Ο Άγιος Μηνάς γεννήθηκε στην Αίγυπτο στα μέσα περίπου του 3ου αιώνα μ.Χ. από γονείς ειδωλολάτρες. Αν και μεγαλωμένος από Εθνικούς ο Άγιος Μηνάς, έφηβος ακόμη, έγινε χριστιανός.

Μεγαλώνοντας, έγινε στρατιωτικός στον Ρωμαϊκό στρατό, στο ιππικό τάγμα των Ρουταλικών, υπό την διοίκηση του Αργυρίσκου.Το ιππικό τάγμα των Ρουταλικών ήταν στο Κοτυάειον (σημερινή Κιουτάχεια) της Μικράς Ασίας. Εκεί ο Μηνάς διακρίθηκε.

Δυστυχώς όμως, τρεις αιώνες μετά την έλευση του Χριστού και ο παλαιός κόσμος ακόμη δεν ήθελε να αλλάξει. Ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός διέταξαν διωγμό πάλι, ο δε διωγμό κράτησε από το 303 έως το 311 μ.Χ. Ο Μηνάς κλήθηκε να πεινα πει αν ήταν χριστιανός ή ειδωλολάτρης.

Ο Άγιος πέταξε την στρατιωτική στολή και πήγε να γίνει ασκητής.
Σε ηλικία πενήντα περίπου ετών, κατέβηκε στην πόλη, σε μέρα ειδωλολατρικού πανηγυριού και ομολόγησε την Χριστιανική του πίστη. Συνελήφθη και σύρθηκε δερόμενος μπροστά στον Πύρρο, τον διοικητή της πόλεως.
Οδηγήθηκε στη φυλακή και το πρωί της επομένης ημέρας, κατηγορήθηκε ότι εξύβρισε τους θεούς και ότι λιποτάκτησε από τον στρατό. Ο Άγιος αποδέχθηκε τις κατηγορίες χωρίς δισταγμό.

Οι δήμιοι τον μαστίγωσαν τόσο πολύ ώστε άλλαξαν δύο και τρεις φορές οι μαστιγωτές του. Τον κρέμασαν και τον έγδερναν μέχρι που άρχισαν να φαίνονται τα εσωτερικά όργανα του Αγίου.

Τότε, απελπισμένος ο τύραννος, διέταξε να τον αποκεφαλίσουν. Βαδίζοντας προς τον τόπο της εκτέλεσης ο Άγιος πρόλαβε να ζητήσει από κάποιους κρυπτοχριστιανούς να μεταφέρουν το λείψανό του στην Αίγυπτο.

Ο αποκεφαλισμός του έγινε την 11η Νοεμβρίου στις αρχές του 4ου αι. μ.Χ. (πιθανότατα το 304 μ.Χ.) Οι δήμιοι άναψαν φωτιά για να κάψουν το σώμα του.

Ότι κατάφεραν οι χριστιανοί να περισώσουν από την πυρά το μετέφεραν στην Αίγυπτο και το έθαψαν κοντά στην Μαρεώτιδα λίμνη, νοτιοδυτικά της Αλεξάνδρειας.
Η περιοχή του τάφου πολύ σύντομα εξελίχθηκε σε προσκυνηματικό – λατρευτικό κέντρο.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος, όταν ήταν Πατριάρχης Αλεξανδρείας ο Μέγας Αθανάσιος, ανήγειρε ναό πάνω στον τάφο του Αγίου.

Εορτολόγιο: Μηνάς. Βικέντιος, Βικέντης, Βικεντία. Βίκτωρ, Βίκτωρας, Βίκτορας, Βικτωρία, Βικτορία. Δράκων, Δράκοντας, Δράκος, Δρακούλης, Δρακούλα.

Απολυτίκιο:
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Tρισάριθμον σύνταγμα των αθλητών του Χριστού συμφώνως τιμήσωμεν ως καθαιρέτας εχθρού, Μηνάν τον αοίδημον, Βίκτωρα τον γενναίον και Βικέντιον άμα, τούτοις συνευφημούντες στεφανίδα την θείαν. Αυτών, Χριστέ, ικεσίαις πάντας ελέησον