Η ερώτηση με την οποία Τούρκος βουλευτής κάνει λόγο για «ελληνική κατοχή σε τουρκικά νησιά» στο Βορειοανατολικό Αιγαίο, τα Δωδεκάνησα και το Κρητικό Πέλαγος δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό , ούτε είναι μια “γραφική” περίπτωση ενός ακραίου πολιτικού. Τα όσα υποστηρίζει ο βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (αξιωματική αντιπολίτευση) Μπουλέντ Τεζτζάν είναι πολύ μελετημένα από τη τουρκική πλευρά. Η οποία ανά τακτά χρονικά διαστήματα, φροντίζει να υπενθυμίζει ότι το θέμα των “γκρίζων ζωνών” παραμένει ανοιχτό από τη πλευρά της.
Ποια νησιά ξεδιάντροπα αμφισβητεί ο Τούρκος βουλευτής;
Οινούσσες, Φούρνοι, Θύμαινα, στα Δωδεκάνησα και συγκεκριμένα τα νησιά Αγαθονήσι, Αρκοί, Φαρμακονήσι, Καλόλιμνος, Ψέριμος, Γυαλί, Λέβιθα, Κίναρος και στο Κρητικό Πέλαγος στα νησιά Γαύδος, Δία, Διονυσάδες, Γαϊδουρονήσι και Κουφονήσι.
Αυτά τα νησιά περιλαμβάνονται σε μία μελέτη την οποία παρουσιάζει αναλυτικά στο βιβλίο του “Η απόρρητη ιστορία του Αιγαίου”, ο δημοσιογράφος Δημήτρης Μηλάκας.
Διαβάστε πως οι Τούρκοι έχουν “στήσει” ολόκληρη πλεκτάνη “επιχειρηματολογίας” για να πείσουν τη διεθνή κοινή γνώμη -όπου υπάρχουν πολλά πρόθυμα αυτιά- ότι σε νησιά του Αιγαίου έχουν…δικαιώματα. Και σ΄ αυτή τη πλεκτάνη περιλαμβάνετια και η μελέτη των Τουρκικών Πολεμικών Ακαδημιών.
Γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας:
“Το 2001 ο αντιστράτηγος Αττίλα Ατές, διοικητής των Τουρκικών Πολεμικών Ακαδημιών, γράφει:
«Το έγγραφο αυτό που προετοιμάστηκε από την Ακαδημία του Πολεμικού Ναυτικού έχει διατεθεί για χρήση με στόχο οι εργασίες που θα γίνουν σχετικά με τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου στο άμεσο μέλλον να θεμελιωθούν πάνω σε επιστημονικές βάσεις και αλήθειες». Το εν λόγω έγγραφο (για την ακρίβεια, είναι μία εμπεριστατωμένη παρουσίαση σε 150 σελίδες
των τουρκικών απόψεων για το πρόβλημα του Αιγαίου), καθώς και το βιβλίο που εκδόθηκε το 1998 από το Ανώτατο Ίδρυμα Κουλτούρας, Γλώσσας και Ιστορίας «Κεμάλ Ατατούρκ», με τίτλο «Το θεμελιώδες πρόβλημα του Αιγαίου στα Νησιά αμφισβητούμενης κυριαρχίας” θα μας βοηθήσουν να δούμε από πρώτο χέρι τις τουρκικές απόψεις (και επιδιώξεις) για τις «γκρίζες ζώνες» και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, γενικότερα. Η πολιτική -και όχι νομική- προσέγγιση της Τουρκίας γίνεται εμφανής από τις πρώτες λέξεις στον πρόλογο του Αττίλα Ατές.
«Καμία νομική αντίληψη και κανόνας δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον αποκλεισμό της Τουρκίας στα χωρικά της ύδατα και την απομόνωσή της από τη θάλασσα που επί εκατοντάδες χρόνια χρήσιμοποιούσε μόνη της και με την οποία έχει άρρηκτους δεσμούς γεωγραφικής,ιστορικής, οικονομικής, κοινωνικής υφής, και δεσμούς ασφάλειας. Το γεγονός ότι το Αιγαίο, που είναι μία ημίκλειστη θάλασσα με πολλά νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που ανήκουν στην Ελλάδα και βρίσκονται πολύ κοντά στην ηπειρωτική Τουρκία, καθώςς και οτι πολλά νησιά βρίσκονται σε καθεστώς "διαφιλονικούμενης νήσου έχουν μετατρέψει το πρόβλημα του Αιγαίου σε μία από τις πιο σημαντικές τρέχουσες πιθανές εστίες σύγκρουσης στις θάλασσες του κόσμου «Επειδή στο πλαίσιο των διατάξεων της Σύμβασης Διεθνούς Δικαίου των Ηνωμένων Εθνών τα κατοικημένα και ακατοίκητα νησιά,νησίδες και βραχονησίδες έχουν χωρικά ύδατα και τα κατοικημένα νησιά τα οποία έχουν δική τους οικονομική δραστηριότητα, έχουν υφαλοκρηπίδα και ιδιαίτερες οικονομικές περιοχές (ΑΟΖ), η υπάρχουσα διαφωνία καθίσταται ακόμη πιο ζωτική».
Στο “έγγγραφο Ατές» οι τουρκικές αμφισβητήσεις για το καθεστώς νησιών και νησίδων συνοψίζεται ως εξής: «Η κυριαρχία της Τουρκίας, που είναι διάδοχος του Οθωμανικού Κράτους, συνέχιζεται στο Βόρειο Αιγαίο πάνω σε νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που δεν έχει καταλάβει η Ελλάδα μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους και στο νότιο Αιγαίο στα νησιά Mentese και στα παρακείμενα νησιά (σύμπλεγμα 46 νησιών)-νησιών εκτός από τη Ρόδο, το Καστελόριζο και τα Δωδεκάνησα”.
Αρκοί, Ψέριμος, Φούρνοι, Ζουράφα, Οινούσσες, Φαρμακονήσι, Γυαλί... στον κατάλογο με τα αμφισβητούμενα νησιά
Στο «έγγραφο Ατές» παρουσιάζεται κατάλογος με το σύμπλεγμα των 46 νησιών Mentese. Από αυτά τα νησιά, σύμφωνα με την τουρκική άποψη, δεκατέσσερα (στην περιοχή των Δωδεκανήσων) δόθηκαν στην Ελλάδα με τη Συνθήκη των Παρισίων (1947). Τα υπόλοιπα -σύμφωνα με την τουρκική άποψη- παρανόμως κατέχονται από την Eλλάδα.Ενδιαφέρον έχεο ότι ανάμεσα “στα νησιά που παρανόμως κατέχει η Ελλάδα”, η Τουρκία συμπεριλαμβάνει και τα: Αρκοί, Φαρμακο νήσι, Ψέριμος, Γυαλί, τα οποία κατοικούνται από Έλληνες προφανώς. Επίσης, στο εν λόγω έγγραφο / βιβλίο αμφισβητείται ονομαστικά η ελληνική κυριαρχία επί των νησίδων Γάιδαρος, Καλόλιμνος, «επί των 12 νησιών, νησίδων και βραχονησίδων νότια της Αστυπάλαιας και 23 νησιών, νησίδων και βραχονησίδων που βρίσκονται βορειοανατολικά της Κρήτης».
Αποκαλυπτική των απόψεων / επιδιώξεων της Άγκυρας είναι και η επιχειρηματολογία του «εγγράφου Ατές» αναφορικά με τα περισσότερα από 1.000 νησιά, νησίδες και βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου:
«Από νομικής απόψεως πρέπει η κατοχή να έχει τεκμηριωθεί και η κυριότητα των κατεχομένων νησιών να έχει μεταβιβαστεί με μία Συμφωνία. Από τα νησιά που ήταν στις 13 Φεβρουαρίου 1914 υπό ελληνική κατοχή τα Θάσος, Ευστράτιος, τα Ψαρά και η Κρήτη ανήκουν Ελλάδα. Συνεπώς τα νησιά που δεν έχουν καταληφθεί στη διάρκεια του Βαλκανικού Πολέμου από την Ελλάδα ανήκουν στον διάδοχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, την Τουρκία. Επί των παρακείμενων νησιών που μένουν εκτός των νήσων που δίδονται στην Ελλάδα βάσει του Αρθρου 12 της Συνθήκης της Λωζάννης, δηλαδή των νήσων Ζουράφα, Σπαλματόρι, Οινούσσα, Φούρνοι και των βραχονησίδων γύρω από την Κρήτη νομικά συνεχίζεται η κυριαρχία της Τουρκίας»
Σύμφωνα με το «έγγραφο Ατές»;
«Για να μπορέσει η Ελλάδα να μετατρέψει όλο το Αιγαίο σε μία ελληνική λίμνη, πρέπει να οικειοποιηθεί ακριβώς αυτές τις νήοους,νησίδες και βραχονησίδες που βρίσκονται υπό τουρκική κυριαρχία.
Κατά συνέπεια η κρίση των Ikizce/kardak [Ιμια] στις αρχές του έτους1996 προέκυψε γι' αυτόν τον λόγο. Με την κρίση των βραχονησίδων εξαιτίας της προβολής δικαιωμάτων εκ μέρους της Ελλάδας επί άνω των 100 νήσων, νησίδων και βραχονησίδων που βρίσκονται σήμερα υπό τουρκική κυριαρχία στο Αιγαίο, έχει έλθει στην επικαιρότητα το πρόβλημα των"διαφιλονικούμενων νησιών". Η απόφαση που θα ληφθεί για την κυριότητα των βραχονησίδων Ikizce θα ισχύσει και για τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που βρίσκονται σε παρόμοιες καταστάσεις»
Η Ελλάδα αποσκοπεί στο να νομιμοποιήσει την τετελεσμένη κατάσταση που έχει δημιουργήσει στο Αιγαίο, εις βάρος της Συνθήκης της Λωζάννης, λύνοντας υπέρ της το πρόβλημα των χωρικών υδάτων ή της υφαλοκρηπίδας Σύμφωνα με τη Σύμβαση Διεθνούς Θαλάσσιου Δικαίου των Ηνωμένων Εθνών, τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο έχουν χωρικά ύδατα και εναέριο χώρο. Και όσα απ' αυτά είναι κατοικημένα και έχουν δική τους οικονομική ζωή έχουν επιπλέον υφαλοκρηπίδα και ιδιαίτερη οικονομική περιοχή (ΑΟΖ). Εάν η Ελλάδα δεν μπορέσει να λύσει επ' ωφελεία της την "αμφισβητούμενη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με την κρίση των βραχονησίδω Ikizce[Ιμίων], τότε οι προσπάθειες της για την κυριαρχία στο Αιγακ μέσω της επέκτασης των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια είτε μέσω των ισχυρισμών της ότι και τα νησιά του Αιγαίου έχουν υφαλοκρηπίδα δεν θα τη βοηθήσουν να φτάσει στο αποτέλεσμα που επιδιώκει».
Με πιο απλά λόγια, αυτό που ξεκάθαρα μας λέει το τουρκικό έγγρφο είναι ότι τα νησιά, αν είναι τουρκικά, έχουν υφαλοκρηπίδα και το Αιγαίο παύει να είναι μία ειδική περίπτωση! Ως εκ τούτου, η συζήτη ση επί της κυριαρχίας αυτών των νησιών μπορεί να διαμορφώσει τον χάρτη του Αιγαίου. Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που ξέσπασε η κρίση των Ιμίων με αφορμή την «τυχαία» προσάραξη ενός τουρκικού εμπορικού πλοίου στις βραχονησίδες, σε μία χρονική στιγμή κατά την οποία, εντελώς... τυχαία επίσης, η ελληνική εσωτερική πολιτική κα τάσταση ήταν σε μεταβατικό στάδιο, καθώς ο ασθενής και αδύναμος να κυβερνήσει Ανδρέας Παπανδρέου «παρέδιδε» στον Κώστα Σημίτη”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου