Αυτή την περίοδο ακούστηκαν πολλά και αντιφατικά, ακόμα και από επίσημες πηγές, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί πανικός και σύγχυση στον κόσμο. Από τη μια μεριά υπήρχαν οι επίσημοι κυβερνητικοί ειδικοί που κι αυτοί έστειλαν αντιφατικά μηνύματα και από την άλλη πλήθαιναν οι φωνές αντιφρονούντων επιστημόνων (Γιάννης Ιωαννίδης, Κλεάνθης Γρίβας κ.λπ. ) που τέθηκαν στο περιθώριο του δημόσιου διάλογου και βρήκαν ευήκοα ώτα μόνο στο διαδίκτυο. Οι πολιτικοί στα χέρια των ειδικών που δεν συμφωνούν ούτε στην εκτίμηση της βαρύτητας της επιδημίας, ούτε στα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Αυτό λέγεται "ολοκληρωτικό θεραπευτικό κράτος". Όπως λέει ο Γάλλος διανοούμενος Μπερνάρ Ανρί Λεβί, "είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε τις ελευθερίες και τα ατομικά μας δικαιώματα για ένα υγειονομικό κράτος που θα μας θεραπεύει από όλα μέχρι το θάνατο;" Και καταλήγοντας, ο Μπερνάρ λέει: «έχουν το θάρρος να μας πουν ποιο θα είναι το κόστος της διακοπής της παραγωγής και της καταστροφής του πλούτου, με τη συνεπαγόμενη μαζική ανεργία, την εξαθλίωση και τα δεινά για την κοινωνία;». Μακάρι τα κράτη να έδειχναν την ίδια ετοιμότητα απάντησης στην αντιμετώπιση των πολλών προβλημάτων που μαστίζουν την ανθρωπότητα . Δυστυχώς βλέπουμε να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι λεγόμενες ισχυρές δυνάμεις κοιτάζουν πως θα επωφεληθούν από την όποια κρίση για να αυξήσουν τα δικά τους κέρδη και την επιρροή τους. Ο κόσμος μπορεί να ακολούθησε σε μεγάλο βαθμό τα περιοριστικά μέτρα, αλλά όχι από "υπευθυνότητα", από φόβο! Η υπευθυνότητα είναι ηθική στάση και εμπεριέχει την ελευθερία επιλογής. Όταν υπάρχουν κυρώσεις και τρομοκρατία δεν μπορούμε να μιλάμε για υπευθυνότητα! Το κακό είναι ότι εκπαιδεύουν τους πολίτες στην αποδοχή περιορισμών της ελευθερίας τους και στον έλεγχο της ιδιωτικής τους ζωής, με το πρόσχημα της προστασίας της δημόσιας υγείας. Το αφήγημα για να έχει επιτυχία πρέπει να είναι πιστευτό και για το σκοπό αυτό επιστρατεύονται θεμιτά και αθέμιτα μέσα, επιλεκτική παρουσίαση των δεδομένων, εντυπωσιακές εικόνες ακόμα και κατασκευασμένες, όπως αυτές του παραποιημένου συνωστισμού στην παραλία της Θεσσαλονίκης... Επί πλέον είναι χαρακτηριστική η επαναλαμβανόμενη προειδοποίηση ότι αυτή η κατάσταση επιφυλακής είναι αορίστου χρόνου και ανά πάσα στιγμή, αν κρίνουν οι ειδικοί ότι ο αριθμός των κρουσμάτων το απαιτεί, μπορούν να επιβάλλουν και νέα καραντίνα!… Εν τω μεταξύ πρέπει ο ένας να φοβάται τον άλλο, να μην υπάρχει κοινωνικότητα, άμεση επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Ο συνάνθρωπος είναι δυνάμει ένας φορέας του ιού, ακόμα κι αν φαίνεται ασυμπτωματικός, ακόμα κι αν το τεστ ήταν αρνητικό. Αυτοί που παραβιάζουν τις εντολές γίνονται στόχοι επίθεσης και ενθαρρύνεται η κατάδοση. Οι αντιφρονούντες αποδιοπομπαίοι τράγοι. Ούτε ο Όργουελ δεν θα μπορούσε να επινοήσει ένα τέτοιο σενάριο απόλυτου ελέγχου... Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, αυτή η τραγωδία ή φαρσοκωμωδία που παίζεται στην πλανητική σκηνή, μπορεί να οδηγήσει: • Είτε στην αναθέρμανση του ενδιαφέροντος για την δημοκρατία (με το πολιτικό και κοινωνικό της περιεχόμενο), και σε ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο, • Είτε στην «κινεζοποίηση» της παγκόσμιας κοινωνίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου