Ο «μάγος» της τουρκικής οικονομίας Κεμάλ Ντερβίς και η Κριστίν Λαγκάρντ μεταξύ των ονομάτων που «ακούγονται» για το ΔΝΤ
Χθες ο Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ μέμφθηκε όσους έχουν ήδη ξεκινήσει την παραφιλολογία για το διάδοχο του Ντομινίκ Στρος-Καν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), επικαλούμενος το τεκμήριον της αθωότητος, που υπάρχει για κάθε κατηγορούμενο. Ο πρόεδρος του Eurogroup γνωρίζει, βεβαίως, πολύ καλά ότι ο Στρος-Καν δεν πρόκειται, όχι μόνο να επιστρέψει στην ηγεσία του ΔΝΤ αλλά ούτε να αναλάβει πλέον άλλο δημόσιο αξίωμα στη ζωή του. Η πολιτική καριέρα του έως προχθές πανίσχυρου ανδρός έχει ήδη ενταφιαστεί. Και επειδή το τελευταίο 12μηνο - επί Στρος-Καν είναι αλήθεια... - το ΔΝΤ έχει ανακτήσει τον θρόνο του ως ο κορυφαίος διεθνής χρηματοπιστωτικός οργανισμός του πλανήτη, εν προκειμένω είναι αναπόφευκτες οι κραυγές χρεωστών και πιστωτών «ο βασιλεύς απέθανε, ζήτω ο βασιλεύς»!
Η επανεμπλοκή, δηλαδή, του ΔΝΤ στη δανειοδότηση ανεπτυγμένων οικονομιών - για πρώτη φορά από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, όταν το Ταμείο είχε δανειοδοτήσει τη Βρετανία - καθιστά επιτακτικότερη την ανάγκη να εξευρεθεί ο καταλληλότερος διάδοχος του Ντομινίκ Στρος-Καν και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν. Προ παγκοσμιοποιήσεως η διαδικασία θα ήταν μάλλον απλούστερη, καθώς από τη δημιουργία του Ταμείου και του «αδελφού» χρηματοπιστωτικού οργανισμού, της Παγκόσμιας Τράπεζας, που αποφασίστηκε στη διάσκεψη του Μπρέτον Γουντς τον Ιούλιο του 1944, είθισται στην ηγεσία του ενός θεσμού να τοποθετείται Ευρωπαίος και στην ηγεσία του άλλου Αμερικανός.
Οι πιστώτριες χώρες (με επικεφαλής τις ΗΠΑ, που είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδόστης του ΔΝΤ) θα πρέπει, λοιπόν, να διορίσουν για διάδοχο του γάλλου Στρος-Καν κάποιον επίσης Ευρωπαίο. Σύμφωνα με πληροφορίες από το Βερολίνο και το Παρίσι, οι δύο μεγαλύτερες και ισχυρότερες χώρες της Ευρώπης θα υποστηρίξουν σθεναρά το διορισμό Ευρωπαίου. Η παγκοσμιοποίηση, όμως, έχει ισχυροποιήσει πολύ (οικονομικά αλλά και πολιτικά) τις λεγόμενες αναπτυσσόμενες χώρες και ως εκ τούτου οι πιέσεις προς τη διεθνή κοινότητα να τοποθετηθεί στην ηγεσία του ΔΝΤ μια προσωπικότητα από τις χώρες αυτές είναι μεγάλες. Και μπορούν οι πιέσεις αυτές να οδηγήσουν στο διορισμό μιας προσωπικότητας με υψηλό κύρος που προέρχεται από μια χώρα την οποία η παγκόσμια χρηματοπιστωτική... νομενκλατούρα δεν θεωρεί ευρωπαϊκή, ωστόσο βρίσκεται με το ένα πόδι στην Ευρώπη. Το όνομα που «ακούγεται» είναι αυτό του πρώην υπουργού Οικονομικών της Τουρκίας Κεμάλ Ντερβίς!
Ο Κεμάλ Ντερβίς έχει «χτίσει» το προφίλ του σύγχρονου και αποτελεσματικού πολιτικού ανδρός προ δεκαετίας, όταν επί κυβερνήσεως Μπουλέντ Ετσεβίτ είχε καταφέρει να βγάλει την τουρκική οικονομία από το τέλμα της ύφεσης και να ανακόψει τον καλπάζοντα πληθωρισμό και την υποτιμητική κατρακύλα της λίρας, προσφεύγοντας στη βοήθεια του... ΔΝΤ! Δεν είναι τυχαίο ότι πολλά αγγλοσαξονικά μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των Financial Times και του πρακτορείου Reuters, θεωρούν την υποψηφιότητα του ηλικίας 62 ετών τούρκου οικονομολόγου και πολιτικού ως ιδανική για να γεφυρώσει την απαίτηση των αναδυόμενων χωρών (που έχουν εξελιχθεί άλλωστε από εκταμιευτές σε χρηματοδότες του ΔΝΤ) για την ανάληψη πρωταγωνιστικού ρόλου στη νέα ηγεσία του Ταμείου.
Ο Ντερβίς, ο οποίος έχει μάλιστα θητεύσει και στην Παγκόσμια Τράπεζα, είναι σήμερα εξέχον στέλεχος του εδρεύοντος στην Ουάσιγκτον think tank, Brookings Institution. Οι FT σημειώνουν ότι διαθέτει την απαραίτητη «τεχνική κατάρτιση» για να ανταποκριθεί στα καθήκοντα του επικεφαλής του ΔΝΤ και επιπλέον «διατηρεί στενές σχέσεις με συναδέλφους του, όπως είναι ο έλληνας υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου». Ωστόσο, το μείζον εμπόδιο για τον Ντερβίς είναι, σύμφωνα με τους FT, το γεγονός ότι «η κυβέρνηση της Αγκυρας δύσκολα θα στηρίξει την υποψηφιότητά του», υπονοώντας ότι είναι πολύ κεμαλικός και όχι τόσο... θεοφοβούμενος όσο θα επιθυμούσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Το καθαρά ευρωπαϊκό όνομα το οποίο φαίνεται πως «παίζει» ως φαβορί στη μάχη της διαδοχής είναι εκείνο της γαλλίδας υπουργού Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ. Το ότι η Λαγκάρντ διαθέτει όλα τα εχέγγυα για μια επιτυχημένη θητεία στην ηγεσία του ΔΝΤ (θα είναι μάλιστα η πρώτη γυναίκα, αν τελικώς διορισθεί), αλλά έχει και ένα μεγάλο μειονέκτημα: είναι... γαλλίδα! Οπως επισημαίνει το Reuters, στα 26 από τα τελευταία 33 χρόνια στην ηγεσία του ΔΝΤ βρισκόταν Γάλλος.
Σύμφωνα με τους βρετανικούς FT, υποψήφιος διάδοχος του Ντομινίκ Στρος-Καν είναι και ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν. Η εφημερίδα θεωρεί, όμως, ότι ο Μπράουν δεν θα έχει την στήριξη του σημερινού πρωθυπουργού της χώρας, Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος έχει ασκήσει έντονη κριτική για τις οικονομικές επιλογές και επιδόσεις του προκατόχου του. Ως υποψήφιος διάδοχος φέρεται επίσης ο ισπανός επίτροπος Ανταγωνισμού και γνωστό «γεράκι» της χρηματοοικονομικής ορθοδοξίας και ευταξίας Χοακίν Αλμούνια.
Από τις αναδυόμενες αγορές τα διεθνή μέσα ενημέρωσης προβάλλουν τις υποψηφιότητες του ηλικίας 55 ετών πρώην υπουργού Οικονομικών της Νότιας Αφρικής (από το 1996 έως το 2009) Τρέβορ Μάνουελ, του ηλικίας 52 ετών διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας του Μεξικό Αγκουστίν Κάρστενς και του ηλικίας 67 ετών Μοντέκ Σινκ Αλουλία, οικονομικού συμβούλου του πρωθυπουργού της Ινδίας Μανμοχάν Σινκ και πρωτεργάτη των οικονομικών μεταρρυθμίσεων στη χώρα του τη δεκαετία του 1980. Το Reuters αναφέρει ως μείζον εμπόδιο για το διορισμό του τη μεγάλη ηλικία του. Διότι θα ήταν μάλλον άτοπο να προβάλλει, ως επικεφαλής του Ταμείου, τον εαυτό του ως ζωντανό παράδειγμα ηλικιωμένου που παρατείνει τον εργασιακό του βίο, όταν θα ζητεί από τις κυβερνήσεις που θα προσφεύγουν στο ΔΝΤ να θεσμοθετήσουν αυξήσεις των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου