν την παγκοσμιοποίηση με την παγκόσμια ανθρώπινη κοινότητα, δηλαδή με την ενότητα και....
τη συναδέλφωση των λαών, με τη διεθνή αλληλεγγύη και το διεθνισμό. Αυτό είναι μύθος.
Η παγκοσμιοποίηση είναι ακριβώς το αντίθετο: Η πολτοποίηση των λαών. Η διαίρεση και το αιματοκύλισμά τους, συνακόλουθα η μετατροπή των ανθρώπων σε γρανάζια, σε άβουλα όντα που θα ανταγωνίζονται και θα σπαράσσονται μεταξύ τους.
Δεν είναι η ανάγκη των λαών που οικοδομεί την παγκοσμιοποίηση και τον διεθνισμός, αλλά οι δικτάτορες της Νέας Τάξης Πραγμάτων, ενοποιούν τα παγκόσμια συμφέροντά τους και τη βαρβαρότητά τους.
Είναι οι νεοταξίτες που θέλουν να επιβάλουν μια μοντέρνα, παγκόσμια αποικιοκρατία με αφέντες και δούλους, καταργώντας τα εθνικά κράτη, επιβάλλοντας σε ολόκληρο τον πλανήτη την εξουσίας των πολυεθνικών.
Δεν ανέχονται τα εθνικά, τους πολιτισμούς, τις ιστορικές μνήμες και συλλογικές συνειδήσεις. Επιδιώκουν την υπονόμευση και πολτοποίηση όλων αυτών.
Τη μετατροπή των εθνικών κρατών σε εκτελεστικά γραφεία της παγκόσμιας χούντας και τη μετατροπή των λαών από εθνικές οντότητες σε εξαθλιωμένες μάζες.
Σήμερα, η Πέμπτη φάλαγγα των νεοταξιτών, με όχημα τον εθνομηδενισμό, επιχειρεί την άλωση των ιστορικών κεκτημένων (κοινωνικών, πολιτικών, εθνικών, πολιτιστικών).
Επιχειρεί να γυρίσει την ανθρωπότητα πολύ πίσω και να επιβάλει το πιο εφιαλτικό καθεστώς που γνώρισε ποτέ ο κόσμος.
Δυστυχώς, τα νεοταξίτικα κέντρα εξουσίας βρίσκουν πολλούς «αφελείς» ψευτοϊδεολόγους να πασάρουν την προπαγάνδα της παγκοσμιοποίησης και του διεθνισμού, με το πρόσχημα της ιδεολογίας και πάντα «ανιδιοτελώς».
Κάπως έτσι το έδαφος γίνεται γόνιμο να παράγει έμμισθες «ιδεολογικές» στρατολογήσεις, «χρήσιμους ηλίθιους» για τη Νέα Τάξη και βεβαίως «πεμπτοφαλαγγίτες» δοσίλογους.
Παγκόσμια δικτατορία και γεωπολιτική στρατηγική
Αυτό που προωθείται στρατηγικά από τους Νεοταξίτες είναι η αναδιάταξη των συνόρων και των γεωπολιτικών ισορροπιών, η κατάτμηση των υφιστάμενων κρατών και η κατασκευή νέων κρατών – επιτηρητών.
Η Γιουγκοσλαβία υπήρξε το πρώτο Θύμα. Αλλαγή συνόρων, δεν ήταν η αναγνώριση της Σλοβενίας, της Κροατίας και της Βοσνίας? Αλλαγή συνόρων δεν ήταν η απόσχιση του Κοσόβου και του Μαυροβουνίου που επιβλήθηκε με το θηριώδη βομβαρδισμό της Σερβίας?
Τώρα το θύμα είναι η Κύπρος. Αύριο η Μακεδονία, το Αιγαίο (έχει ήδη διχοτομηθεί), η Θράκη. Η νεοταξίτικη διαλεκτική της αλλαγής συνόρων διεισδύει και στην Ελλάδα… Η θεωρία και η πράξη των «ανοικτών συνόρων» αποτελεί την πεμπτουσία της παγκοσμιοποίησης.
Το ζήτημα της μετανάστευσης, της λαθρομετανάστευσης και του εποικισμού είναι καίριο. Αποτελεί τη στρατηγική συνιστώσα της Νέας Τάξης για την άλωση του έθνους κράτους. Οι στόχοι αυτής της στρατηγικής, πολύ συνοπτικά είναι:
α) Η ακύρωση του εθνικού χαρακτήρα του κράτους. Με τη νομιμοποίηση και παραχώρηση ψήφου σε εκατομμύρια αλλοδαπούς θα αποφασίζουν αυτοί για την Ελλάδα και τους Έλληνες! Θα αποφασίζουν λοιπόν για μας, εισαγόμενοι πληθυσμοί με άλλο πολιτισμό, ιστορία και βιώματα. Και φυσικά θα έχουν θα έχουν επιλέγει από τους νεοταξίτες.
β) Η πτώση του βιοτικού επιπέδου, η εξαθλίωση και η αγελοποίηση των λαών. Οι νεοταξίτες χρησιμοποιούν τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τη δυστυχία που δημιουργούν οι ίδιοι, ως όπλο εναντίον των λαών, καλλωπίζοντας τη βρώμικη τακτική τους με «ανθρωπιστικά» προσχήματα.
γ) Η δημιουργία μειονοτήτων, που θα χρησιμοποιηθούν από τους Πεμπτοφαλαγγίτες για τη διαίρεση του εθνικού κράτους, την πρόκληση εσωτερικών διχαστικών εντάσεων και συγκρούσεων. Ήδη οι μουσουλμανικές διεκδικήσεις και οι αλβανικές διεκδικήσεις για τη μεγάλη Αλβανία, αλλά είναι γνωστές. Όπως γνωστό είναι, ότι το αλβανικό, αλλά και το μουσουλμανικό στοιχείο χρησιμοποιούνται από τους Νεοταξίτες για το διαμελισμό των Βαλκανίων και την άλωση του έθνους-κράτους.
δ) Η πολτοποίηση του πολιτισμού, το σβήσιμο της ιστορικής μνήμης των λαών και η ισοπέδωση της εθνικής ταυτότητας. Οι Νεοταξίτες εξαγοράζουν και υποκινούν κάθε πρόστυχο και τυχοδιωκτικό στοιχείο, ομάδα ή κόμμα, ερεθίζουν συμφέροντα, προκαλούν έριδες. Συγκεντρώνουν γύρω τους όλα τα κοινωνικά περιττώματα για να διασπάσουν τους λαούς, να προκαλέσουν συγκρούσεις και να έρθουν στο τέλος ως «ειρηνευτές» και «προστάτες», επιβάλλοντας την κυριαρχία τους.
Τώρα και στην Ελλάδα μας
Τα ιδεολογικά λάβαρα αυτής της Νέας Τάξης, του διαμελισμού των εθνικών κρατών είναι τα «ανθρώπινα δικαιώματα», τα «δικαιώματα των μειονοτήτων», ο «αντιεθνικισμός» και «αντιρατσισμός».
Τα κοινωνικά δικαιολογητικά: οι εξαθλιωμένες, διασκορπισμένες μάζες των αλλοδαπών. Ο στρατιωτικός μοχλός της αναδόμησης των Βαλκανίων είναι οι ποικίλες μαφίες τύπου ουτσεκά.
Τα πολιτικά στηρίγματα: Οι υποτελείς κυβερνήσεις και τα κόμματα, οι υπόδουλοι στοχαστές, οι «εκσυγχρονιστές» και οι «ιδεαλιστές» κοσμοπολίτες, το πανεπιστημιακό κατεστημένο, τα ΜΜΕ και οι ποικιλόχρωμες παρατάξεις.
Όλο αυτό το «νεοταξίτικο – νεοφιλελεύθερο» μωσαϊκό που αντανακλά όλα τα χρώματα της πολιτικής ίριδας έχει καταντήσει σήμερα πολέμιος της ελληνικής κοινωνίας: Η πέμπτη φάλαγγα της Παγκόσμιας δικτατορίας.
Χωρίς να ρωτήσουν τον ελληνικό λαό βάλθηκαν να μεταβάλουν τη χώρα σε «πολύ-πολιτισμική» Βαβυλωνία, χωρίς ιστορικό παρελθόν και χωρίς μέλλον.
Εισήγαγαν εκατομμύρια αλλοδαπούς για να τους χρησιμοποιήσουν σαν απεργοσπαστική δύναμη και πολιορκητικό κριό για να αλώσουν τις κοινωνικές κατακτήσεις των Ελλήνων εργαζομένων, να τους περιθωριοποιήσουν και να επιβάλουν καθεστώς εργασιακού Μεσαίωνα.
Από την άλλη υποθηκεύουν συνειδητά την επιβίωση των Ελλήνων, ως λαού και έθνους.
Κατασκευάζουν νέες μειονότητες, φυτεύουν το σπόρο αναπόφευκτων μειονοτικών συγκρούσεων. Ανέχονται και συγκαλύπτουν τη διείσδυση οργανωμένων δικτύων μαφιών, υπό το μανδύα του οικονομικού μετανάστη.
Έλληνες, πρέπει να σταθούμε ανελέητοι απέναντι στους προσκυνημένους. Διαφορετικά η Ελλάδα θα έχει την τύχη της Σερβίας…
Τα προσχήματα του ανθρωπισμού
Οι Πεμπτοφαλαγγίτες της Παγκοσμιοποίησης, μας προτείνουν μια «ανθρωπιστική» προσέγγιση στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης. Οι ηθικές βεβαίως προσεγγίσεις δεν οδηγούν μόνο σε αδιέξοδα, αλλά συχνά γίνονται και το άλλοθι των μεγαλύτερων εγκλημάτων.
Όλοι αυτοί, όχι μόνο δεν δείχνουν καμιά διάθεση να μελετήσουν και να αναλύσουν το ζήτημα της ανεξέλεγκτης, πλέον, εισαγωγής λαθρομεταναστών, αλλά αφορίζουν ως «ρατσιστική» κάθε απόπειρα ανάλυσης του ζητήματος και κάθε προβληματισμό πάνω στο μείζον αυτό ζήτημα.
«Ξεχνούν» αυτοί οι «ανθρωπιστές» ότι η παγκόσμια δικτατορία επιβάλει τους δόλιους σκοπούς της όχι μόνο με τη βία, αλλά και την καθιέρωση διάφορων ηθικών κανόνων.
Σήμερα οι Πεμπτοφαλαγγίτες, όχι μόνο υιοθετούν αυτούς τους ηθικούς κανόνες τους καθιερωμένους από τους δουλοκτήτες για τους σκλάβους τους, αλλά αποτελούν και τον πιο «μαχητικό» προπαγανδιστή αυτών των κανόνων.
Ένα από τα πιο ύπουλα ηθικά αξιώματα είναι αυτό περί «ανθρωπισμού»
Οι εκσυγχρονισμένοι Πεμπτοφαλαγγίτες, παρακάμπτουν το πρόβλημα. Χάνουν το δάσος πίσω από το δέντρο. Επικαλύπτουν το μεγάλο εθνικό πρόβλημα με ηθικά αξιώματα περί ανθρωπισμού και τα γλυκερά μικροαστικά κλισέ της ελεημοσύνης.
Η Νέα Τάξη, με τα ιδεολογήματα του «διεθνισμού» και τα ηθικά αξιώματα του «ανθρωπισμού» προωθεί την εισαγωγή λαθρομεταναστών.
Ενώ τα προδοτικά συγκροτήματα του Τύπου και των τηλεοπτικών καναλιών έχουν γίνει οι φορείς του «ανθρωπισμού»(!), του «διεθνισμού»(!) και του «αντιρατσισμού»!!! (είναι να γελάει κανείς, αλλά το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό για να γελάμε).
Προσπαθούν λοιπόν όλα αυτά τα φερέφωνα να πείσουν τον ελληνικό λαό, ότι είναι «δημοκρατική του υποχρέωση» να εγκρίνει τη λαθρομετανάστευση.
Στην Ελλάδα επιχειρείται η απόσυρση των Ελλήνων εργαζομένων και η αντικατάστασή της από στοιχεία πλήρως χειραγωγημένα.
Τα πολυεθνικά κέντρα εξουσίας μέσω της πολιτικής των «ανοικτών συνόρων» και της εισαγωγής εργατών θέλουν να επιβάλουν την «ισότητα» στον κατώτατο παρανομαστή: όλοι θα είναι σκλάβοι και ίσοι στη σκλαβιά.
Αποκαλύπτουν και προωθούν τους σχεδιασμούς του μεγάλου κεφαλαίου: «Η Ελλάδα το 2015 θα κατοικείται από 3,5 εκατομμύρια μετανάστες». Δηλαδή από έναν αριθμό πολύ μεγαλύτερο από το συνολικό αριθμό της σημερινής εργατικού δυναμικού.
Δηλαδή έχουν την κυνικότητα και το θράσος να ζητούν από τον ελληνικό λαό να λειάνει ο ίδιος με το σαπούνι τη θηλιά του σχοινιού που θα τον κρεμάσει…
Αυτοί οι «ψευτοιδεολόγοι» είναι καταδικασμένοι γιατί έχουν περάσει στην αντίπερα όχθη και έχουν μεταλλαχθεί σε ιδεολογικούς τρομοκράτες… η πολιτική αστυνομία του συστήματος.
Γι αυτό όσοι αναλύουν την τραγική αυτή εικόνα, χαρακτηρίζονται «ρατσιστές» από τους έμμισθους υπαλλήλους του καθεστώτος.
Είναι γνωστό όμως ότι υπάρχουν δύο ειδών ζωντανά όντα. Εκείνα που έχουν μια σπονδυλική στήλη και συνεπώς μπορούν να βαδίζουν και καμιά φορά να τρέχουν και εκείνα που δεν έχουν και συνεπώς δεν μπορούν παρά να έρπουν ή να κολλάνε σαν παράσιτα σε άλλους.
Το να αναμασά κάποιος σήμερα τέτοιου είδους ηθικές αφαιρέσεις ( «κάτω όλοι οι ρατσισμοί και οι εθνικισμοί») δεν δολοφονεί απλώς τη διαλεκτική, αλλά και εξαπατά. Συμμετέχει στη συγκάλυψη των πραγματικών προβλημάτων, στη συκοφάντηση και δαιμονοποίηση των αντιστάσεων.
Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι το γνωστό αξίωμα: «κάτω όλοι οι ρατσισμοί και οι εθνικισμοί», αποτελεί σήμερα το κεντρικό σύνθημα των νεοταξιτών.
Ένα άλλο επιχείρημα είναι ότι οι μετανάστες είναι ταξικά μας αδέρφια
Αυτή η καραμέλα περί «ταξικών αδελφών» είναι μια άλλη φράση κούφιας νεοταξίτικης ρητορείας. Μια άθλια δημαγωγία. Ο μόνος αδελφός που εξυπηρετούν είναι ο Μεγάλος Αδελφός!
Ο γερμανικός στρατός που εισέβαλε στην Ελλάδα από ταξικά μας αδέλφια δεν απαρτιζόταν? Έπρεπε να καταθέσουμε τα όπλα για να μην κτυπήσουμε τα «ταξικά μας αδέλφια»?
Όταν οι οικοδόμοι πάλεψαν και κέρδισαν αυτοί πρώτοι το εφτάωρο, ανοίγοντας το δρόμο και για τους άλλους εργαζόμενους, κατέβαζαν με καδρόνια τα «ταξικά τους αδέλφια» – απεργοσπάστες από τις οικοδομές.
Αν αυτό ήταν σωστό γιατί δεν πρέπει να ακολουθηθεί η ίδια πρακτική στους αλλοδαπούς που εν γνώσει τους βοηθούν τους Παγκόσμιους δικτάτορες να κατεδαφίσουν σε αυτή τη χώρα ότι μέχρι σήμερα έχουν κατακτήσει οι εργαζόμενοι, οι πατεράδες τους και οι παππούδες τους με αγώνες?
Οι Νεοταξίτες γνωρίζουν πως όσο περισσότερο ανομοιογενής είναι ο πληθυσμός μιας χώρας, τόσο δυσκολότερο (εως αδύνατο) είναι να συγκροτηθεί ενιαίο αγωνιστικό μέτωπο κατά της Παγκόσμιας δικτατορίας.
Μόνο τα εθνικά κράτη μπορούν να αντισταθούν στη παγκόσμια σκλαβιά που θέλει να επιβάλει η Νέα Τάξη Πραγμάτων!
«Ακουμπώντας στο έθνος μου να γίνω πιο άνθρωπος. Δεν μπορεί κανείς να είναι άνθρωπος ξεχνώντας την καταγωγή του. Να θυμάται κανείς από πού βγήκε, που μεγάλωσε, ποιο έθνος τον ανέθρεψε. Μου αρέσει να βλέπει κανείς τους δεσμούς του. Αυτό θα πει ελευθερία».
«Ποιος είναι ο τελικός των εθνών, πες τον προορισμό, πες τον αποστολή; Ο πολιτισμός! Να ένα έργο άξιο για τα έθνη, έργο αληθινά ανθρώπινο. Να η δικαιολογία των εθνών. Να πως τα έθνη είναι χρήσιμα στην ανθρωπότητα και να που έσφαλε ο Μαρξ πολεμώντας τα έθνη. Πολιτισμούς γεννούν τα έθνη και αυτά μονάχα. Δεν φθάνει όμως να είναι ένα έθνος πολιτισμένο, πρέπει να είναι πολιτισμένο και από δικό του πολιτισμό. Σε αυτό λοιπόν χρησιμεύουν τα έθνη. Οι πολιτισμοί γεννιούνται ο καθένας σε κάποια πατρίδα, σε κάποια εποχή και σε κάποιο έθνος. Έξω από αυτά δεν μπορεί να σταθεί πολιτισμός».
Ίων Δραγούμης
http://www.arxaiaithomi.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου