Όσους πάσχουν χρόνια από το συκώτι τους, τους ωφελούν τα εξής:
-όταν πίνονται με υδρόμελι: δύο οβολοί αγαρικό καθημερινά [μύκητας του γένους των πολυπόρων (polyporus sp.) που αναπτύσονται σε κορμούς δέντρων, θανασίμων αντίδοτο]
-το αφέψημα του αδίαντου [adiantum capillus-veneris L., αδίαντον, σκορπίδι, πολυτρίχι]
-το αφέψημα του άκορου
-το ίδιο και της χαμοπιτυάς
-η ρίζα του σφονδυλίου, όταν πίνεται με κρασί [Heracleum spholdylium L.]
-το αφέψημα της επιπακτίδας που αποκαλείται και «ελλεβορίνη»
-το άμωμο [amomum subulatum Roxb., Amomum sp.]
-η κασσία
-τα πικραμύγδαλα μαζί με φασκόμηλο και μελόνερο
-ο χυμός της αναγαλλίδας [φοινική, κυανή, anagallis arvensis, A. phoenicea]
-η ρίζα και τα άνθη τη ανθεμίδος, όταν πίνονται
-το άσαρο με νερό [valeriana asarifolia, as arum europaeum L., νάρδος η άγρια]
-μία δραχμή ρίζας γεντιανής μαζί με νερό [Gentiana Sp., G. Lutea, G. purpurea]
-το ίδιο και ρίζας αριστολοχείας
-μία δραχμή από τον χυμό της γλυκόριζας με νερό ή το αφέψημα της ρίζας
-μία δραχμή από τον φλοιό της ρίζας της δάφνης με μελόνερο
-οι τριμμένοι ανθισμένοι χουρμάδες, αν βραστούν με χουρμάδες
-το αφέψημα του έρπυλλου
-μία δραχμή ηρύγγιο μαζί με σπόρο καρότου [ηρύγγη, γοργόνιον, Eryngium maritimum, E. Campesstre L. E. Tricuspidatum, ηρύγγιο το παράλιο, ή το τρισακιδωτο, με την εδώδιμη ρίζα]
- ο σπόρος του ισόπυρου με μελόνερο [corydalis claviculata Pers.]
-τα φύλλα του κέστρου με υδρόμελι
-ο σπόρος του μάραθου
-το αφέψημα του στάχυ της νάρδου ή το μύρο της νάρδου, όταν λαμβάνετε σε ποσότητα ενός μικρού κουταλιού [valeriana tuberosa, valeriana dioscoridis, βαλεριάνα]
-το γαλάκτωμα της πανάκειας με μελόνερο
-μία δραχμή από τα φύλλα της άσπρης μαργαρίτας ή του πεύκου μαζί με νερό
-το ίδιο και το ρα [rheum ribes, R. Officinale, ραβέντι, ρήον]
-το αφέψημα και ο καρπός του σέλινου
-το αφέψημα του σκάνδικα [scandix pectin-veneris L., χτένι της Αφροδίτης]
-ο χυμός της ρίζας του πεντάφυλλου [pontentilla reprans, πενταδάχτυλο. Ρίζα με δεψικές ουσίες που καθιζάνουν αλκαλοειδή φυτικών δηλητηρίων (radix tormentillae)]
-το τεύκριο και ο χυμός του με μελόνερο [teucrium flavum L., teucrium creticum, τεύκριο, αμάραντο]
-το αφέψημα της χρυσοκόμης μαζί με υδρόμελι [Hellichrysum stoechas, chrysocoma linosyris, aster linosyris Benth., χρυσόκομη η λινόσυρις, ελίχρυσο, λεοντική]
-Το αφέψημα του ηριγέροντα [senecio vulgaris, σηνέκιον το κοινό, σενέκιο, μαρτιάτικο]
-το ίδιο και του πόλιου [teucrium polium L.,τεύκτριο]
-μία δραχμή τριμμένη ξερή πίσσα πασπαλισμένη στο ποτό
-μία δραχμή τριμμένου καρπού μελίλωτου με μελόνερο [melilotus graecus, τριφύλλι, νυχάκι]
-το ίδιο και ο κόστος
-το ίδιο και το αφέψημα του τριφυλλιού που αποκαλείται «οξύφυλλο», όταν πίνεται
-ο σπόρος της λυγαριάς
-ο χυμός του μικρού κενταύρειου, όταν πίνεται και όταν εφαρμόζεται εξωτερικά [Κενταύριον το μικρόν-Centaurea centaurium L., Erythraea centaurium L. (εις ερυθραίαν το κενταύριον)]
-οι ρίζες και τα φύλλα του ξερού αρνόγλωσσου [plantago Sp., plantago major, πεντάνευρο]
-οι ρίζες και τα φύλλα του σπαραγγιού μυάκανθος
-τα κουκουνάρια
-τα ρεβίθια
-η ρίζα του ερυθρόδανου [rubia tinctorium, R. Lucida, βαφικό, ριζάρι, αλιζάρι]
-η ρίζα του ευπατόριου [agrimonia eupatoria L., αγριμόνιο το ευπατόριο]
-το αφέψημα των πικρών λούπινων, όταν πίνεται με απήγανο και πιπέρι και όταν εφαρμόζεται εξωτερικά
-η ίριδα και ο καρπός της φιστικιάς
Αν τεθούν ως κατάπλασμα, ωφελούν όσους πάσχουν από το συκώτι τους τα εξής:
-η χαμοπιτυά με βραστές ξερές και κοπανισμένες κάψες παπαρούνας
-το κριθάλευρο μαζί με σύκα
-η ρίζα της αλθαίας βρασμένη σε κρασί
-τα φοινικοβελανίδια βραστά και λιωμένα με κηραλοιφή
-η αψιθιά με κηραλοιφή κύπρινου μύρου και Κελτική νάρδο
-το Αμμωνιακό γαλάκτωμα, αν πλαστεί με ξίδι και στυπτική κηραλοιφή
Στις πρόσφατες παθήσεις κάνει καλό το μοσχοσίταρο μαζί με λιναρόσπορο και άχνη αλευριού και μελόνερο, και τα κυδώνια βρασμένα με κριθάλευρο και μοσχοσίταρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου